Donderdag ga/moet ik obder het mes voor een operatie aan mijn miniscus en reconstructie van kruisband. Nu ben ik vandaag bij de anastacist geweest voor het pré operatief onderzoek en de narcose door te spreken en nu blijkt dat ik EEN RUGGENPRIK MOET!
Dat moet omdat ik in januari met een ernstige luchtweg infectie met spoed in het ziekenhuis ben opgenomen, ik ben ondersteund door studiegenootjes ( we waren voor stage op een meerdaags evenement aan t werk en sliepen in een hotel tegen over Erasmus MC) zelf het ziekenhuis ingelopen maar het ging snel slechter, binnen een kwartier was ik knock-out en na een half uur stopte ik met ademen waarna ik de daarop volgende dag bewusteloos aan beademing heb gelegen.
Ik ben nu verder weer helemaal gezond hoor, niks aan over gehouden. Maar dit is wel de reden dat ik niet onder algehele narcose mag, ze zijn bang dat ik dan weer apneus ( ademstilstanden) krijg en het risico dat ik niet of erg slecht wakker wordt uit de narcose is ( gevaarlijk) groot volgens de anastacist.
Nu moet ik dus een ruggenprik en Pfff.. daar ben ik echt niet blij mee Ze hebben vandaag wel op me inzitten praten ( die artsen in t ziekenhuis) dat het echt beter/gezonder voor mij is, dat de naaldjes zo klein zei dat je het haast niet meer voelt maar toch... ik kijk er niet naar uit
Dussssssssssss wie oh wie heeft er wel eens een ruggenprik gehad en hoe kijk je daar op terug??? Eerlijk graag, niet gaan zeggen t viel wel mee als je er wel echt last van had!