yvje86 schreef:Yes, vannacht ook weer te realistische dromen. Ik droom ook regelmatig over mijn overleden vader, ben dan als ook wakker word helemaal in de war en heb daar dan gedurende de dag ook echt last van. Soms helpt het om wat minder warm te slapen dus raampje open of een dekbed eraf. Ik heb ook af en toe slaapverlamming, dan voelt het alsof ik wakker ben maar niet kan bewegen. Vaak heb ik dan een nachtmerrie waarbij er iemand naar me toe komt om me iets aan te doen en dan voelt het alsof ik in een greep word gehouden en niet kan ontsnappen. Vreselijk eng is dat. Hierdoor ben ik bang om alleen te slapen, en dat terwijl ik een vrouw van 35 ben. Ik slaap hooguit 1x per jaar alleen en dan slaap ik eigenlijk ook niet. Ik rek dan zo lang mogelijk tot ik echt mijn ogen niet meer open kan houden.
Slaapverlamming is echt heel naar. Helaas heb ik er sinds een half jaar ook regelmatig last van. Alleen mijn spraak doet het dan half en ik kan mijn ogen bewegen. Ik kan heel zachtjes de naam van diegene zeggen die naast mij slaapt. Mijn ex-vriend werd hier altijd makkelijk wakker van, die moest mij dan even bewegen/vasthouden. Ik kwam wel achter een patroon: slapen op mijn rug. Elke keer als ik wakker werd lag ik namelijk op mijn rug. Nou ben ik van nature een zij-slaper, dus dat is een voordeel. Ik probeer dan ook te voorkomen dat ik op mijn rug slaap. Misschien is dat iets om zelf ook naar te kijken?
@TS heb je al professionele hulp ingeschakeld voor jouw probleem? Zo heb ik in het verleden slaapmedicatie gehad (puur omdat ik niet kon slapen, dit had niet te maken met dromen of nachtmerries), maar ik droomde toen amper. Medicatie is natuurlijk niet altijd de oplossing, maar kan tijdelijk verlichting bieden en daarnaast zou je therapie of iets dergelijks kunnen krijgen.