Geplaatst Het begon 3 maanden terug, op 22 maart 2006. Ik had een zweep, en mijn paard draaide door.
Helemaal geflipt, door de bak aan het rennen.
Dan draait ie opeens de andere kant op, en ik word gelanceerd.
Op m'n kont, en ik voel meteen iets in mijn rug.
Opstaan kon ik maar moeizaam, duurde zo'n 5 minuten.
Naar huis gestrompeld met mijn vader, en op de bank gezeten.
Af en toe wat rondgelopen, omdat het anders stijf zou worden.
De dag erna nog erge last, paracetamol enzo genomen.
Ik heb er toch nog wel een tijdje last van gehad.
Yvonne (Nanak) had hem 2 dagen later (24 maart 2006) even voor me gereden.
Ik er daarna toch nog even opgesprongen, niet zoveel last van.
Zelfs gedraaft.
Nou, na een tijdje viel de pijn wel mee.
Keepen (voetbal) ging wel wat minder, maar het was te doen.
Daarna heel weinig last gehad.
Een paar weken terug begon het toch wel weer gevoelig te worden,
en afgelopen week kon ik niet lang zitten of staan.
Als ik 's ochtends wakker werd deed mijn rug ook zeer.
Gister naar de huisarts geweest, die dacht dat het niet zoveel voor stelde,
maar liet me voor de zekerheid toch maar foto's maken.
Dat hebben we toen ook meteen gedaan.
Doorgestuurd naar de EHBO, want er was toch wel iets ongewoons te zien.
We hebben daar 1,5 à 2 uur gewacht, en het was druk.
Dus ons pap had een afspraak voor vandaag om 11.20 gemaakt.
De dokter gevraagd hoe het was gebeurd enzo.
Moest me uitkleden, en toen heeft ie gekeken.
Ook of mijn zenuwen nog in takt waren. Dat was goed.
Ik weer aangekleed enzo, en toen zei hij: "De foto's sluiten niet uit dat je rug toen gebroken was".
Sta je toch wel even van te kijken hoor.
Heb ik misschien al die tijd met een gebroken rug rondgelopen
.En 2 dagen later was ik alweer aan het rijden!
Maandag 26 juni maken ze een scan.
Spuiten ze eerst een contrastvloeistof in m'n arm,
en die stof gaat op plekken zitten waar het niet hoort.
Op plekken waar iets gebroken is (geweest).
We krijgen op 6 juli de uitslag.
Nog even afwachten dus.
Wel spannend, die scan enzo! Nooit in het ziekenhuis geweest,
nooit wat gebroken, en dan nu misschien mijn rug enzo!
Ik hoop ook dat ik nog gewoon kan paardrijden en voetballen en van die dingen.
Nou, mijn verhaal is wel wat lang geworden, maar ik moest het even kwijt!
. 
Ik dacht dat een gebroken rug altijd wel gevaarlijk was! 
Nou ja gelukkig ben ik geen dokter! 
