Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-06 23:14

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-06 23:14

esperance schreef:
mememe schreef:heel erg veel sterkte.vind het heel knap dat je het hier neer durft te zetten.klasse meid.volgens mij is john toch echt een man..

*kijkt nog eens goed naar beneden* Volgens mij ben ik nog steeds een man. Of ermoet iets vreemds zijn gebeurt

**Geplaatst**: 05-04-06 23:49

Re:

Geplaatst: 05-04-06 23:49

Jeetje wat heb jij een vreselijke ziekte moeten doorstaan.
gelukkig heb je het overleefd.
Moedig van je, dat je het hier zo hebt neergezet

**Geplaatst**: 06-04-06 00:03

Re:

Geplaatst: 06-04-06 00:03

Ik sluit me bij zon beetje iedereen aan.
Ook ik wist dit niet ,echt erg.
Maar heel goed dat het hier neer is gezet en veel mensen het misschien wel kunnen voorkomen.
Sterkte nog met alles

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-06 23:10

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-06 23:10

Ik zit te twijfelen of ik foto's van mijn littekens hier neer moet zetten (ALLEEN de littekens en niet mijn voet bijv).

De meeste mensen die het durfden te vragen vroegen of ik verbrandt ben. Dit komt doordat de littekens heel erg lijkt op brandwonden. Normaal bij brandwonden verbrand de huid van buiten, bij mij van binnen. Om een voorstelling te geven: op beide onderarmen heb ik littekens die de helft van de lengte van mijn onderarm beslaat en ook bijna de helft van de breedte.

Moet ook wel zeggen ik de reactie van kinderen heel erg begrijp: Ze zijn heel jong en hebben dit (meestal) nog nooit gezien. Volwassenen daar aan tegen kijken je altijd na (vooral als je in een rolstoel zit).

Even wat tips als je met een lichamelijk gehandicapte tegenkomt:
- Als je naar hem of haar kijkt, groet gewoon en kijk niet na. Geeft ze een beter gevoel,
- Als je in gesprek raakt, praat met de gehandicapte over zijn handicap en niet diegene achter de rolstoel!!

Ik kan foto's van mijn littekens hierop zetten. Ze zijn niet heel erg schokkend, maar mijn voet (anthans wat er van over is) ga ik zeker niet hierop zetten. Als je die wilt zien, dan geeft maar een pbtje.

Groetjes en vertel het ook verder.

**Geplaatst**: 07-04-06 12:31

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst: 07-04-06 12:31

Als ik dit leest kan ik wel weer janken.
Het is zo verschikkelijk om dit mee te maken zeg.Gelukkig leef je nog,en heb je weer plezier in het leven.Karakter!!!
Ik was zelf net bevallen van een meisje(3 weken oud)Toen mijn zoon van bijna 3 zei dat hij hoofdpijn had.Ja dat kan toch gebeuren dachten wij,Een uur later had hij koorst,dus dachten wij een griepje.Hij lag op bed, en ik was mijn dochter bezig om te voeden.Mijn man ging even naar boven om te kijken hoe het ging met onze zoon(gelukkig maar)Hij kwam weer snel naar beneden en zei dat hij ging met zijn ogen rollen ,en dat hij niet zo goed uit zag.De dokter kwam meteen toen ze hoorde de symtomen:Hoofdpijn,koorst,overgeven en erg suf.We moesten meteen naar het ziekenhuis,wij hadden geen tijd om op de .ambulanse te wachten zei de dokter.Daar stond ik dat met een gillende meid die nog meer melk wou drinken.De buren natuurlijk niet thuis,mijn schoonouders zou het ook niet op tijd halen.Ik werd even niet goed.Ik heb me dochter aan de buurjongen van 16 letterlijk in zijn armen gegooid ,en achter mijn schouder toen we weg liepen geroepen:Mijn schoonouders komen zo.De arme jongen wist niets van babys.En dan nog een gillende meid die nog honger had.Het kon me allemaal niet schelen op dat moment.
Onze zoon was niet meer van deze wereld,hij was helemaal weggezakt.In het ziekenhuis werd het al gezegt dat hij heel ver weg was en,en dat we geen contact meer kon krijgen.Het zag er slecht uit.
Testjes werden gedaan en inderdaad,hij had nekkramp.Wij moest ons voorberijden op het aller ergste omdat hij al zo ver weg was.Wat je dan allemaal meemaakt kan je eigenlijk niet zeggen.De tranen rollen over mijn wangen op dit moment.Je moet het meemaken denk ik,maar dat gun ik niemand.Een kind verliezen en dan nog een baby thuis,ik had het niet meer.
Mijn zoon kreeg medizijnen en de dokters zeiden:Nu moeten we afwachten of de medizijnen pakt of niet.Met anderen woorden er op of er onder.Als hij zou het overleven waren de dokters zeker van dat hij blind zou worden of dat er iets met zijn hersenen was gebeurt.Hij was namelijk zo ver weg.Het kon me allemaal niet schelen als hij maar bleef leven.Elke second leek wel een uur,echt heel erg.
Gelukkig is hij er boven op gekomen na een tijde in het ziekenhuis,en de dokters zeiden dat we heel erg mazzel had.Hij heb een engeltje op zijn schouder gehad,dat is zeker.
Dus de verhaal van John begijp ik al te goed.Het gaat ook geen dag voorbij dat ik er aan denkt.Het is 10 jaar geleden nu,maar toch is het erg gevoelig.Onze Roy is nu een gezonde grote jongen,en onze dochter is ook groot gewoorden(zonder melk die ene keer,haha)
En over de buurjongen die onze gillende meid moest opvangen gaat het ook goed.Daar hebben we later wel erg hard om gelachen,want zijn gezicht vergeet ik nooit.Hij had nog nooit een baby vast gehouden,haha.
Mensen die dit allemaal hebben meegemaakt, sterkte.
En John,ik ben bij dat alles toch goed is gekomen

**Geplaatst**: 08-04-06 19:00

Re:

Geplaatst: 08-04-06 19:00

Hier schrik je inderdaad van.
Erg veel sterkte, ook met het verwerken enzo!

**Geplaatst**: 09-04-06 12:48

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst: 09-04-06 12:48

Dit heeft bij ons in het dorp ook geheerst -> Klundert, ik heb een oudklasgenoot waarvan het zusje ermee in het ziekenhuis heeft gelegen en waar een nichtje van is overleden hieraan..Egt verschrikkelijk toen...Het is voor die mensen ook nog steds moeilijk om erover te praten..Te begrijpen uiteraard..Alle mensen die getroffen zijn hierdoor, ontzettend veel sterkte en succes..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-06 23:44

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-06 23:44

Djeli, je zoon heeft echt heel erg veel geluk gehad. Normaal overleven ze het niet. Mijn broer vertelde later hoe de rit naar het ziekenhuis ging. Mijn ouders gingen met mij mee en hij zou dan - met vriendin- iets later achter ons aankomen. Hiju had het huis afgesloten en is toen naar de ambulance gereden. Hij zegt dat de naald van de kilometerteller bijna niet onder de 140 is geweest....... Gelukkig is er met hem nix gebeurt en stonden ze ook niet te flitsen

.

Haffilover, ik heb het toen in het ziekenhuis ook gevolgd en bij elk geval wist ik wat er bij die families gebeurden. Maar de instelling van de overheid is er moet iets heel ergs gebeuren of doden vallen voordat er iets wordt ondernomen.

Hier zijn een paar foto´s van de littekens die ik draag.

Afbeelding

**Geplaatst**: 10-04-06 08:08

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst: 10-04-06 08:08

Dat zijn lelijke littekens, schrik ervan dat een ziekte zoiets aan kan richten. Op je arm, heb je daar een huidtransplantatie gehad?

En je hebt veel lef om de foto's te plaatsen, petje af voor je! Maar foto's plaatsen benadrukken wel je verhaal, heel goed dus. En ik weet zeker dat niemand je hier raar aan kijkt of zo.

**Geplaatst**: 10-04-06 09:29

Re:

Geplaatst: 10-04-06 09:29

heftig verhaal John,overigens super dat je er zo goed mee omgaat.
gelukkig heb ik het nog nooit mee hoeven maken.

en idd respect voor je lef om de foto's te plaatsen,petje af

**Geplaatst**: 10-04-06 09:43

Re:

Geplaatst: 10-04-06 09:43

pffff heftig ! En vooral heel eng in dat tempo als die zeikte om zich heen graait.
Dus jij was dat destijds.....weet nog donders goed dat verhaal destijds....kom uit maarheeze....en ik denk dat jouw broer (als hij rond de 30 is) bij mij op de lts heeft gezeten in Budel....die heette nl ook zo met zijn achternaam.

**Geplaatst**: 10-04-06 10:00

Re:

Geplaatst: 10-04-06 10:00

ik schrik hier echt van...
heb echt respect voor je dat je dit zo kan plaatsen.
sterkte met verwerken en alles wat nog komen gaat.

Ik wist echt niet dat deze ziekte zo snellopend is... en wat de gevolgen worden..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-06 13:51

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-06 13:51

Ja het gaat allemaal in een razend tempo. Maar heb geluk gehad dat mijn moeder wist wat het was. Dags voor dat ik ziek werd is het ook bij vinger aan de pols geweest bij de AVRO. Ik heb het grootste gedeelte achter de rug en nu is het herstellen. Ik heb er een goed gevoel over dat dit de laatste operatie is geweest. Ik heb het ook grotendeels kunnen verwerken maar wanneer ik echt mijn leven weer kan oppakken kan ik het laatste ook verwerken. Dan kan ik het definitief achter me laten.

**Geplaatst**: 10-04-06 18:10

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst: 10-04-06 18:10

Jep dat herstellen, dat heeft zijn tijd nodig. Heel veel moed, kracht en al de rest wat je nodig hebt gewenst om te "herstellen".

Een vriend van mijn broer had het ook zitten. Hij heeft heel lang last gehad(nu 5 jaar later nog steeds geloof ik) van hoofdpijn, concentratiestoornissen,... Littekens geloof ik niet, geen zichtbare iig.

Tja dat moederinstinct...daar zal ik niet mee lachen. Heb al vaak genoeg verhalen gehoord dat ze weten dat er "iets" fout is. Een HA waarvan ik les had, zei eens: Als mams zegt dat het niet goed zit, zit het niet goed! Keer ze dan maar helemaal binneste buiten

.

Hoe heb jij dat eigenlijk kunnen regelen met school of zo? Hoe ga je er op dit monent zelf mee om? Zie je het als een groot gemis? Heeft het je psychisch niet meer veranderd dan lichamelijk? Of juist andersom?

"Gaat je niks aan" is even goed antwoord hoor. Het is gewoon een aspect van mijn studie dat even op hol slaat.

**Geplaatst**: 10-04-06 19:46

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst: 10-04-06 19:46

Ik vind het heel goed en moedig van je om de fotos te plaatsen.
Petje af hoor,en ga zo door met je positive instelling in het leven.
Daar kan een mens zo als jij alleen van groeien,en anderen van leren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-06 22:57

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-06 22:57

wizewo schreef:
Jep dat herstellen, dat heeft zijn tijd nodig. Heel veel moed, kracht en al de rest wat je nodig hebt gewenst om te "herstellen".

Een vriend van mijn broer had het ook zitten. Hij heeft heel lang last gehad(nu 5 jaar later nog steeds geloof ik) van hoofdpijn, concentratiestoornissen,... Littekens geloof ik niet, geen zichtbare iig.

Tja dat moederinstinct...daar zal ik niet mee lachen. Heb al vaak genoeg verhalen gehoord dat ze weten dat er "iets" fout is. Een HA waarvan ik les had, zei eens: Als mams zegt dat het niet goed zit, zit het niet goed! Keer ze dan maar helemaal binneste buiten .

Hoe heb jij dat eigenlijk kunnen regelen met school of zo? Hoe ga je er op dit monent zelf mee om? Zie je het als een groot gemis? Heeft het je psychisch niet meer veranderd dan lichamelijk? Of juist andersom?

"Gaat je niks aan" is even goed antwoord hoor. Het is gewoon een aspect van mijn studie dat even op hol slaat.

Nou met school is dat een verhaal apart:

Ik kwam terug op school en de directeur zei dat ik alle medewerking kreeg die ik nodig had. Een goed begin van het half jaar stage wat ik voor me kreeg. Heb toen veel dagen gemist omdat ik naar het ziekenhuis moest enzo. Het half jaar zat erop en we moesten weer terug naar school. Ik werd ervoor nog gebeld door een stagebegeleider en daarna door de directeur (dit bleek achteraf de 3de te zijn in dat half jaar) of ik een andere richting wilde gaan doen. Nee was en bleef mijn antwoord. Later werd dit nog eens dunnetjes overgedaan door mijn mentor (die wist dat het gevraagd was) en toen ben ik een heel klein beetje ontploft

. Daarna heeft mijn mentor de pik op me gehad. In het laatste jaar moest ik ook weer een half jaar stage lopen met de dagen die ik nog moest van de vorige stage (in totaal 130 dagen). Ik wist dat er nog een operatie aan zat te komen maar ik zou het zo goed mogelijk proberen te doen. Op een gegeven moment was mijn voet weer open gegaan maar ik werkte (ondanks dat ik veel pijn had) gewoon door totdat ik nog niet meer kon lopen van de pijn. Van mijn mentor moest ik doorgaan en niet zeuren (later bleek dat ik mijn voet tot op het bot open had gelopen en het bot schuurde tegen de binnenkant van mijn schoen aan). We hebben toen even naar de directie van de school geschreven waardoor mijn mentor op het matje werd geroepen. Voor de diploma uitreiking moest ik op gesprek komen. Mijn mentor zei dat het niet netjes was dat we dit achter zijn rug om hadden gedaan (we hebben hem erover gebeld) en dat ik het diploma af had gedwongen. En bij de uitreiking had hij blijkbaar een teiltje nodig want hij had bewondering voor me

De dingen die ik kwijt ben mis ik elke dag. Maar je leert ermee leven. Psychisch ben ik ook heel erg veel veranderd: ik leef nu veel meer dan vroeger. Vroeger moest ik presteren op school en met het fietsen. Nu heb ik zoiets van we zien wel waar het schip strand. Vroeger kreeg je me snel kwaad, nu is het moeilijk voor elkaar te krijgen. Ik ben dus eigenlijk niet meer de jongen die ik ooit ben geweest.

**Geplaatst**: 10-04-06 23:11

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst: 10-04-06 23:11

woow, verschrikkelijk
heel veel sterke !!
goed dat je dit hier vertelt, had er nog nooit van gehoord

**Geplaatst**: 11-04-06 17:38

Re:

Geplaatst: 11-04-06 17:38

Dankje...

**Geplaatst**: 12-04-06 14:05

Re:

Geplaatst: 12-04-06 14:05

jeetje wat een verhaal! Ik heb een nichtje eraan verloren, klein meisje. Binnen een week was ze weg, ook een gruwelijk verhaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-06 12:48

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-06 12:48

Hiervan hoor je nix anders dan gruwelijke verhalen. Het belangrijkste is dat iedereen deze symptomen weeet zodat de schade beperkt kan worden.

**Geplaatst**: 18-04-06 13:27

Re:

Geplaatst: 18-04-06 13:27

Goed dat je de waarschuwing hebt geplaatst. Ik kende de naam van de ziekte, maar meer ook niet. 'In mijn tijd' was het helemaal niet zo bekend volgens mij. Ik weet nu waar ik bij mijn kleintje op moet letten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-06 11:08

Re: Nekkramp: sluipmoordenaar voor u (en uw kind)

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-06 11:08

Vandaag is er een mijlpaal gezet: 5 jaar geleden lag ik in het ziekenhuis.

**Geplaatst**: 19-04-06 15:20

Re:

Geplaatst: 19-04-06 15:20

*Gefeliciteerd?*

Ik ben blij voor je dat je deze verjaardag kan vieren. Als je snapt wat ik bedoel.

**Geplaatst**: 19-04-06 20:26

Re:

Geplaatst: 19-04-06 20:26

ik vind het echt ontzettend goed van je dat je het zo open neer kunt zetten, ik heb vooral ontzettend veel bewondering voor je doorzettingsvermogen respect!!! ik heb je gepbt

**Geplaatst**: 19-04-06 20:32

Re:

Geplaatst: 19-04-06 20:32

wow wat vresselijk !
Ik hoop dat je snel weer op de been bent en je het kan verwerken !
goed dat je dit op bokt zeg

Heel veel sterkte