Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-21 09:05

Geplaatst: 06-11-21 09:05

Dat rondlopen met een schuldgevoel is zonde van je tijd. Hoe eerder je dat schuldgevoel kan loslaten hoe eerder je, je kunt focussen op herstel. Heeft jouw werk er wat aan dat jij jezelf verder de put in praat vanwege je schuldgevoel? Nee, want daar voel je je alleen maar slechter door. Richt je in plaats daarvan op het accepteren van de situatie. Je zult merken dat zodra je stopt met "vechten" en het accepteert dat je gewoon echt even in de knoop zit en het tijd nodig heeft (Zoals loveglove een mooi voorbeeld geeft over de wolken).

Verder; als je het gevoel hebt dat je dingen aan het haasten bent; daag jezelf uit om geforceerd te onthaasten. Wil je na het poetsen van je paard meteen naar huis? Daag jezelf dan uit om nog even een paar rondjes met het paard te wandelen. Zit je in de speeltuin met je kind en wil je naar huis? Wacht nog even 5 minuten en kijk wat er gebeurd met je als je dat doet. En top dat je al opmerkt dat je zo denkt (dat je aan het haasten bent). Als je merkt dat je dat doet, adem je heel diep in en uit en maak je een beslissing met of je naar dat gevoel gaat luisteren of dat je doet wat je eigenlijk fijner zou vinden.

Heb je wel eens yoga gedaan? Misschien kan dat je ook een beetje helpen met ontspannen. Ik weet niet of je graag ook lichamelijk bezig bent maar dan is yin yoga fijn, dan doe je wat meer lichamelijke oefeningen in combinatie met je mind. Als je alles op je mind wil focussen is yoga nidra misschien fijn, ik ging daar ook beter van slapen.

Succes TS, je hebt de goede stappen al gezet, het is geen makkelijke weg maar als je over een tijdje terug kijkt besef je wel dat het zo niet verder kon. Je gaat vaak, als je rust hebt in je hoofd veel dingen zien die naar dit punt hebben geleid. Dat zijn goede gewaarwordingen (zoals ruzie aanwakkeren met je man). Niet te streng voor jezelf!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-21 21:43

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-21 21:43

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties en steunende woorden.

Vandaag weer een beetje een wisselende dag. Merk dat ik niet veel zin heb in veel dingen en mezelf aan moet zetten tot iets. Ben nog vergeetachtig merk ik, ga naar de winkel zonder portomonee e.d.
Vroeger had ik dit nooit.
Merk ook dat ik nog steeds stemmingswisselingen heb en opvliegend ben. Hopelijk gaat dit snel beter.

Ik zit nu ook weer stiekem vacatures te kijken, dat is mijn manier hoe ermee om te gaan denk ik.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:22

Geplaatst: 06-11-21 22:22

Romeo2007 schreef:
Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties en steunende woorden.

Vandaag weer een beetje een wisselende dag. Merk dat ik niet veel zin heb in veel dingen en mezelf aan moet zetten tot iets. Ben nog vergeetachtig merk ik, ga naar de winkel zonder portomonee e.d.
Vroeger had ik dit nooit.
Merk ook dat ik nog steeds stemmingswisselingen heb en opvliegend ben. Hopelijk gaat dit snel beter.

Ik zit nu ook weer stiekem vacatures te kijken, dat is mijn manier hoe ermee om te gaan denk ik.

Het nergens zin in hebben komt denk ik omdat je er mentaal de energie niet voor hebt. Dat had ik toen ook

**Geplaatst**: 06-11-21 22:45

Geplaatst: 06-11-21 22:45

Romeo2007 schreef:
Ik weet dat je gelijk hebt en iedereen in mijn omgeving zegt het ook. Maar ik ben loyaal en trouw en loop mezelf continue voorbij daarmee. Ik weet het allemaal erg goed maar er wat mee doen is lastig.

Op mijn werk denken ze dat ik enkel thuis ben vanwege mijn zenuwpijn. Heb aangegeven dat ik lastig heb van bijwerkingen van de medicatie, amper slaap en hierdoor lichamelijk en mentaal klachten heb. Maar ze zien natuurlijk niet aankomen dat er eigenlijk al in juni een ernstige depressie is vastgesteld.

Zoooo vreselijk herkenbaar! Ik heb het eerst ook op fysieke pijn gegooid maar diep van binnen wist ik dat die fysieke pijn een mooi excuusje was. Maar geef dat maar eens aan je toe aan jezelf, laat staan anderen. Wat is je behandelplan tegen de Depressie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-21 23:08

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-21 23:08

Rytir schreef:
Romeo2007 schreef:
Ik weet dat je gelijk hebt en iedereen in mijn omgeving zegt het ook. Maar ik ben loyaal en trouw en loop mezelf continue voorbij daarmee. Ik weet het allemaal erg goed maar er wat mee doen is lastig.

Op mijn werk denken ze dat ik enkel thuis ben vanwege mijn zenuwpijn. Heb aangegeven dat ik lastig heb van bijwerkingen van de medicatie, amper slaap en hierdoor lichamelijk en mentaal klachten heb. Maar ze zien natuurlijk niet aankomen dat er eigenlijk al in juni een ernstige depressie is vastgesteld.

Zoooo vreselijk herkenbaar! Ik heb het eerst ook op fysieke pijn gegooid maar diep van binnen wist ik dat die fysieke pijn een mooi excuusje was. Maar geef dat maar eens aan je toe aan jezelf, laat staan anderen. Wat is je behandelplan tegen de Depressie?

Er is geen behandelplan. Ik schrok zo van de diagnose dat ik gestopt ben met de behandelingen onder het motto dat het goed met me gaat. Heb sinds deze week weer contact met deze psycholoog.

**Geplaatst**: 06-11-21 23:23

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 06-11-21 23:23

En wie doe je nu tekort omdat je geschrokken bent... Je behandelaar of jezelf?

**Geplaatst**: 06-11-21 23:24

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 06-11-21 23:24

Klikt het met de behandelaar?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-11-21 23:36

Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-21 23:36

Kookaburra schreef:
Klikt het met de behandelaar?

Ja hoor, is een prettige dame. Het zijn alleen online gesprekken omdat er overal wachtlijsten zijn en ze zit ver weg.

**Geplaatst**: 07-11-21 23:39

Geplaatst: 07-11-21 23:39

Romeo2007 schreef:
Kookaburra schreef:
Klikt het met de behandelaar?

Ja hoor, is een prettige dame. Het zijn alleen online gesprekken omdat er overal wachtlijsten zijn en ze zit ver weg.

Het scheelt dat het klikt, echt. Dat vind ik fijn voor je

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-21 15:00

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-21 15:00

Heb vandaag weer een Whatsapp bericht ontvangen van mijn werk. Heb overigens nog niks van mijn leidinggevende gehoord.
Vraag hierin was of als ik zelf een plan of iets heb ik dit dan met hun door wil nemen. We kunnen de afspraak met de arbo afwachten, maar dat dit niet leidend hoeft te zijn. Maar dit is mijn keuze.

Ik weet niet zo goed wat ik hiermee mee moet. Voel me al enorm schuldig dat ik thuis ben en ik merk dat de toon richting mij verandert is. Bovendien denk ik... Ik ben net 3 dagen ziek. Iemand met een griep is er zelfs minimaal een week niet. Vindt dat er behoorlijk bovenop wordt gezeten.

Voornamelijk dat woordje 'of iets' geeft mij een wat onprettig gevoel. Ik heb namelijk al eerder meegemaakt dat ziekgemelde medewerkers zich in het verleden beter hebben gemeld en uit laten kopen. Wellicht wordt het niet zo bedoelt, maar ik krijg mezelf nergens toe gezet en wil liefste alleen maar op de bank liggen met een deken over mijn hoofd.

Laatst bijgewerkt door Romeo2007 op 08-11-21 15:18, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-11-21 15:03

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 08-11-21 15:03

Je kunt ook aangeven dat je het waardeert dat ze belangstelling tonen, maar dat je het als een soort van druk ervaart en dat dit je herstel niet ten goede komt.
Dat heb ik toen ook gedaan.

**Geplaatst**: 08-11-21 21:34

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 08-11-21 21:34

Helemaal eens met Cayenne. Dit klinkt voor mij alsof ze willen weten of dit iets tijdelijks is, of dat het écht langer nodig heeft om van herstel te kunnen spreken.
Wettelijk gezien hoef je niets tot de bedrijfsarts zich meldt. Ondanks dat je loyaal bent naar je werk, klinkt het voor mij alsof het jou mentaal ook ten goede komt om nu even je loyaliteitsgevoelens aan de kant te zetten en echt rust te nemen. Je hebt het nodig. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-21 22:10

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-21 22:10

Bedankt voor jullie meedenken. Heb zelf even de prpcesregisseur gebeld om te sparren. Ze vindt het ook wat snel om er nu al druk op te zetten, maar begrijpt ook de verwachtingen die ze willen managen. Heb in overleg met haar een berichtje teruggestuurd.

**Geplaatst**: 08-11-21 22:13

Geplaatst: 08-11-21 22:13

Romeo2007 schreef:
Heb vandaag weer een Whatsapp bericht ontvangen van mijn werk. Heb overigens nog niks van mijn leidinggevende gehoord.
Vraag hierin was of als ik zelf een plan of iets heb ik dit dan met hun door wil nemen. We kunnen de afspraak met de arbo afwachten, maar dat dit niet leidend hoeft te zijn. Maar dit is mijn keuze.

Ik weet niet zo goed wat ik hiermee mee moet. Voel me al enorm schuldig dat ik thuis ben en ik merk dat de toon richting mij verandert is. Bovendien denk ik... Ik ben net 3 dagen ziek. Iemand met een griep is er zelfs minimaal een week niet. Vindt dat er behoorlijk bovenop wordt gezeten.

Voornamelijk dat woordje 'of iets' geeft mij een wat onprettig gevoel. Ik heb namelijk al eerder meegemaakt dat ziekgemelde medewerkers zich in het verleden beter hebben gemeld en uit laten kopen. Wellicht wordt het niet zo bedoelt, maar ik krijg mezelf nergens toe gezet en wil liefste alleen maar op de bank liggen met een deken over mijn hoofd.

Je geeft aan dat je je al schuldig genoeg voelt, misschien dat je er daarom een negatieve draai aan geeft terwijl het misschien helemaal niet zo bedoeld wordt door je werk. Je hebt je ziekgemeld met zenuwpijn, je werkgever kan natuurlijk ook niet ruiken wat er allemaal aan de hand is

Maak jezelf er dus niet te druk over en geef eerlijk aan dat je nog niet weet hoe lang het zal duren maar dat je er zeker volgende week nog niet bent.

Ik snap dat je geschrokken bent over de uitkomst en neem je tijd om dit even te verwerken. Wacht alleen niet te lang met hulp zoeken, je bent dat namelijk waard en iedere week dat je jezelf zo naar voelt is wat het is maar als je dat kunt verkorten?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-21 22:44

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-21 22:44

Klopt, het hoeft ook niet onaardig bedoelt te zijn en met de beste intenties ook om de verwachtingen op 1 lijn te hebben. Dit begrijp ik hoor. Alleen het voelt voor mij alsof er druk op gezet wordt. Wellicht is dat iets dat bij mij ligt. Merk dat ik namelijk van meerdere dingen in paniek raakt wanneer het eigenlijk allemaal wel meevalt.

Heb morgen een gesprek met de huisarts, ook omdat er overal wachtlijsten zijn en hij hierin hopelijk mij kan adviseren wat het handigste is. Wachtlijstbemiddeling is mogelijk ook een optie.

**Geplaatst**: 08-11-21 22:58

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 08-11-21 22:58

Goed dat je het morgen met je huisarts gaat bespreken! Mocht die ideeën hebben over een traject, bespreek dit dan ook met je arbodienst. Die kunnen sommige trajecten sneller inzetten/ meer bespoedigen dan de huisarts ( erg eigenlijk). Ik kon via mijn huisarts en regio bijvoorbeeld pas na 3/4 maanden geholpen worden, via het arbo pakket van mijn werkgever had ik binnen een maand een intake....

**Geplaatst**: 13-11-21 10:09

Geplaatst: 13-11-21 10:09

Romeo2007 schreef:
sinds mijn bevalling heb ik 24/7 een soort van zenuwpijn.
Zowel het alternatieve als medische circuit bijna geheel doorlopen en omdat niks help slik ik tramadol omdat ik anders niet slaap van de pijn.

Tramadol helpt niet echt tegen zenuwpijn

Romeo2007 schreef:
Ik loop inmiddels tegen meerdere dingen aan, dat ik vergeetachtig ben, moeit heb met concentreren op het werk, snel afgeleid, weinig geduld en ben erg wisselvallig qua humeur. Daarnaast veel hoofdpijn, erg moe, wazig zien, trillen en benauwdheid.

Dit kunnen bijwerkingen zijn van de tramadol. Je zou eens wietolie kunnen proberen.

**Geplaatst**: 13-11-21 14:35

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 13-11-21 14:35

Door chemo heb ik zenuwpijn/neurologische pijn en slik daarvoor Gabapentine. Helpt goed, tramadol helpt bij mij helemaal niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-21 18:03

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-21 18:03

Gabepantine heb ik geprobeerd maar kreeg dusdanig last van bijwerkingen dat ik het niet meer neem.

**Geplaatst**: 13-11-21 21:51

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 13-11-21 21:51

Wat jammer, zo zie je maar dat ieder anders reageert. Ik heb 0,niks last. Integendeel, slaap er heerlijk op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-21 22:08

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-21 22:08

Ik ging er heel erg van trillen, kortademig, wazig zien, afwezig zijn e.d.
Zelf wanneer ik allang was gestopt. Heel stom.

**Geplaatst**: 14-11-21 00:16

Geplaatst: 14-11-21 00:16

Ik ben herstellende van 1,5jaar burn-out, alle alarmbellen gaan af als ik jouw verhaal lees.

Als jij er niet voor kiest om op de rem te duwen, dan doet jouw lijf het wel, willen of niet
…

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-21 08:26

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-21 08:26

Inmiddels ben ik bijna 3 weken thuis. Eigenlijk voel ik alleen maar nog meer onrust omdat ik uit mijn ritme ben gekomen en er nu dingen zijn die naar voren komen.

Zo ook of ik het nog wel leuk vind met mijn paard omdat ik elke keer met tegenzin naar stal ga, de klok weg zit te kijken als ik erop zit, geen uitdaging heb met rijden en volgens mij geen behoefte aan heb. Ben altijd alleen maar bezig met snel weer naar huis kunnen gaan en vervolgens moe te zijn van stal.
Brengt ook weer lastige vraagstukken met zich mee.

**Geplaatst**: 20-11-21 09:39

Geplaatst: 20-11-21 09:39

Ja dat zie je vaker. Dat als je meer ‘tijd en ruimte’ hebt, er andere dingen naar boven komen.
Misschien tijd om de paarden even op een laag pitje te zetten en voor jezelf en je gezin te kiezen voorlopig?
Ik kwam er na een zware periode ook achter dat ik er niet meer het plezier en voldoening uithaalde wat eigenlijk zou moeten bij een hobby. Rust in je hoofd is denk ik even het belangrijkste.

**Geplaatst**: 20-11-21 10:27

Re: Wanneer is het genoeg?

Geplaatst: 20-11-21 10:27

Ik heb het een tijd zo druk gehad. Ik dacht toen vaak: mocht ik tijd hebben zou ik dit en dat doen.
Wel ging ik paardrijden en sprak ik af met vrienden.

Toen kwam er tijd. En wat bleek: ik deed nog precies hetzelfde. Rijden en vrienden. En al de rest deed ik nog steeds niet. Tijd en geen tijd zijn ideale momenten om te ontdekken wat je echt wil doen.