Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-04-06 13:16

Re:

Geplaatst: 09-04-06 13:16

Ik ben een paar jaar geleden naar een psycholoog geweest nav problemen op mijn werk.
Ik heb toen een reeks van 10 gesprekken gehad en ook nog een assertiviteitscursus. Het heeft mijn leven totaal veranderd!
Ik was beslist niet 'gek', psychisch gestoord, overspannen of wat dan ook. Wel ben ik erachter gekomen dat gebeurtenissen uit het verleden (die overigens helemaal niet zo dramatisch waren) mijn latere houding op mijn werk bepaalden. Toen ik daar achter was, kon ik het relativeren.

Een psycholoog zegt juist niet wat je moet doen. Maar hij stelt de juiste vragen.
Daardoor ga je nadenken over waarom je dingen doet en waar bepaalde reacties van jezelf eigenlijk vandaan komen. De psycholoog zorgt dat je niet vast loopt in dit denkproces maar stuurt het zodat je tot de kern komt. het werkt dus het beste als je zelf bereid bent echt 'tot het gaatje' te gaan en in staat bent eerlijk tegenover jezelf te zijn.

Ik zie het nu als een geweldige kans om tot meer zelfinzicht te komen en ik zou het zeker doen. Veel succes!

**Geplaatst**: 09-04-06 19:19

Re:

Geplaatst: 09-04-06 19:19

moet je eigenlijk altijd een verwijzing hebben van je huisarts om naar een psycholoog te gaan?

**Geplaatst**: 09-04-06 19:35

Re: Wie heeft er ervaring met een psycholoog?

Geplaatst: 09-04-06 19:35

Hoi ik studeer zelf bedrijfspsychologie, maar heb wel 2 jaar samen gezeten met de klinische groep, en ook nu nog hebben we gezamenlijke vakken.

Ik wil een paar puntjes aanhalen:

1. Therapie werkt enkel als je het zelf wilt. Mensen dus verplicht in therapie zenden, helpt zelden of nooit.

2. Niet tevreden over je psycholoog/ psychiater? Verander dan! Het heeft geen enkel nut om te blijven hangen bij een psych waar je je niet goed bij voelt omdat het reeds met wetenschappelijke onderzoeken vaak gebleke is dat de twee werkzame factoren van therapie de volgende zijn: 1. het geloof dat de therapie (gedrags, psychoanalyse, ...) werkt en 2. een goede relatie met je hulpverlener.

Verder is het absoluut niet de bedoeling dat psychologen mensen in hokjes gaan duwen. Maar heel vaak hebben mensen behoefte aan een label. Stel: je loopt al een jaar kapot/op rond en iedereen noemt je een aansteller, en je vindt jezelf ook maar zielig, tot iemand plots zegt: Jij hebt CVS. Geloof me, dan ben je ergens opgelucht dat je echt wat mankeert, en dus niets faket. Maar bij zuiver psychische problemen (als die al bestaan) kan dat hokjesdenken erg slecht zijn. Bij fysieke letsels eigenlijk ook nu ik erover nadenk.

Bedenk ook dat een psycholoog en psychiater heel andere opleidingen krijgen. Een psychiater volgt eerst een medische opleiding, en heeft dus een ander denkkader dan psychologen. Heel vaak denken zij in termen van: er is iets fout, ik zoek de oorzaak en lap dat op. Helaas werkt het zo niet.

Zeker geen schrik hebben om eens langs te gaan bij een psycholoog! We zijn er voor werkelijk alle problemen

**Geplaatst**: 09-04-06 20:37

Re:

Geplaatst: 09-04-06 20:37

ik zit al 3 jaar bij de spychiater i.v.m. de dood van mijn vader. Daarvoor zat ik nog bij de spycholoog. EIgenlijk zijn het zo'n enge mensen nog niet, als je er geen ervaring mee hebt kun je het beste gwoon zeggen wat er allemaal op de hart ligt. Want het helpt wel als je nog niet zo heel erg diep in de problemen zit.

Ik zit nu al een tijdje aan de medicatie, maar tegelijkertijd zitk in dagbehandeling met spychiater EN spycholoog, dus je kunt zo ook allebei hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-06 10:09

Re: Wie heeft er ervaring met een psycholoog?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-06 10:09

Ik ben aan het twijfelen, want ik zit opt moment heel erg in de knoei met mezelf. Mijn vriend heeft het 3 weken geleden uitgemaakt en ik kwam er zaterdag achter dat hij al een week een nieuwe vriendin heeft. En dat is dus het meisje waar ik absoluut niet jaloers op hoefde te zijn en ik moest niet zo belachelijk doen, want ze waren gewoon goede vrienden. Nouja, in 10 dagen had hij dus al iets met haar en hij is tot over zn oren verliefd, dat straalt er gewoon vanaf. En ik moest er zelf maar achter zien te komen.
Maar verder heb ik niet echt traumatische ervaringen ofzo gehad. Nouja, niet heel erg tenminste, alle mensen die me dierbaar zijn leven nog en zijn gezond. Ik heb wel een hormoonziekte gehad, waarbij de puberteit te vroeg kwam (op mn zesde) en dit hebben ze afgeremd. Daardoor kwam ik psychisch in de problemen toen ze stopten met de medicatie. Toen wilde ik echt dood. Na een tijdje kwam ik erachter dat mijn borsten fout waren doorgegroeid en moest ik hieraan geopereerd worden.
Pff..ff in vogelvlucht: werd afgewezen bij de politieacademie, daarna bij mijn volgende opleiding, daarna bij de volgende opleiding en nu zit ik in het tweede jaar van de Pabo. Maar ik ben volgens mij heel onzeker geworden door dit hele proces.
Is dit erg genoeg op naar een psycholoog te gaan? En kan een psycholoog mij anti-depressiva voorschrijven? Want dat kan ik op het moment wel gebruiken.

**Geplaatst**: 10-04-06 10:26

Re: Wie heeft er ervaring met een psycholoog?

Geplaatst: 10-04-06 10:26

Ik denk dat het goed is om met een psycholoog te gaan praten. Hij/zij kan je inzicht geven (natuurlijk moet hij/zij eerst weten wat er precies in jouw koppie omgaat) in hoe je problemen in elkaar zitten.

Ik moest in Heliomare naar een psycholoog, omdat dat bij de behandeling hoort (ik had WAD, whiplash associated disorder, of gewoon whiplash). In Heliomare behandelen ze elk aspect van je aandoening, dus ook het psychische gedeelte. Dmv Maatschappelijk Werk en Psychologie. Ik heb heel veel inzicht gekregen in hoe gedachtes je gedrag en gevoel kunnen beïnvloeden, dus hoe je je beter kunt voelen door je gedachtes te veranderen. Dit is niet gemakkelijk hoor, het is behoorlijk confronterend. Ik heb daar goede psychologen getroffen, waar ik me heel goed op mijn gemak voelde.
Je bent echt niet gek als je hulp nodig hebt hoor! Ik denk dat je pas gek (in een andere betekenis van het woord) bent wanneer je hulp nodig hebt, maar het niet aanvaard omdat je denkt dat je dan gek bent.

**Geplaatst**: 10-04-06 10:30

Re:

Geplaatst: 10-04-06 10:30

Ik zeg altijd, wat voor de 1 heel ernstig is is voor de ander een peuleschilletje. Het gata om het gevoel wat iemand bij een gebeurtenis heeft, hoe je er achteraf mee omgaat.
Al had je 'niets' meegemaakt, maar toch emotioneel in de knoop gezeten, dat was al genoeg geweest om je aan te melden bij een psycholoog. Jij voelt je ellendig en jij hebt van jezelf door dat je niet omgaat met dingen zoals je graag zou willen.
Ik zou me dus aanmelden als ik jou was. Die man/vrouw gaat een intake gesprek met je houden en zullen je nooit en te nimmer afwijzen, maar een schema maken hoe ze te werk gaan en wat voor soort therapie nodig is voor jou. Bv gedragstherapie, of gewoon een psycholoog.
Deze mag geen antidepressiemiddelen voorschrijven, je HA wel. Meestal doet je HA dat icm met een psycholoog. Althans, dat word aangeraden zodra je pillen krijgt om ook therapie te doen.
NAdeel van antidepressiva is dat de scherpe kantjes eraf gaan, jij je dus stukken beter voelt en men al gauw geneigd is het daarbij te laten en dan wordt de kern van het probleem niet aangepakt. Zodra je dan stopt met die middelen, komt je probleem evengauw weer terug en dat maakt men afhankelijk van de pillen..alles behalve goed dus.
Tegen onzekerheid krijg je echt geen antidepressiva hoor

Advies, stap naar je HA, leg je verhaal uit en dat je graag doorverwezen wilt worden naar een eerste lijns psycholoog (mijn afrader is het Riagg). Eerste lijnspsychologen vind je in de Gouden Gids, of mss weet je HA wel een goede en dan kom je waarschijnlijk op een wachtlijst van zo'n 2 maanden.
Mocht je je nou echt beroerd voelen kun je nog altijd Valeriaan slikken. Dat is homeophatisch en geeft net even wat meer rust als je je bv elke dag enorm verdrietig voelt.

Veel succes.