Afgelopen zaterdag is mijn vader in de leeftijd van 53 jaar in onze armen gestorven. Hij had al 4,5 jaar longkanker, de hel zomer had hij al verschillende klachten, 3 weken geleden is er geconstateerd dat er een nieuwe tumor in de long zat.
Wij zijn van mening en de artsen ook dat hij niet hieraan gestorven is, hij kon al maanden niet slapen en eten, en had geen kracht meer om te vechten. De laatste 2 weken was hij verward, soms had hij aanvallen dat hij niks meer wist, en hij hallucineerde. De MRI scan was schoon zeiden ze, maar wij denken dat er toch uitzaaiingen in de hersenen zaten.
het is allemaal zo oneerlijk, mijn moeder broer en ik blijven nu alleen achter.
Sommige mensen zeggen het leven gaat weer verder, voor ons begint het leven opnieuw. Ik mis hem zo ontzettend.....
Ik zou het fijn vinden om met mensen in contact te komen die zoiets ook hebben meegemaakt, om samen de emoties en gevoelens te delen, wat andere mensen niet begrijpen.
Groetjes esther