Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-21 11:44

Moeilijke relatie eten

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-21 11:44

Hoi allemaal,

Allereerst: dit is een goedgekeurd schaduwaccount.
Dan nu waar ik mee zit. Ik heb veel last van eetproblemen. Ik weet niet of het per se een eetstoornis is, maar ik ben hiermee al meerdere malen bij de huisarts geweest die het niet echt belangrijk vond. Ik ben van mezelf een emotie-eter, maar ik ben hierin altijd goed op gewicht gebleven eigenlijk. Sinds ongeveer het begin van de coronaperiode is het echter veel erger geworden. Met het thuiswerken ging ik in de ochtend naar de winkel, om hier eten te halen voor mezelf. Dit kwam vaak neer op ongezonde dingen: chips, chocola, noem maar op. Dit at ik dan als lunch of tijdens het werken. Hierbij gingen er soms gewoon per dag een halve zak chips en een reep chocola doorheen. Gelukkig werk ik nu alweer een tijdje op kantoor, waardoor het minder is geworden, maar nog steeds aanwezig. Ik woon samen met mijn vriend, maar hij werkt lange(re) dagen waardoor ik in de middag eigenlijk altijd alleen thuis zit. Hierbij kan ik mezelf niet tegenhouden en fiets ik na mijn werk langs de winkel. Intussen durf ik niet meer bij de winkels in mijn wijk te komen, omdat ik daar altijd alleen maar ongezonde dingen haal. Ik ben nu op het punt dat ik ruim een halfuur omrijdt, om maar aan eten te kunnen komen zonder me rot te voelen.

Buiten dat dit me veel geld kost, ben ik ook veel aangekomen en momenteel krijg ik het er slecht af. Ik sla mijn lunch over (en zeg dat ik op mijn werk wat koop), maar eigenlijk eet ik op de wc een hand chips of een stuk chocola. Ik vind het echt verschrikkelijk, maar ik kan het niet niet doen. Een deel van mij wil ook niet stoppen, omdat het eten zelf heel fijn is (ik ben ook een emotie-eter). Alleen achteraf voel ik me schuldig en rot en dik. Ook met paardrijden vind ik het nu lastig, omdat ik eigenlijk vind dat ik te zwaar aan het worden ben voor de paarden waar ik op rijd.

Wat ik met dit topic wil, weet ik zelf ook niet zo goed eigenlijk. In mijn omgeving kan ik hier slecht over praten, omdat ik de adviezen krijg “Stop er dan gewoon mee”. Ook bij de huisarts kon ik dus niet terecht. Daarnaast heb ik geen verzekering en geld voor een diëtist. In verband met onder andere ASS, is het voor mij heel moeilijk om met anderen hierover te kunnen praten, dus zelfs als ik wel de mogelijkheid zou hebben om naar een diëtist te gaan, weet ik niet of ik het aandurf. Vorige keer dat ik al mijn moed bij elkaar had geraapt, kreeg ik te horen dat het niets was. Het sloopt me langzaam, het geheimhouden voor mijn vriend(en) en familie vind ik ontzettend vervelend, maar mijn oplossing voor vervelende gevoelens is eten. Ik denk dat ik het vooral even van me af wil schrijven, of zo. Alvast bedankt voor het lezen en mocht je goede adviezen hebben, heel graag.

Denk je te weten wie ik ben, stuur dan alsjeblieft even een pbtje. Anders heeft het net zo goed geen zin om een schaduwaccount te maken.

Liefs, Chipszak

**Geplaatst**: 29-09-21 11:46

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 11:46

Is er wel met je partner over te praten? Hij kent je het beste en kan je misschien helpen hierin?

Vind het al heel knap van je dat het hier deelt!

**Geplaatst**: 29-09-21 11:51

Geplaatst: 29-09-21 11:51

Mooi klote voor je ts. Fijne huisarts ook.
Ik denk niet dat een diëtist iets voor je kan doen omdat je zelf prima weet dat dit niet de goede manier is.
Psychologische begeleiding lijkt me een eerste stap en dat zou je huisarts ook moeten weten. Is er geen andere huisarts voor je in de buurt?
Psychologische hulp wordt volgens mij ook altijd vergoed.
Sterkte iig

**Geplaatst**: 29-09-21 11:52

Geplaatst: 29-09-21 11:52

Ik denk dat een diëtiste je niet kan helpen omdat je zelf ook wel weet wat je wel of niet mag eten.
Je zou eerder baat hebben bij een psychologe of iets dergelijks. Er is een reden waarom je die dingen eet, ze verzachten een soort pijn of geven je een tijdelijk geluksgevoel. Je moet er achter zien te komen wat dit precies is zodat je het kan compenseren met iets anders.

**Geplaatst**: 29-09-21 12:02

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 12:02

TS, allereerst wat vervelend deze situatie. Heeft jouw huisartsenpraktijk geen ggz praktijkondersteuner?

**Geplaatst**: 29-09-21 12:04

Geplaatst: 29-09-21 12:04

Hoi TS,

Ik weet precies wat je bedoelt. Bij mij ging het niet zo ver dat ik het verstopte voor anderen, maar ik at wel enkel chips, chocolade en koekjes. Om niet te veel aan te komen sloeg ik 2 maaltijden per dag over. Deze cirkel doorbreken is niet makkelijk, maar het kan wel.

Ik heb een abonnement op de sportschool genomen, maar omdat ik me kapot schaamde voor mijn lijf durfde ik niet in een volle sportschool te sporten. Ik ben dus in de daluren gaan sporten zodat er niet te veel mensen in de sportschool waren. Eerst enkel cardio, op het apparaat het meest in het hoekje, maar inmiddels ook voor meer spier opbouw. Ik sport nog steeds om 6 uur sochtens, maar ik voel me een stuk beter. Ik merk dat ik mentaal ook een stuk gezonder ben geworden. Ik kan meer hebben en ben daardoor minder geneigd mijn emoties weg te eten.

Doordat ik fanatieker ging sporten, vroeg mijn lijf om meer gezonde calorie inname dus ik ben gaan zoeken naar gerechten die ik wel lekker vond en die ik kan preppen. Inmiddels raak ik steeds meer vet kwijt en krijg ik steeds meer spieren. Ik eet nog steeds chips, koekjes en chocolade, maar doordat mijn lunch nu bestaat uit een flinke pasta salade heb ik ook minder impuls om te eten.

Sommige dagen vecht ik nog steeds tegen mezelf en ben ik weer geneigd om terug te vallen in oude gewoontes. Maar weet je, dat is oke. Het hoeft ook niet allemaal in 1 keer goed. Vallen en opstaan, en dus vooral weer opstaan.

Je mag me altijd een PB sturen als je ergens over wil praten. Sterkte TS

**Geplaatst**: 29-09-21 12:07

Geplaatst: 29-09-21 12:07

Lieve TS,

Je hoeft je echt niet te schamen. Er zijn veel meer mensen met dit probleem!
Ik heb het zelf ook gehad. Ook ik ging het verstoppen voor andere mensen. En om te compenseren qua gewicht ging ik excessief veel sporten en idd ook maaltijden overslaan.
Bij mij heeft de psycholoog wonderen verricht, want inderdaad zoals Suzanne F. al zegt: Er is een reden dat dit bij jou gebeurd. En het is echt niet makkelijk om te stoppen, want je lichaam raakt ook verslaafd aan alle suikers en calorieën. Het is zo jammer dat veel mensen dat niet begrijpen!

Je mag mij ook altijd een berichtje sturen wanneer je iets kwijt wilt!
Je hebt in ieder geval al een grote stap gezet door hier op Bokt er over te praten!
En je huisarts zou zich moeten schamen -O-

Het is een serieus probleem wat echt heel lastig op te lossen is.

**Geplaatst**: 29-09-21 12:27

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 12:27

Stop er gewoon mee is een dikke dooddoener.

Het is een van de meest zware dingen om vanaf te komen. Emotie eter zijn is intens zwaar en intens moeilijk om voor uit te komen. Ook ik ben er een, hoewel nu, na 30 jaar, het eindelijk onder controle begint te komen. Bij mij kwam het door trauma's in mijn jeugd ( pestverleden, mishandeling )

Er is een onderliggende reden voor. En je kunt naar een diëtiste gaan tot en met, die lost de onderliggende reden niet voor je op, die gaat je vertellen dat je geen chips meer moet eten.

Dus eerst is het noodzaak je issues onder ogen te komen met psychische hulp, daarna alternatieven voor je keuzes introduceren met behulp van de diëtiste. Maar de eerste stap is de huisarts.

Als je er over wilt praten, mjn PB staat open.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-21 12:31

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-21 12:31

Dankjewel al allemaal voor de reacties.
Ik weet ook niet of een diëtist echt wat zou kunnen betekenen eigenlijk, maar met eet-dingen denk ik daar wel als eerste aan. Psycholoog vind ik heel heftig en groot klinken, maar misschien zou dat geen verkeerde stap zijn. volgens mij kost dat wel je eigen bijdrage.

Ik ben blij om te horen dat mensen dit herkennen. Ik wilde inderdaad ook gaan beginnen met sporten, maar ik mis een beetje die motivatie naast mijn baan. Maaltijden overslaan doe ik inderdaad ook, meestal ontbijt en lunch ik niet.

De huisarts is een van de weinige huisartsen waar wij wonen en ik word wel goed geholpen met andere problemen, maar dit specifieke probleem niet. Ik weet niet af van een ggz ondersteuner eigenlijk, maar ik zou wel even kunnen kijken of ik hier iets over kan vinden. Overstappen van huisarts vind ik heel lastig omdat dit niet per se het enige is en ik dan alles opnieuw moet vertellen, wat ik ontzettend lastig vind en ik ben heel bang opnieuw niet serieus genomen te worden.

**Geplaatst**: 29-09-21 12:38

Geplaatst: 29-09-21 12:38

Is er al eens een algemeen bloedonderzoek gedaan TS?
Heel veel zin hebben in chocolade kan bijvoorbeeld ook komen door een magnesium tekort, en ontzettend veel behoefte aan zout bijvoorbeeld door een hormoon disbalans.

Ook denk ik dat een diëtiste niet gaat helpen, maar dat je meer baat zou hebben bij een psycholoog (valt volgens mij in de basis verzekering).
Een diëtiste gaat jou alleen datgene vertellen wat jij al weet.

Word je wakker met honger?
Als dat niet zo is dan is de kans groot dat er een hormonale disbalans/metabole stoornis is.
Misschien ook handig om bij te houden op wat voor momenten je deze eetbuien hebt, en welk gevoel daarbij hoort. Eet je het liefst als je moe bent? Of eenzaam? Verdrietig? Boos?

Laatst bijgewerkt door Matheno op 29-09-21 12:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-09-21 12:41

Geplaatst: 29-09-21 12:41

davinci2412 schreef:
Hoi TS,

Ik weet precies wat je bedoelt. Bij mij ging het niet zo ver dat ik het verstopte voor anderen, maar ik at wel enkel chips, chocolade en koekjes. Om niet te veel aan te komen sloeg ik 2 maaltijden per dag over. Deze cirkel doorbreken is niet makkelijk, maar het kan wel.

Ik heb een abonnement op de sportschool genomen, maar omdat ik me kapot schaamde voor mijn lijf durfde ik niet in een volle sportschool te sporten. Ik ben dus in de daluren gaan sporten zodat er niet te veel mensen in de sportschool waren. Eerst enkel cardio, op het apparaat het meest in het hoekje, maar inmiddels ook voor meer spier opbouw. Ik sport nog steeds om 6 uur sochtens, maar ik voel me een stuk beter. Ik merk dat ik mentaal ook een stuk gezonder ben geworden. Ik kan meer hebben en ben daardoor minder geneigd mijn emoties weg te eten.

Doordat ik fanatieker ging sporten, vroeg mijn lijf om meer gezonde calorie inname dus ik ben gaan zoeken naar gerechten die ik wel lekker vond en die ik kan preppen. Inmiddels raak ik steeds meer vet kwijt en krijg ik steeds meer spieren. Ik eet nog steeds chips, koekjes en chocolade, maar doordat mijn lunch nu bestaat uit een flinke pasta salade heb ik ook minder impuls om te eten.

Sommige dagen vecht ik nog steeds tegen mezelf en ben ik weer geneigd om terug te vallen in oude gewoontes. Maar weet je, dat is oke. Het hoeft ook niet allemaal in 1 keer goed. Vallen en opstaan, en dus vooral weer opstaan.

Je mag me altijd een PB sturen als je ergens over wil praten. Sterkte TS

Wat vind ik dit onwijs knap! Ik hoop voor de topic starter dat ze ook de kracht kan vinden haar ongezonde patroon te doorbreken.

Besef je TS dat het erkennen van het probleem een hele grote eerste stap is! Vanuit daar kun je naar oplossingen zoeken die bij jou passen, eventueel met hulp van een hulpverlener.

Heel veel succes!

**Geplaatst**: 29-09-21 12:43

Geplaatst: 29-09-21 12:43

Wat rot dat je hiermee zit TS. Dit klinkt wel degelijk als eetgestoord gedrag. Wat jammer dat je huisarts het niet serieus neemt, dat vind ik echt heel erg want dit is niet normaal of gezond en hier zijn hele goede therapieën voor.
Ik heb zelf 15+ jaar met een eetstoornis gelopen die ook bestond uit teveel/ongezond/stiekem eten, ik herken veel van jouw verhaal. Ook het maaltijden overslaan is heel herkenbaar, maar daar krijg je alleen maar meer honger van later op de dag of in de week waardoor je alsnog ‘ongezond’ of te veel gaat eten. Het werkt gewoon echt niet als compensatiemiddel, maar dat ben ik pas veel te laat gaan inzien.

Daar ben ik nu na een halfjaar therapie bij een GGZ eetstoorniskliniek EINDELIJK zo goed als vanaf. Heb echt allerlei methoden zelf geprobeerd in de tussentijd maar niks hielp. Jarenlang dacht ik dat het aan mij lag, dat dit nooit meer over zou gaan. Maar nu? Mijn kwaliteit van leven is zoveel beter geworden, ik ben gelukkiger, ik voel niet meer de behoefte om uit emotie te eten of stiekem te eten of allerlei rare compensatiegedragingen uit te voeren. Ik kan nu elke dag wel janken van blijdschap zo blij ben ik dat ik na al die jaren uit de gevangenis van mijn eetprobleem ben losgebroken. En ja het was doodeng en loodzwaar maar ik heb gigantisch veel spijt dat ik dit niet jaren eerder heb gedaan.

Wat ik je zou aanraden: lees jezelf in over eetstoornissen en emotie-eten op internet en spreek met lotgenoten, luister/praat er niet over met mensen die het afdoen als een gebrek aan wilskracht of je probleem niet serieus nemen want die sleuren je hier alleen maar dieper in. En als je er aan toe bent, zoek een nieuwe HA, leg je probleem voor en vraag om verwijzing naar een kliniek die eetproblemen behandelt. Een diëtist alleen gaat je waarschijnlijk niet kunnen helpen. Ook hier mag een PB altijd trouwens (ook voor andere mensen die zich hier in herkennen maar niet openbaar willen praten) :knuffel:

**Geplaatst**: 29-09-21 12:45

Geplaatst: 29-09-21 12:45

Psycholoog wordt verzekerd mits je een doorverwijzing hebt van de huisarts. Het kost inderdaad je eigen risico.

Ik heb het tegenovergestelde. Ik eet juist niet bij stress

En toen mijn huisarts een doorverwijzing schreef naar de psych dacht ik ook: 'maar zo erg is het toch niet?'. Achteraf wel ontzettend veel baat gehad bij de hulp.

Heeft je HAP meerdere huisartsen? Wie weet mag je wel terecht bij de andere huisarts.

Laatst bijgewerkt door Kookaburra op 29-09-21 12:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-09-21 12:45

Geplaatst: 29-09-21 12:45

Ts, misschien je post eens uitprinten en bij de huisarts onder de neus drukken, met het woord help erachter. Weet niet of het helpt maar dan vergeet je niets te zeggen en leest hij/zij uitgebreid hoe je er mee in de knoop zit.

**Geplaatst**: 29-09-21 12:56

Geplaatst: 29-09-21 12:56

Kookaburra schreef:
Psycholoog wordt verzekerd mits je een doorverwijzing hebt van de huisarts. Het kost inderdaad je eigen risico.

Ik heb het tegenovergestelde. Ik eet juist niet bij stress En toen mijn huisarts een doorverwijzing schreef naar de psych dacht ik ook: 'maar zo erg is het toch niet?'. Achteraf wel ontzettend veel baat gehad bij de hulp.

Heeft je HAP meerdere huisartsen? Wie weet mag je wel terecht bij de andere huisarts.

Zo zwart wit is het niet. De vergoeding moet dan wel mogelijk zijn. Sommige psychologen hebben alleen een contract met zorgverzekeraar X of je moet een ander pakket nemen.

@ TS: Goed dat je het al hier neerzet. Zou toch kijken of je het aan je partner kan vertellen. Als je mijn partner was geweest had ik het ook willen weten zodat ik je kan steunen en mee kan zoeken naar de juiste hulp.

**Geplaatst**: 29-09-21 13:13

Geplaatst: 29-09-21 13:13

Selina schreef:
Kookaburra schreef:
Psycholoog wordt verzekerd mits je een doorverwijzing hebt van de huisarts. Het kost inderdaad je eigen risico.

Ik heb het tegenovergestelde. Ik eet juist niet bij stress En toen mijn huisarts een doorverwijzing schreef naar de psych dacht ik ook: 'maar zo erg is het toch niet?'. Achteraf wel ontzettend veel baat gehad bij de hulp.

Heeft je HAP meerdere huisartsen? Wie weet mag je wel terecht bij de andere huisarts.

Zo zwart wit is het niet. De vergoeding moet dan wel mogelijk zijn. Sommige psychologen hebben alleen een contract met zorgverzekeraar X of je moet een ander pakket nemen.

@ TS: Goed dat je het al hier neerzet. Zou toch kijken of je het aan je partner kan vertellen. Als je mijn partner was geweest had ik het ook willen weten zodat ik je kan steunen en mee kan zoeken naar de juiste hulp.

Ja. Scherp. Goede aanvulling. En er zijn zelfs psychologen (het is geen beschermde titel) die uberhaupt geen contract hebben met zorgverzekeraars.
Kijk dus naar een psycholoog met BIG-registratie (of eventueel NIP) met contracten met zorgverzekeraars.

Maar ik mag hopen dat als de huisarts je doorstuurt, hij/zij ook even meedenkt.

**Geplaatst**: 29-09-21 13:21

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 13:21

En ook belangrijk: het wordt alleen vergoed als je een diagnose krijgt waar een vergoeding voor is.

**Geplaatst**: 29-09-21 13:31

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 13:31

Ik ben ook een emotie eter en heb dezelfde (vr)eet buien als jou gehad.

Inmiddels heb ik een sport en voedingscoach. Marieke Harrewijn.
En wat ben ik blij dat ik deze stap heb gezet! Zowel fysiek als mentaal krijg ik begeleiding.

Afgelopen week heb ik het boek ;verlost van verleiding gelezen.
Heb hier ook enorm veel aan gehad.
Echt een aanrader!!

Ook bij mij gaat het nog met UPS en downs natuurlijk... Maar ben en blijf een mens en geen robot.

**Geplaatst**: 29-09-21 13:44

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 13:44

Ha TS, wat dapper van je dat je dat zo hier op een forum neerpent. Wat een ellendige strijd lever je, sommige dingen zijn best herkenbaar voor me.
Erg teleurstellend dat de huisarts het zo gebagatelliseerd heeft, het is naar mijn mening wél een serieus probleem.
Wat bij mij als eerste stap al enorm heeft geholpen in het reduceren van de eetbuien is het opbiechten. Als ik één of twee slechte dingen had gegeten, vertelde ik dat aan mijn vriend en dat ik er van baalde. Dat zorgde er bij mij al voor dat ik niet diezelfde dag nog veel verder ging in mijn eetbui.
Daarnaast merk ik aan mezelf dat ik de verleiding beter kan weerstaan als ik de dag van tevoren al goed na heb gedacht over wat ik ga eten de hele dag, en dat ook al bij me heb.
Doe ik dat niet, dan neem ik me voor iets 'gezonds' te halen bij de supermarkt en daar ga ik dan keihard de mist in. Die weerstand kan ik niet opbrengen.
Dus mijn twee tips voor nu zijn; wees er open over, ook dat je ervan baalt, dat reduceert bij mij de schade. En daarnaast heel suf meal preppen.
Sterkte! Mocht je willen PB-en, voel je vrij. Ik herken je struggle enorm.

**Geplaatst**: 29-09-21 13:50

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 13:50

Wat bij mij helpt, is opschrijven.

Mijn hoofd zegt vaak in de avond dat ik honger heb. Terwijl ik gewoon heb gegeten. Dus ik schrijf op wat ik heb gegeten en als mijn hoofd en maag mij dan anders vertellen, dan kijk ik op mijn lijstje. En ik wacht 10 minuten voor ik naar de koelkast loop.

Alleen in de avond eten vanuit stress gaat heel hard.

**Geplaatst**: 29-09-21 15:58

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 15:58

Wat dapper van je TS dat je jou verhaal deelt. Zit er een patroon in? Is het dagelijks? Een Psycholoog (met specialisatie op eetstoornissen) zou je hierbij kunnen helpen om te kijken naar de oorzaak.
Een bezoek aan diëtiste zou je natuurlijk wel kunnen helpen met een goede dag structuur en goed voedingsschema, waardoor je misschien minder snel grijpt naar zoetigheden?

**Geplaatst**: 29-09-21 22:25

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 22:25

Hallo TS, wat goed dat je de stap hebt gezet het hier te delen. Hoe voelt dat?

Eetstoornissen zijn nog steeds onderbelicht in de gezondheidszorg helaas. Maar er is wel steeds meer goede behandeling beschikbaar. Ik weet niet waar je woont maar ik ken mensen met heel goede ervaringen bij eetkliniek Trubendorfer. Zij helpen met specialistische psychologische begeleiding die volledig vergoed wordt. Wellicht zou dat iets zijn voor je.

**Geplaatst**: 29-09-21 22:28

Geplaatst: 29-09-21 22:28

Oh damn, alsof ik een topic van mezelf lees! Ik herken het heel erg TS.
Die moeilijke relatie met eten is zo k*t.. ook ik heb ASS en het is echt niet zo makkelijk om er maar even mee te stoppen. Voel me regelmatig echt een ruggengraatloze vetlap omdat ik er maar niet mee kan stoppen… ook omdat veel texturen qua eten gewoon moeilijk zijn en chips, chocola e.d. gewoon heel “veilig” zijn

ik heb ook medicatie waar je vrij makkelijk van aan komt en ben vanaf het begin van de corona pandemie dan ook 25 kilo aangekomen, toch voel ik me dankzij die medicatie zekerder over mezelf dan ooit.
Het blijft wel enorm knagen, ik schaam me tegelijkertijd ook enorm. Niet perse voor m’n lijf maar wel voor wat ik eet.

En soms eet ik helemaal niks omdat ik dan weer doorsla naar de andere kant en niet meer wil/kan eten.

Het is moeilijk TS. Heb helaas niet echt tips voor je… als je erover wil kletsen staat m’n PB box iig altijd open, sterkte wil ik je sowieso wensen :(:)

**Geplaatst**: 29-09-21 22:41

Re: Moeilijke relatie eten

Geplaatst: 29-09-21 22:41

Ts,

Ten eerste vind ik het echt heel rot voor je, dat je hier last van hebt.
Of het echt een eetstoornis is weet ik niet, maar wel degelijk een verstoorde relatie met eten.

Wat ik wel weet, is dat een diëtist je niet kan helpen. Met afvallen wel, maar gezien je zelf aaangeeft dat het emo-eten is, zul je de onderliggende problemen eerst aan moeten pakken.
Hetgeen dat jou naar troostvoedsel doet grijpen dus.

Dat zit dus idd meer in de hoek van een psycholoog/ lifecoach.
Nu kan ik natuurlijk niet in je portemonnee kijken. Maar je huisarts zou dit sowieso serieus moeten nemen. Helaas weet ik ook dat dit vaak niet het geval is.

Erover praten met vrienden/familie is wel een goed idee. Misschien kunnen zij je erin steunen.

**Geplaatst**: 29-09-21 23:22

Geplaatst: 29-09-21 23:22

Chipszak schreef:
Hoi allemaal,

Allereerst: dit is een goedgekeurd schaduwaccount.
Dan nu waar ik mee zit. Ik heb veel last van eetproblemen. Ik weet niet of het per se een eetstoornis is, maar ik ben hiermee al meerdere malen bij de huisarts geweest die het niet echt belangrijk vond. Ik ben van mezelf een emotie-eter, maar ik ben hierin altijd goed op gewicht gebleven eigenlijk.

Hoi meis,
hartstikke ROT dat je huisarts het niet 'snapt'.
Zodat jij je als het tegen zit een zeur gaat voelen.

Emotie eter zijn HOEFT geen probleem te zijn of te worden, de dingen gaan bij jou nu helaas niet goed.

Op zich is het normaal dat je lichaam bij stress/ emoties (denk bij angst en woede aan vechten of vluchten) suiker wil ("MOET!!") hebben.
Bij fysiek gevaar hangt jouw overleving daar van af.
... bij psychische ellende geldt die noodzaak minder, maar je lichaam reageert krek hetzelfde.

Wat op zich kan helpen is om 'je lichaam op vetverbranding te zetten'.
(Graag volwaardige voeding, regelmatig een aantal uren niet eten en matig intensief bewegen - op kantoor kan een stoelfiets helpen.)

Maar dat is alleen het lichamelijke aspect.
Op zich belangrijk, maar het psychische is driekwart van het werk....

Citaat:
Sinds ongeveer het begin van de coronaperiode is het echter veel erger geworden. Met het thuiswerken (...) Gelukkig werk ik nu alweer een tijdje op kantoor, waardoor het minder is geworden, maar nog steeds aanwezig.

Wellicht dat het thuiswerken jou op de één of andere manier triggerde.

Citaat:
Ik woon samen met mijn vriend, maar hij werkt lange(re) dagen waardoor ik in de middag eigenlijk altijd alleen thuis zit. Hierbij kan ik mezelf niet tegenhouden en fiets ik na mijn werk langs de winkel.

De valkuil is "dat eten niet het probleem is".
Of nu ja, het symptoom van iets anders.

Ik heb nu de associatie dat je in beide situaties mensen om je heen mist (hetzij collega's, hetzij je partner) - maar wellicht gaat het om iets heel anders.

Citaat:
Intussen durf ik niet meer bij de winkels in mijn wijk te komen, omdat ik daar altijd alleen maar ongezonde dingen haal. Ik ben nu op het punt dat ik ruim een halfuur omrijdt, om maar aan eten te kunnen komen zonder me rot te voelen.

Schaamte is een hele nare, pijnlijke emotie.
:(:)

(En schaamte kan de problemen makkelijk groter maken dan ze toch al zijn...)
:(:)

En eenzaam kun je er ook van worden.

GOED om een topic te openen!! +:)+

Citaat:
Buiten dat dit me veel geld kost, ben ik ook veel aangekomen en momenteel krijg ik het er slecht af. Ik sla mijn lunch over (en zeg dat ik op mijn werk wat koop), maar eigenlijk eet ik op de wc een hand chips of een stuk chocola. Ik vind het echt verschrikkelijk, maar ik kan het niet niet doen. Een deel van mij wil ook niet stoppen, omdat het eten zelf heel fijn is (ik ben ook een emotie-eter). Alleen achteraf voel ik me schuldig en rot en dik.

Goed om die vicieuze cirkel in beeld te hebben!

Bij emdr worden de verschillende onderdelen van de vicieuze cirkel stuk voor stuk aangepakt:
zowel het stiekeme eten zelf,
het feit dat je je acties verschrikkelijk vindt :(:)

het feit dat een deel van jou wel wil stoppen en een ander deel van jou niet
plus alle emoties die dit 'gewiebel' kan geven: als ik links ga loop ik zus vast, als ik rechts ga loop ik zo vast en ik 'zal iets moeten', wat ter wereld dan?? - Ik snap er geen barst van, ik ben stom en waardeloos en noem de mogelijkheden maar op....)

Citaat:
maar mijn oplossing voor vervelende gevoelens is eten. Ik denk dat ik het vooral even van me af wil schrijven.

Nieuwsgierig vraagje : hoe was het om het van je af te schrijven...?
Op zich is het een mogelijkheid om je emoties te uiten. Luchtte het op...?
Zo ja, "dan vooral vaker doen".

En al dan niet in combinatie met ASS, er zijn psychologen die kunnen helpen met het (in plaatselijk jargon) aanleren van gezonde coping strategieën.
(Dat is slechts een eerste stap in een proces, maar het kan wel helpen, en je kunt het al doen voor je met emdr begint.)