Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Anastasia24

Berichten: 2716
Geregistreerd: 07-10-17
Woonplaats: 'T mooie zuiden.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-23 01:21

Veel succes met je therapie ts, hopelijk gaat het je in de goede richting helpen. Hier ook cvs(bij autisme en een hoop trauma) het klinkt haast interessant om het eens te proberen, al ben ik daar nog niet klaar voor. Respect dat je al zo open over je trauma('s) kan praten, zowel therapie als hier open op bokt, daar hebben mensen(waaronder ik) erg veel aan. Ik hoop dat je je ervaringen blijft delen, :j

Yavanna

Berichten: 2648
Geregistreerd: 11-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-23 07:14

Brainless schreef:
Lente schreef:
Dat je even een beetje kwetsbaar bent is normaal maar dit niet... had je wel een veilige en rustige plek om terug te komen? En een vertrouwensband met je therapeut?

Yep, en ik ben niet de enige die er niet beter door geworden is.



Geldt ook voor mij, EMDR deed bij mij helaas niets, ben zelfs zo getraumatiseerd dat de psycholoog me niet verder kon helpen,

Kimmie235
Berichten: 316
Geregistreerd: 18-09-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-23 07:47

WowAmigo schreef:
Kimmie235 schreef:
Hoi, ik heb een vraag vanuit mijn professie waar je me wellicht mee kunt helpen. Als je er geen antwoord op wil/kan geven is dat natuurlijk prima. Ik kan je verhaal helemaal volgen en heb de overtuiging dat traumatische ervaringen in de jeugd invloed hebben op het handelen als volwassene. Ik vraag me af of dat alleen zijn specifiek en alleen aan deze situatie vast hangt? Is het deze specifieke ervaring die gemaakt heeft dat je die onveiligheid ervaart? Of is het een opstapeling van alleen voelen en heeft deze situatie dit mede veroorzaakt, en is dit de situatie die voor jou het meeste impact had? Stel dat deze specifieke situatie zich niet voorgedaan had, had je je dan wellicht veiliger gevoeld? Met andere woorden, hoe groot is de impact? Ik merk dat ik het niet goed in woorden kan vatten maar ik hoop dat je hem snapt


Bij mij werd het zo uitgelegd: je kan 4 basisemoties ervaren: je waardeloos voelen, machteloos, eenzaam of in gevaar. Ik had bijvoorbeeld bij “waardeloos” meerdere ervaringen, maar door die ene te behandelen had dat ook effect op andere situaties met dezelfde emotie. Soort domino effect.
Bij mij heeft het goed gewerkt, had met koptelefoon. Tijdens de sessie veranderde het (actuele) beeld dat ik had van een situatie in iets minder heftigs.


Ah dat wist ik helemaal niet, dank voor het delen

Lente
Berichten: 27803
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-23 09:49

_Mary schreef:
Kijk eens naar autisme bij vrouwen en late-diagnose


Hier wordt op dit moment helaas heel veel onder geschoven. Autisme is een diagnose die eigenlijk niet volledig gesteld mag worden bij onverwerkt trauma en al helemaal niet als er sprake is van mogelijke problemen in de hechting.

Toch worden momenteel giga veel vrouwen gediagnosticeerd met "late vrouwen ASS".

Daar wordt vervolgens het ASS-hulppakketje op gedrukt. Voor sommige vrouwen werkt dit goed, voor vrouwen waar symptomen van ASS worden gezien die eigenlijk een andere achtergrond hebben dan die hoek van de neurodiversiteit kan het echt rampzalig zijn. Die gaan bijvoorbeeld prikkels vermijden omdat ze ASS hebben, terwijl er een angststoornis onder zit die door deze vermijding wordt gevoed.

Ik mag het niet helemaal zeggen maar ASS bij vrouwen is nu een soort hype. Zoals ADHD dat een paar jaar geleden was.

Dat gaat ten koste van de vrouwen waar dit écht speelt.

Janneke2

Berichten: 22782
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-23 11:29

Yavanna schreef:
Geldt ook voor mij, EMDR deed bij mij helaas niets, ben zelfs zo getraumatiseerd dat de psycholoog me niet verder kon helpen,

:(:)
Het is ook hartstikke teleurstellend. Ik hoop dat jouw 'links rechts links' sessie maar kort heeft geduurd. (Dat is het protocol als er niets gebeurt.)
En ik hoop dat je gauw een therapeut krijgt die jou wel kan helpen met je trauma's.

Yavanna

Berichten: 2648
Geregistreerd: 11-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-12-23 17:54

Janneke2 schreef:
Yavanna schreef:
Geldt ook voor mij, EMDR deed bij mij helaas niets, ben zelfs zo getraumatiseerd dat de psycholoog me niet verder kon helpen,

:(:)
Het is ook hartstikke teleurstellend. Ik hoop dat jouw 'links rechts links' sessie maar kort heeft geduurd. (Dat is het protocol als er niets gebeurt.)
En ik hoop dat je gauw een therapeut krijgt die jou wel kan helpen met je trauma's.


Sorry was topic uit oog verloren, maar was idd frustrerend en ik kom er ooit wel.. Maar EMDR nooit meer..

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-23 21:32

Lente schreef:
_Mary schreef:
Kijk eens naar autisme bij vrouwen en late-diagnose


Hier wordt op dit moment helaas heel veel onder geschoven. Autisme is een diagnose die eigenlijk niet volledig gesteld mag worden bij onverwerkt trauma en al helemaal niet als er sprake is van mogelijke problemen in de hechting.

Toch worden momenteel giga veel vrouwen gediagnosticeerd met "late vrouwen ASS".

Daar wordt vervolgens het ASS-hulppakketje op gedrukt. Voor sommige vrouwen werkt dit goed, voor vrouwen waar symptomen van ASS worden gezien die eigenlijk een andere achtergrond hebben dan die hoek van de neurodiversiteit kan het echt rampzalig zijn. Die gaan bijvoorbeeld prikkels vermijden omdat ze ASS hebben, terwijl er een angststoornis onder zit die door deze vermijding wordt gevoed.

Ik mag het niet helemaal zeggen maar ASS bij vrouwen is nu een soort hype. Zoals ADHD dat een paar jaar geleden was.

Dat gaat ten koste van de vrouwen waar dit écht speelt.


Ik heb autistische trekken maar dat komt omdat ik door de vermoeidheid gewoon niet altijd even goed kan omschakelen. Ik houd heel erg van hetzelfde doen, maar dat doe ik omdat het me dan het minste moeite kost. Iets nieuws leren, zien, lezen, horen etc kost gewoon extra energie en dat heb ik er niet altijd voor over. Dus dat heeft niks met ASS te maken uiteindelijk, maar met het gebrek aan energie voor nieuwe dingen.

Ik voel me best wel down, mijn lijf heeft het nog steeds moeilijk met emoties echt toelaten en loslaten. Er zit nog veel verdriet, boosheid en angst in mn lijf. Ik merk wel dat er weer een hele nieuwe laag aan trauma's naar boven komt. Als ik bijvoorbeeld aan de gang van mijn basisschool denk, dat ik daar loop, dan voel ik direct heel veel spanning in mijn buik opborrelen en dat giert door de rest van mijn lijf. Echt heel naar. Die gang staat voor mij voor onveiligheid. Ik werd er veel gepest, maar ik liep ook vaak weg door deze gang. Een keer liep ik weg en werd ik ontdekt door 3 klasgenoten en die gingen me achtervolgen. Ze hebben me toen buiten vast gegrepen en over de vloer van de gang terug gesleept. Toen we bij de deur van de klas aan kwamen stond de juf daar te wachten. Ik was echt compleet overstuur, helemaal van de leg. Maar het enige wat zij kon zeggen was 'ja dat moet je ook niet doen he. Dat is je eigen schuld.' Dat soort herinneringen doen zo'n pijn.
Het is allemaal gelinkt weer aan onveiligheid. Want ik ben er inmiddels achter dat de volwassenen die me veiligheid moesten bieden, dat niet deden.

Dus daar kan ik ook nog wel wat mee. Nu ik er over typ voel ik het helemaal drukken op mijn borstkas. En de angst giert door mijn lijf... :\

jokari

Berichten: 8771
Geregistreerd: 06-06-04
Woonplaats: thuis

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-12-23 21:47

Earth, dikke knuffel. Red je het, nu ? Op dit moment ?

pubelia

Berichten: 9993
Geregistreerd: 12-03-04
Woonplaats: In een huis

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-12-23 21:48

Ik heb bijna 1,5 jaar emdr gehad. Ik heb hersenletsel en een (c)ptss. Ik ben ook altijd moe. En slaap veel om voor mijn kinderen te kunnen zorgen) Emdr heeft mij veel goed gebracht toen! (2010-2011-2012) Veel daarmee verwerkt!

Ja het is heftig, en erna mocht ik niet meer zelf naar huis rijden met de auto. (1,5 uur in de auto) Dat was nodig, mijn hersen waren erna zo gesloopt en na een paar dagen leek er weer een waas uit mijn hersenen te verdwijnen. Dat herken ik ook uit jouw verhaal! Een soort opluchting!

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-23 21:58

jokari schreef:
Earth, dikke knuffel. Red je het, nu ? Op dit moment ?


Jawel, its not my first rodeo. Ik zorg goed voor mezelf. Heb het rustig de komende dagen dus ik kan lekker relaxen en mijn eigen ding doen. Hopelijk kan ik ook de emoties wat meer toe laten.

@Pubelia ik functioneer altijd opmerkelijk goed na een EMDR behandeling, maar dat komt denk ik omdat ik er ook redelijk ervaren mee ben en het ook even kan afsluiten. Dat is overigens wat anders dan dissociëren :P

Ik zie het voor mezelf altijd als of mijn trauma's zijn opgeslagen in een kamer. In deze kamer staan allerlei kasten, met grote deuren of lades. Ik kan tijdens EMDR zo'n deur of lade open trekken en er vol in kijken. Als EMDR tot zijn einde komt, kan ik de deur of lade weer dicht doen. Of op een kiertje zetten. Het is dan niet dat ik er helemaal niet meer aan denk, maar ik zorg dat ik niet overspoeld wordt en dat ik er helemaal van van de rel ben. Dat heb ik overigens met de 'grotere' trauma's wel eens gehad hoor, echt die hele heftige dingen. Maar ik heb bijvoorbeeld ook PESSO therapie gedaan. Dat is ook een traumatherapie vorm gericht op de kind-ouder band. Hierbij ga je visualiserend te werk. Je kunt andere mensen in de groep gebruiken, materialen, blokken bijv. Dat was echt megaheftig, ik had mijn vader gebouwd met hele hoge blokken. En iemand stond er achter die hele nare dingen zei. Maar toen ik in het proces die blokken mocht om gooien en mocht re-inscreenen viel er zo'n grote last van mij af, dat ik daarna gewoon glimlachend op de stoel zat en meer energie had dan daarvoor. Terwijl de meeste mensen met deze sessie helemaal naar de paasei gaan. := Mijn therapeut vond me ook wel wat bijzonder in dat opzicht :')

jokari

Berichten: 8771
Geregistreerd: 06-06-04
Woonplaats: thuis

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-12-23 22:00

Fijn. Goed dat je goed voor jezelf zorgt.
Ik heb veel gehad aan emdr, maar dat ging om 1 welbepaalde traumatische gebeurtenis, dat is niet te vergelijken met jouw situatie.

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-23 22:04

jokari schreef:
Fijn. Goed dat je goed voor jezelf zorgt.
Ik heb veel gehad aan emdr, maar dat ging om 1 welbepaalde traumatische gebeurtenis, dat is niet te vergelijken met jouw situatie.


Ja dat maakt het ook wel lastig hoor. Het is ook als een ui die je af pelt, elke keer als ik een trauma verwerk, komt er weer een andere boven drijven. Soms duurt dat maanden, nu gebeurt dat meteen. Maar het gaat bij mij ook om mijn hele jeugd en daarin zijn helaas heel veel traumatische dingen gebeurt. Qua gedrag en gedachtes ben ik meestal al waar ik moet zijn, de trauma's triggeren eigenlijk alleen maar als ik er aan denk, het linkt niet perse meer aan dingen die in het hier en nu gebeuren. Ja heel soms, maar ik durf dan ook gewoon te zeggen wat ik denk en wat ik wil, ik ben totaal niet meer bang voor wat de ander denkt, of vind, of bang dat de ander boos wordt oid. En dat is wel een fijne winst moet ik zeggen. Misschien dat ik daarom de EMDR ook wel kan dragen.

Janneke2

Berichten: 22782
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-12-23 22:13

Van mij ook een virtuele :(:), Earth...!

Hoort het beeld van die gang bij je vorige sessie, als in: ook dat gebeurde op school...?
Of komt het nu opzetten, nadat het beeld uit de vorige sessie 'echt klaar is'...?
(Klaar als in: 'installatie' gedaan van rotbeeld plus een fijn gevoel /positieve gedachte over jezelf, plus een keer met nadruk je lichaam 'doorreizen' of er ergens spanning is achtergebleven.)

pubelia

Berichten: 9993
Geregistreerd: 12-03-04
Woonplaats: In een huis

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-12-23 22:32

Functioneren als in? Je schrijft dat je na een sessie altijd beter functioneert. Ben je dan minder moe zodat je meer aankan op een dag? En hoe lang houd dat dan bij je aan? Heb je nu al standaard meer energie als voordat je met emdr begon?

Muurp
Fotograaf

Berichten: 15114
Geregistreerd: 16-06-05
Woonplaats: Op de Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-12-23 13:40

Wat dapper van je om dit proces aan te gaan.

Ik ben een jaar geleden begonnen aan mijn EMDR proces en heb aanstaande donderdag mijn allerlaatste sessie bij de psycholoog. Vorige week was mijn laatste EMDR sessie, waar ze me nog even heel erg hard heeft laten werken.. :=

Ik vond het een hele bijzondere ervaring. Niet alleen tijdens, maar juist ook de periode er vlak na. Inderdaad de vlagen van rust ervaren was iets wat voor mij ook nieuw was na een lange periode van chronische stress en spanning.

Ik vond de sessies zelf goed vol te houden, maar had de dag zelf en de dag erna echt een prikkelarme omgeving nodig omdat mijn hoofd 'vol met watten zat'. Lichamelijk was ik totaal niet moe, maar mijn hoofd zat gewoon vol. Ik had ook niet echt gedachten op dat moment (was ook wel lekker, gewoon letterljik niks denken :+ )

Ik ben heel benieuwd hoe je je proces verder gaat ervaren. Mocht je nog vragen hebben over mijn ervaring mag je me altijd een berichtje sturen :)

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-23 15:18

Oh die rust te midden van al die spanning en stress, wat fijn was dat. Dat mis ik nu al weer, de spanning giert alweer door mijn lijf. Daar word ik zo moe van, letterlijk en figuurlijk. Het lijkt alsof ik iets belangrijks te doen heb, maar er is niets. En dat is zo irritant.

Lente
Berichten: 27803
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-12-23 17:30

TS, ben je al eens in gesprek geweest met Traumacentrum Nederland in Vorden? Om misschien een grotere slag te slaan?

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-23 17:33

Lente schreef:
TS, ben je al eens in gesprek geweest met Traumacentrum Nederland in Vorden? Om misschien een grotere slag te slaan?


Ja maar ik kwam toen niet in aanmerking. Was trouwens een ander centrum maar hetzelfde idee.
Maar ik blijf er ver vandaan want ik heb mensen daar in hallelujah stemming er vandaan zien komen maar na een paar maanden gigantisch zien instorten. 3 mensen, was echt heftig om te zien. Te weinig nazorg.

Lente
Berichten: 27803
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-12-23 18:05

Is ook wel echt een voorwaarde dat je een goede behandelrelatie hebt met je eigen behandelaar. Want nazorg vanuit henzelf is er niet/nauwelijks.

Janneke2

Berichten: 22782
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-12-23 23:57

... en ik vind de invalshoek ook iets om goed over na te denken.
Ook bij emdr is de vertrouwensband met de therapeut van wezenlijk belang.
"Weggaan", tijdelijk, bij je eigen therapeut en in no time een serie emdr sessies bij een gloednieuw iemand te doen - als het echt van A tot Z goed voelt is dat prima.
Maar voor diegenen onder ons die graag de tijd nemen om de band op te bouwen is het matig.

siskeh
Berichten: 8677
Geregistreerd: 13-05-08
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-12-23 11:10

Lente schreef:
_Mary schreef:
Kijk eens naar autisme bij vrouwen en late-diagnose


Hier wordt op dit moment helaas heel veel onder geschoven. Autisme is een diagnose die eigenlijk niet volledig gesteld mag worden bij onverwerkt trauma en al helemaal niet als er sprake is van mogelijke problemen in de hechting.

Toch worden momenteel giga veel vrouwen gediagnosticeerd met "late vrouwen ASS".

Daar wordt vervolgens het ASS-hulppakketje op gedrukt. Voor sommige vrouwen werkt dit goed, voor vrouwen waar symptomen van ASS worden gezien die eigenlijk een andere achtergrond hebben dan die hoek van de neurodiversiteit kan het echt rampzalig zijn. Die gaan bijvoorbeeld prikkels vermijden omdat ze ASS hebben, terwijl er een angststoornis onder zit die door deze vermijding wordt gevoed.

Ik mag het niet helemaal zeggen maar ASS bij vrouwen is nu een soort hype. Zoals ADHD dat een paar jaar geleden was.

Dat gaat ten koste van de vrouwen waar dit écht speelt.


Ik pik deze er ff uit, daarna reageer ik ff op TS.
Ik ben zelf dus iemand waarvoor beide geld, zowel trauma(laatst bijgekomen als diagnose) als autisme/add diagnose (en chronische vermoeidheid/fibromyalgie)
Het is geen simpele materie, zeker omdat vanuit autisme/add er ook vaak een gevoeligheid voor angststoornissen is, maar ook een veel vaker voorkomen van bijvoorbeeld anorexia/eetstoornissen, depressies en verslavingen. Edit: Trouwens, bijna vergeten, ook fibromyalgie/chronische vermoeidheid komt veel vaker voor bij mensen met autisme

Wat ik wil zeggen, het een sluit het ander niet direct uit, maar ook: soms heb je inderdaad problematiek waarin je voor het ene "probleem" zoals autisme een andere aanpak nodig bent dan voor een angststoornis.

Waarom ik voor mijzelf niet twijfel aan de autisme-diagnose:
De problemen zijn eigenlijk al vanaf baby af aan bekend, niet later ontstaan, wel degelijk later erger geworden.
Daarbij ook ouders waarvan ik zeer sterk vermoeden beide op het spectrum te vallen(en niet een beetje zegmaar)
Tegelijkertijd herken ik mij ook absoluut in het verhaal van TS, dus of dit zo'n gekke invalshoek is?
(mocht TS of iemand meer willen lezen dan raad ik de volgende boeken aan:
Allemaal Autcasts-Magali de Reu
Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit- Bianca Toeps
Het verstrooide brein-Gabor Mate ) PB staat ook altijd open.

TS: wauw ik heb wel meer topics van je gelezen, en hulde voor jou...
Je lijkt een scherp waarnemend vermogen te hebben, dat herken ik ook bij mezelf.

Heel heftig wat je zo deelt over je EMDR, ik kan mij je gevoel zo voorstellen..
Wbt de eenzaamheid die je voelt, denk je dat dit gevoel wat je in het "hier en nu" beschrijft echt vanuit je volwassene komt? Of is dit ook misschien nog gedeeltelijk gekleurd(of zo ver in je hele zijn verweven zit?)

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-23 23:21

@Siskeh nog bedankt voor je compliment. Ik heb het allemaal wel redelijk helder inderdaad, al zijn er ook momenten dat mijn brein me nog steeds te snel af is door te gaan dissociëren enzo. Dan denk ik na 2 dagen pas 'ohhhh wacht'. :')

De afgelopen weken waren wel zwaar. Ipv dat het beter gaat, voel ik me alleen maar slechter. Maar dat is nog wel oke, denk ik. Want er komt door de laatste EMDR weer genoeg los. Veel rauwe rouw, veel verdriet. Ik wist dat ik de tranen een keer los moet laten, dat is wat lastiger door het gebruik van AD. Dat houdt het een beetje tegen. Normaal kan ik mezelf wel goed triggeren, maar dat lukt nu dus niet.
Maar gisteren gebeurde het wel. Gelukkig zeg ik, want het zit me dan ook goed dwars. De afgelopen dagen waren wel de ultieme trigger. Kerstmiddag naar mn moeder en stiefvader. Moeder weet na 37 jaar nog steeds niet wat ze met me aan moet. En dan is het contact eigenlijk gewoon altijd moeizaam en mijn moeder doet veeel te veel haar best. Waardoor je eigenlijk na een uur met haar al bekaf bent. En dat werd nog erger toen mijn stiefvader (weer) dronken was en de discussie met me aan ging. Dat kan ik op dat moment wel prima hebben, alleen ik vind het vervelend dat hij dronken is. En ik weet dat mijn ma twijfelt om bij hem weg te gaan, maar volgens mij durft ze dat niet. Dus het is een beetje een moeizame situatie.
Toen gingen we naar een kerstavond op het plein, en doordat ik bekenden tegen kwam was ik helemaal in mn sas en even helemaal energiek mezelf. Maar dat vond mijn lichaam natuurlijk geen goed idee want ik kreeg de ergste hoofdpijnaanval ooit die nacht, ik kon niet slapen en was doodziek. Dus tot gisteravond heb ik bijna alleen maar geslapen.

Ik was ook zo wars weer van mijn lichaam die weer helemaal over de kop ging van eventjes een avondje (lees 2 uur) gezelligheid. Zo verdrietig dat ik niet mezelf kan zijn, energiek, vrolijk, eigenlijk gewoon druk. Ik wil dansen, gek doen, bekenden spreken, mensen om de nek vliegen, bier drinken, schreeuwen in de menigte. Maar dat lukt niet, zelfs even met bekenden spreken doet mijn lichaam al de das om, incl dan die avond met mn moeder en stiefpa.

En gisteren kwamen de tranen dus, van verdriet van mijn lijf, maar ook de eenzaamheid die mijn moeder me maar weer eens pijnlijk duidelijk maakt. Ze kan het niet, ze weet gewoon niet hoe. Ik had het erover met mijn nicht, over dat mijn vader ons geestelijk mishandelde. En dat mijn moeder ook niet meehielp in de situatie. Ik zei tegen mijn nicht dat ze het niet erger maakte, maar ook niet beter. Maar dat is niet waar, ze maakte het wel erger. Door ons niet te beschermen tegen mijn vader.

Daarnaast kwamen er tranen van van alles, overal in mijn lijf voelde ik de tranen weg komen. Ik voelde het stromen, vanuit mijn handen, mijn buik, mijn rug. En dat doet me weer realiseren dat mijn verdriet, mijn trauma overal zit. Vast in het lichaam. Ik hoop het los te krijgen, dat hoop ik echt. Maar misschien is mijn lichaam wel zo beschadigd dat het niet meer beter wordt.

Al hoop ik dat het iets beter wordt dan nu. Vandaag was ik echt leeg, ik heb meer geslapen dan ik wakker ben want ik stond trillen op mijn benen. Alle energie weg, meegestroomd met de tranen. Inmiddels ben ik weer een beetje meer wakker en wat hersteld. En ik hoop dat ik nog door ga herstellen, want mijn leven nu is wel heel karig. Veel slapen, heel veel. Teveel, maar ik kan gewoon niet vechten tegen de vermoeidheid. De uitputting die op mijn oogleden drukt is vaak gewoon niet te bevechten. Ik mag weer paardrijden, maar het weer helpt niet mee, maar mijn energielevel ook niet. Het is gewoon niet te doen. Het is echt weer even overleven.

Gelukkig heb ik een vakantie om naar uit te kijken, dat heb ik echt nodig want anders wordt mijn wereld wel heel klein. Nu wordt ie letterlijk groot omdat we naar de Filipijnen gaan, even gewoon lekker genieten en niks moeten. Heerlijk.

Over niks moeten gesproken, dat hoef ik sowieso niet meer want ik heb te horen gekregen dat ik voor 100% afgekeurd ga worden in de WIA. Het geeft rust ja, maar het is ook weer heel pijnlijk. Dat ik niet onderdeel kan uitmaken van de maatschappij, dat ik niet gewoon iets kan doen om me nuttig te maken. Want ik sta op stand overleven, dus ik heb echt even genoeg aan mezelf momenteel. En dat is oké, maar het is niet oké. Dus dat moet ik nog gaan accepteren. Dat dit het is, en manieren vinden om met de kop omhoog te blijven kijken naar de toekomst. Ik laat mijn koppie echt niet hangen, al is het maar omdat ik van nature zoveel levenslust heb. Maar die levenslust wordt tot het uiterste bevraagd. Maar leven zal ik, ook al is dat vanaf de bank. :)

troetjoek
Berichten: 163
Geregistreerd: 08-12-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-12-23 01:46

Wat fijn dat de emdr zijn werking doet !

Ik zit ook in een emdr traject maar in combinatie met steeds een klinische opname

De opname was steeds voor 3 weken en 2 x per week emdr en dan weer naar huis wachten op een plek weer en dan weer het traject.

Momenteel wacht ik op een opname voor langere periode, maar we moesten eerst testen of de emdr aansloeg en wat het met me zou doen

Ik kan de emdr niet vanuit huis doen.
Ik heb dissociaties en kan behoorlijk gevaarlijk worden voor mijzelf.

De eerste paar opnames waren dan ook
Met een kamer bij de verpleging.
Een cepareercel speciaal voor mij gereserveerd.
En medicatie of spuit als ik onrustig werd of niet uit dissociatie kwam.

Laatste opname zonder cepareercel gedaan en maar 1x spuit gehad

Zal morgen even uitgebreid op je reageren
Sterkte met deze zware periode :knuffel:

Anastasia24

Berichten: 2716
Geregistreerd: 07-10-17
Woonplaats: 'T mooie zuiden.

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-12-23 02:54

Ts, wat ben jij een sterk persoon. Dat je dit doet voor jezelf, dat je dit deelt. Fijn van de WIA voor je, zulke dingen ''bevestigen'' wel dat je het niet kan, ik ken het gevecht(zelf ook afkeurd, op 18jarige leeftijd). Dat altijd willen presteren, je (sociale) zelf zijn onder al die vermoeidheid, ''gewoon tiener\volwassen zijn'', meedoen met wat normaal is, het is een werkelijk enorm(eenzaam) gevecht tegen vermoeidheid die zich ook fysiek uit, met jouw therapie dat alles naar boven komt en als extra klap dient. Je bent ontzettend sterk dat je dit doet en ik hoop dat je je dat heel goed realiseert. Goed dat je ook leuke dingen doet naast je therapie het is heel ''makkelijk'' om in je trauma's te vallen en vast te blijven hangen, er zijn zeker dingen die verwerkt moeten worden maar houd jezelf ook in de gaten. :knuffel:

Earth

Berichten: 7934
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Re: Wanneer alleen ook altijd echt alleen is. EMDR

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-23 17:06

Nou wat je inderdaad zegt, het gevecht tegen de vermoeidheid is heel eenzaam, omdat veel mensen dat toch niet helemaal begrijpen. En gelukkig maar, dit gun ik niemand.
Vanmorgen toen ik in bed lag voelde ik ook echt die hyperalertheid. En dat voelt ook zo irritant, dat je lijf zo aan voelt de hele tijd. En ik kan dan prima in slaap vallen, gelukkig maar. Maar herstellen doen ik niet. Ik ben nu ook weer zo moe, net eventjes online geweest in het top2000 café maar zelfs dat was vermoeiend. := Beetje vanaf de bank meedeinen op muziek, wat een ellende. Morgen gaan we er echt heen, daar heb ik onwijs zin in maar ik zie er ook heel erg tegenop. Omdat ik weet dat het gewoon zwaar gaat zijn.