Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
davinci2412 schreef:Hoi TS,
Ik weet precies wat je bedoelt. Bij mij ging het niet zo ver dat ik het verstopte voor anderen, maar ik at wel enkel chips, chocolade en koekjes. Om niet te veel aan te komen sloeg ik 2 maaltijden per dag over. Deze cirkel doorbreken is niet makkelijk, maar het kan wel.
Ik heb een abonnement op de sportschool genomen, maar omdat ik me kapot schaamde voor mijn lijf durfde ik niet in een volle sportschool te sporten. Ik ben dus in de daluren gaan sporten zodat er niet te veel mensen in de sportschool waren. Eerst enkel cardio, op het apparaat het meest in het hoekje, maar inmiddels ook voor meer spier opbouw. Ik sport nog steeds om 6 uur sochtens, maar ik voel me een stuk beter. Ik merk dat ik mentaal ook een stuk gezonder ben geworden. Ik kan meer hebben en ben daardoor minder geneigd mijn emoties weg te eten.
Doordat ik fanatieker ging sporten, vroeg mijn lijf om meer gezonde calorie inname dus ik ben gaan zoeken naar gerechten die ik wel lekker vond en die ik kan preppen. Inmiddels raak ik steeds meer vet kwijt en krijg ik steeds meer spieren. Ik eet nog steeds chips, koekjes en chocolade, maar doordat mijn lunch nu bestaat uit een flinke pasta salade heb ik ook minder impuls om te eten.
Sommige dagen vecht ik nog steeds tegen mezelf en ben ik weer geneigd om terug te vallen in oude gewoontes. Maar weet je, dat is oke. Het hoeft ook niet allemaal in 1 keer goed. Vallen en opstaan, en dus vooral weer opstaan.
Je mag me altijd een PB sturen als je ergens over wil praten. Sterkte TS
Kookaburra schreef:Psycholoog wordt verzekerd mits je een doorverwijzing hebt van de huisarts. Het kost inderdaad je eigen risico.
Ik heb het tegenovergestelde. Ik eet juist niet bij stress En toen mijn huisarts een doorverwijzing schreef naar de psych dacht ik ook: 'maar zo erg is het toch niet?'. Achteraf wel ontzettend veel baat gehad bij de hulp.
Heeft je HAP meerdere huisartsen? Wie weet mag je wel terecht bij de andere huisarts.
Selina schreef:Kookaburra schreef:Psycholoog wordt verzekerd mits je een doorverwijzing hebt van de huisarts. Het kost inderdaad je eigen risico.
Ik heb het tegenovergestelde. Ik eet juist niet bij stress En toen mijn huisarts een doorverwijzing schreef naar de psych dacht ik ook: 'maar zo erg is het toch niet?'. Achteraf wel ontzettend veel baat gehad bij de hulp.
Heeft je HAP meerdere huisartsen? Wie weet mag je wel terecht bij de andere huisarts.
Zo zwart wit is het niet. De vergoeding moet dan wel mogelijk zijn. Sommige psychologen hebben alleen een contract met zorgverzekeraar X of je moet een ander pakket nemen.
@ TS: Goed dat je het al hier neerzet. Zou toch kijken of je het aan je partner kan vertellen. Als je mijn partner was geweest had ik het ook willen weten zodat ik je kan steunen en mee kan zoeken naar de juiste hulp.
Chipszak schreef:Hoi allemaal,
Allereerst: dit is een goedgekeurd schaduwaccount.
Dan nu waar ik mee zit. Ik heb veel last van eetproblemen. Ik weet niet of het per se een eetstoornis is, maar ik ben hiermee al meerdere malen bij de huisarts geweest die het niet echt belangrijk vond. Ik ben van mezelf een emotie-eter, maar ik ben hierin altijd goed op gewicht gebleven eigenlijk.
Citaat:Sinds ongeveer het begin van de coronaperiode is het echter veel erger geworden. Met het thuiswerken (...) Gelukkig werk ik nu alweer een tijdje op kantoor, waardoor het minder is geworden, maar nog steeds aanwezig.
Citaat:Ik woon samen met mijn vriend, maar hij werkt lange(re) dagen waardoor ik in de middag eigenlijk altijd alleen thuis zit. Hierbij kan ik mezelf niet tegenhouden en fiets ik na mijn werk langs de winkel.
Citaat:Intussen durf ik niet meer bij de winkels in mijn wijk te komen, omdat ik daar altijd alleen maar ongezonde dingen haal. Ik ben nu op het punt dat ik ruim een halfuur omrijdt, om maar aan eten te kunnen komen zonder me rot te voelen.
Citaat:Buiten dat dit me veel geld kost, ben ik ook veel aangekomen en momenteel krijg ik het er slecht af. Ik sla mijn lunch over (en zeg dat ik op mijn werk wat koop), maar eigenlijk eet ik op de wc een hand chips of een stuk chocola. Ik vind het echt verschrikkelijk, maar ik kan het niet niet doen. Een deel van mij wil ook niet stoppen, omdat het eten zelf heel fijn is (ik ben ook een emotie-eter). Alleen achteraf voel ik me schuldig en rot en dik.
Citaat:maar mijn oplossing voor vervelende gevoelens is eten. Ik denk dat ik het vooral even van me af wil schrijven.