Ik merk wel dat het gestimuleerd word voor investeerders om huizen te kopen. En dan krijg je deze problemen. Het is omdat ons huis niet geschikt te maken is voor 2 gezinnen (dan moet alles weer terug verbouwd worden, geen doen) anders had ik een deel van m'n ouders gehuurd.

Misschien kan ik samen met m'n ouders iets regelen dat we generatie wonen doen. En met de hypotheek adviseur kijken hoe we dit vorm kunnen geven. Ben alleenstaand, momenteel even geen werk. Hopelijk straks wel weer. En dan ook voor langere tijd wss. Maar het is niet meer te doen. Voor 600 euro p/m kale huur kun je ook een beste hypotheek krijgen. Ik snap dat niet.

Tuurlijk wel maar het feit dat er meer voor deze groep wordt gebouwd dan voor de sociale sector is gewoon triest.
En dan te bedenken dat er nog 27.000 statushouders recht hebben op een woning naast de reguliere groep woningzoekenden...

Iemand vroeg zich hier af waarom je meer dan 2 huizen nodig hebt. Ik denk dat dat antwoord ook eenvoudig is. Omdat dit meer opbrengt dan de bank, en veel meer. Mensen die veel geld hebben of verdienen, investeren dit gewoon liever in vastgoed dan op de bank te laten staan waar het niets opbrengt en dat zou iedereen doen als je de centen had, dus roepen dat iedereen niet meer dan 2 huizen zou mogen hebben is ook onzin.

En die statushouders hebben links of rechts om voorrang op mensen die dreigen op straat te komen, want die krijgen geen voorrang meer.

Ik grapte ook nog tegen m'n man dat hij niet van me mag scheiden want dan moet ik weer bij m'n ouders wonen Ik zou dan ook meer moeten werken, m'n paard moeten wegdoen en dan hopen dat ik iets kan vinden. We wilden oorspronkelijk na 5 jaar groter wonen, maar ik ben allang blij dat ik een huis heb dus ik blijf mooi zitten waar ik zit. Dan maar een nieuwe keuken ofzo.

Je kunt altijd voor een aanbouw gaan als het te klein word.

Dit zou inderdaad niet moeten kunnen. En nee, niet iedereen zou dit doen als ze zouden kunnen. Gewoon omdat het niet sociaal is.

Vroeger was het normaal dat je trouwde, samen een huis kocht en de rest van je leven bij elkaar bleef.

Nu gaan veel mensen alleen wonen, uit elkaar en in totaal zijn er gewoon veel meer mensen, met heel veel wensen (eisen?). Dan is het toch niet zo raar dat er te weinig woningen zijn? Dan kun je investeerders wel de schuld gaan geven of de overheid, maar wat heb je daar aan? Nog steeds geen huis.

Je zou ook kunnen gaan denken om je krachten te bundelen en samen met iemand de woonlasten delen voor een bepaalde periode, antikraakwonen, tijdelijke huur, of je uitgaven eens goed onder de loep nemen, zoeken naar manieren om je inkomsten te verhogen, of andere mogelijkheden om te wonen onderzoeken. Of minder hoge eisen stellen (bijvoorbeeld niet een huis dat al helemaal af is, of maximaal 10 minuten van een grote stad af of of of). Of gut, eens in het buitenland of een andere provincie gaan kijken. Wie weet wat je ontdekt. Eerst dus kijken wat je zelf zou kunnen doen ipv de schuld en oplossing bij een ander te leggen.

En dit is een algemeen bericht, niet gericht op TS, maar gewoon iets wat me al langer stoort aan Nederland(ers), de slachtoffer houding

Er zijn niet te weinig woningen, dat is het hele punt. En als je gewoon niet 4x de huurprijs verdient kun je je uitgavenpatroon ook moeilijk tegen het licht houden. Er zit een enorme kloof tussen sociale huur en vrije sector. Zoveel mensen vallen tussen wal en schip...
Het is ook niet zo dat je altijd vrijwillig alleen woont hè

Waarom moet wonen zo ingewikkeld zijn, Prairy?
Iedereen moet wonen, dit zijn gevolgen van beleid, die ook weer prima met beter beleid zijn op te lossen.

Mensen (particulier of bedrijven) maken gewoon gebruik van de mogelijkheden die er zijn om geld te verdienen. Ik vind het dan ook onzin dat mensen individueel verantwoordelijk zijn. Als het erop aankomt, is namelijk niemand dief van z’n eigen portemonnee. Een gemiddeld huis heeft vorig jaar meer “verdiend” dan een gemiddeld salaris van een persoon, dan gaat er gewoon iets heel erg mis.

En ik heb dus 5 jaar anti-kraak gewoond hierdoor, geloof me, dat is geen echte optie
5 keer verhuisd in 5 jaar tijd, mét een ziek lijf. Ja dat is echt een fijne optie

Eens!

Ook het idee van per se een koophuis moeten hebben. Veel mensen zien huren als geld weggooien en dat begrijp ik enigszins maar ook weer helemaal niet.
Mijn ouders en opa & oma's hebben nooit een koophuis gehad.

Nu de huren hoog zijn snap ik wel dat mensen willen kopen maar dat is echt iets wat naar mijn inziens het eerste aangepakt moet worden. Voldoende beschikbare huurwoningen.

En sommige mensen lijken ook te denken dat je een tuin nodig hebt, of aparte slaapkamers voor elk kind. Natuurlijk zijn al deze dingen fijn met een gezin maar op een flat wordt een kind ook groot.

Als je iets niet kunt betalen en je wilt het wel, heb je een paar opties.

1: blijven klagen en niks doen
2: uitgaven beperken
3: zoeken naar een andere oplossing
Of 4: zorgen voor meer inkomsten zodat je het wel kunt betalen.

Het komt allemaal neer op het maken van keuzes. En dat kan alleen jij voor jezelf doen.

Iedereen moet wonen, ja, eens. Maar de manier waarop er geëist wordt soms, dat irriteert me.

Ja ik woon nu riant. Maar toen mijn relatie uit ging, heb ik ook een tijd antikraak gewoond. Ik heb ook een tijd in een chalet gewoond. En daar heb ik veel van geleerd. Ook 5x verhuisd in 5 jaar tijd. Dus ja ook ik weet wat dat is.

Het is inderdaad echt bizar.. Wij hebben net op het juiste moment gekocht, maar zouden ons huis nu met flinke overwaarde kunnen verkopen. Ik kijk voor de gein weleens op Funda (die droom van dat boerderijtje blijft toch lokken...) maar wat men vraagt voor een huis waarvan je ALLES moet verbouwen is gewoon echt niet grappig meer...

@Prairy: Ik heb er vooral van geleerd dat het beleid echt dringend aangepast moet worden, want dit is echt niet een normale manier van wonen

Iedereen moet wonen. Ook mensen die gescheiden zijn, ook mensen die ziek zijn, ook mensen die een minimaal inkomen hebben etc etc. Ik snap niet hoe je een woning (wat een basisbenodigdheid is) behandeld alsof het een soort luxeproduct is.

Het komt een beetje verkeerd aan bij mij, maar ik zal even rustig eten want ik weet dat dit aan mij ligt. Wie zegt dat ik,en velen met mij, niks doen? Maar wat is, naast samen met meerderen een huis huren of illegaal wonen, wat ik dus veel heb gedaan, nog een optie als je niet lang genoeg staat ingeschreven voor sociale huur, niet genoeg verdient voor particuliere huur, geen lening kan krijgen waar je überhaupt iets mee kan of überhaupt geen lening kan krijgen?
Ik vind het echt een vreemde situatie.

Ik sta te kort ingeschreven voor sociale huur. Particulier is hier amper wat. Ik krijg een kind. Heb momenteel even geen werk. Ik ga zwanger en wel niet anti kraak wonen.

Ik heb m'n ouders ook aangegeven dat het heel lastig is en dat het zo nog 3 jaar kan duren. En dan kan ik kopen (of ik moet voor die tijd een vriend krijgen en daar mogen wonen).

Het is gewoon moeilijk er is amper iets te krijgen.

Ik betaal de helft van mijn loon aan huur en dan zit ik nog 'goedkoop' vergeleken met vrienden. Ik verdien net te veel voor sociale huur. Ook verhoogd mijn verhuurder de huur steeds maximaal wat mag en gaat mijn loon niet mee omhoog. Ik maak mij serieus zorgen over de toekomst.

Wat ík me dan afvraag: krijg je maar gewoon een hypotheek op een huis wat in de afgelopen paar jaar zo enorm in waarde is gestegen?
Ons huis was aantal jaren geleden rond de 450 waard, durf nu geen 700 te vragen want dan zijn we het in no-time kwijt.
Naar mijn idee kan dit niet zo doorgaan en gaat de markt echt wel een keer een stuk minder worden, die golfbeweging zie ik mijn hele leven al. Misschien is ons huis dan nog te verkopen voor 550 of 600?
Lijkt me toch een groot risico voor een hypotheekverstrekker. Of heeft het gros van de kopers een grote zak eigen geld?

Hier in de omgeving worden bijna allemaal grote huizen gebouwd.
Amper wat sociale huur, amper starterswoningen en amper wat voor senioren.
En naar mijn idee is dat momenteel het hardste nodig.
Maar ik denk momenteel het minste aan verdient. Anders werd het wel gedaan.
En dat is belachelijk natuurlijk.

De senioren willen graag kleiner, maar het is er niet. En als het wel wel is 3 keer zo duur in maandlasten als nu. Dus logisch dat die niet verhuizen.

Voor starters is er ook niets, geen huur, geen koop.
Dan komen er jaarlijks nog mensen bij van buiten. Die nog nooit wat aan ons sociale stelsel hebben betaald. En vervolgens vinden wij het gek dat de huizen zo duur zijn en dat de zorg klapt...

Ergens gaat er heel wat mis in Den Haag met hun rijke pluche en daar niet zien wat er scheef gaat.
Ik heb echt te doen met de starters nu die de huizenmarkt op moeten

Nou precies dit, ik verbaas mij in alle huizen topics over de klaagzang van.....ik snap niet hoe anderen het doen maar als anderen dat uitleggen dan komt er een hele riedel dat ze al vanaf dag 1 van hun werkleven niet sparen, op vakantie willen een paard hebben, parttime werken etc.....

Ik heb een fulltime baan en mijn eigen bedrijf en heb altijd als een malle gespaard. Je kan in het leven niet ALLES hebben met niks doen. En heel helaas maar als je bij de buurtsuper werkt dan heb je ook minder te besteden.

De huizenmarkt is momenteel echt te bizar. Wij zijn vanwege mijn zwangerschap nu al een paar maanden aan het kijken voor een grotere woning (nu ruim 3k appartement voor €1125, maar missen ivm thuiswerken eigenlijk net een extra kamer). Zijn beiden de afgelopen twee jaar flink gestegen in salaris, dus toch maar geprobeerd voor kopen. Maar het is gewoonweg niet te doen. Als starter kom je er niet tussen. Door de huurwoning geen grote hoeveelheden eigen geld en zonder dat lukt het nu eigenlijk niet. De prijzen zelf liggen belachelijk hoog en dan nog maar niet te spreken over het bizarre overbieden. We maken geen schijn van kans. Ondanks dat we beiden toch echt prima verdienen. Een paar jaar terug hadden we gemakkelijk een ruime eengezinswoning kunnen kopen…

Het aanbod is ook nu ook zo laag. Sinds het nieuwe jaar komt er dagelijks hooguit 1 woning/appartement bij die voldoet aan onze prijsklasse en regio (provincie utrecht). Echter voldoen deze vaak niet aan de grootte wat wij wensen of een fijne buurt.

Nu dus ook toch maar besloten voor een huurwoning te gaan. Maar ook dat is niet makkelijk. We huren nu bij MVGM en toen wij dit appartement kregen in 2020 was er nog geen loting. We reageerden als eerste en hij werd meteen voor ons apart gehouden. Inmiddels werken ze met een loting en strengere inkomenseisen. Vooral dat het tweede inkomen maar 50% meegeteld wordt nekt ons. We betalen nu 1125 maar maken dus geen kans voor een eengezinswoning van 1100. Wat echt nergens op slaat. Maar helaas is er niks bij hen mogelijk en werkt het systeem automatisch.

Voor veel andere organisaties verdienen we juist weer teveel. Beetje te gek voor woorden.

We geven niet op, maar het is alles behalve makkelijk als starter en het word je eigenlijk bijna onmogelijk gemaakt.

Ik zie de prijzen ook niet snel dalen.

Ik denk wel dat je steeds meer mensen gaat krijgen die creatiever gaan leven omdat huren of zo kopen geen optie meer gaat zijn. Anders leren denken en zo andere woonvormen gaan ontstaan.
Dat hoeft niet persee een slechte ontwikkeling te zijn.

Maar tegen de huidige prijsstijgingen valt toch bijna niet meer op te sparen als je een normale baan hebt? Zeker niet als je daarnaast particuliere huur moet betalen. Als ik bijvoorbeeld kijk naar het appartement van mijn vriend, dat is in een paar jaar meer dan €100.000 gestegen in waarde en dat in een lagere prijsklasse. Hoe spaar je dat in een paar jaar bij elkaar als je daarnaast gewoon vaste lasten hebt.

Ik voel mij ook compleet vast zitten in mijn studenten kamer. Alleenstaand.. wel vaste baan maar geen top salaris (wel tevreden mee). En ik kom nergens tussen. En ben bijna 24.. wil ook graag stappen in het leven maken ooit..