Hi allen!

Ik ben Nícole, inmiddels 33 jaar oud en na vele jaren weer terug op bokt.

Mede ook om ervaringen te zoeken met soort gelijke situaties.

Toen ik 6 jaar was ben ik begonnen met paardrijden. Toen ik een jaar of 11 was had ik meerdere verzorgpaarden op de locale manege en daar ben ik uiteindelijk ook veel werkzaamheden gaan verrichten.

Tevens veel paarden gereden, beleerd, door gereden etc. (Heet dat nog allemaal zo, haha?)

Ook daarna heb ik mijn eigen paard gehad, die ik wegens niet vindbare oorzaak voor extreme pijnklachten en vermoeidheid moest verkopen.

Na een jaar werd toch een oorzaak gevonden, en toen was het werken aan verbetering. Helaas betekende dat wel, dat ik sinds 2014 niet meer echt gereden heb.

Soms een een paard gehuurd en eens een les gereden, maar kort daarna stopte die manege. Dus het is weer stil komen te liggen.

Uiteindelijk zijn we verhuisd naar een woning met veel eigen grond, dus plannen een paard en/of pony bij huis te nemen (met eventueel een shetlandertje) om recreatief bezig te zijn en weer te kunnen knuffelen, borstelen en heerlijk voor de kids.

Maar, eerst de laatste kinderwens, en daarna de andere plannen waarmaken.

Helaas is dat totaal anders gelopen dat gehoopt. In 2022 bevallen van ons dochtertje, maar kort na de bevalling zijn wij kritiek opgenomen op de IC en neonatologie.
Beide een sepsis en dusdanig kritiek dat we beide in levensgevaar waren.

Gelukkig zijn we er beide nog, en ons dochtertje is 100% hersteld, maar ik niet. Dat gehele verhaal zal ik jullie besparen.

Nu ga ik deze week voor het eerst weer paardrijden. Wel in een manegeles, maar voor mij helemaal prima. Het betreft een proefles omdat ik nog pijnklachten heb, krachtverlies én veel klachten die te maken hebben met de hersenen.
Ik weet dus niet of II het überhaupt nog kan, en hoe de pijn zal zijn los van normale spierpijn.

Het wordt sowieso opbouwen, maar ik vind het wel super spannend!