Drie jaar geleden had ik je misschien nog een punt gegeven maar met de trend van veel thuiswerken, hoe doe je dit in godsnaam? Hebben jullie dan beide geluk met een baan waar thuiswerken niet kan, gooi je allebei een bureau neer in de woon/slaapkamer (gezien het oppervlak ga ik uit van een 2-kamer woning), werk je jezelf langzaam de RSI klachten in elke dag aan de keukentafel? Doe je dan normaal heel veel dingen buiten de deur of zit je hele avonden en weekenden op elkaars lip in dezelfde ruimte? Ik ben oprecht benieuwd hoe anderen dit ervaren want ik kan me er echt niks bij voorstellen. Ik ben nu blij op 100m2 met z’n 2en en 4 kamers. Wil best een pak aan oppervlak inleveren maar wij willem absoluut niet minder dan 2 slaapkamers. Anders kan ik m’n relatie beter gelijk beëindigen

Toevallig dat dit artikel net voorbijkomt op mijn feed: https://www.1almere.nl/2022/01/24/geen- ... U5ids_giBE

Er zijn momenteel geen koopwoningen in Almere onder de 200.000 euro.

Ik denk niet dat het uitmaakt, want het gaat de komende 5 tot 10 jaar echt niet ineens kelderen.

Ik heb toevallig vandaag om tafel gezeten, als alleenstaande is de huidige hypotheek die ik kan krijgen grofweg 175

Ik zit dan wel weer in een sociale huurwoning, maar ofwel dit jaar ofwel volgend jaar ga ik te veel verdienen voor de sociale sector dus gaat mijn huurprijs straks hard omhoog. Dus ik "moet" wel verhuizen, dat zou financieel gezien echt voordeliger zijn straks. Een andere huurwoning buiten sociale sector is met gemak 1000 in de maand, dat is bijna de helft van mijn netto loon en dat vind ik belachelijk dus koop blijft over. Alleen valt er hier niks te kopen binnen mijn hypotheek en evt starterslening die hier niet overal verstrekt wordt. En om nou naar de andere kant van het land te moeten verhuizen, daar een huis kopen ver boven wat het waard is (zoals in heel nederland) en daar een partij ongelukkig zitten zijn lijkt me op lange termijn ook niet gunstig.

Dus ik zit vast. En ik moet er maar mee dealen want het is gewoon vette pech.

Het gaat toch om een bedrag van maximaal €100? Dan blijf je nog steeds op een redelijke huurprijs lijkt me?

Waar haal je dat weg? Zover ik weet gaat het elk jaar met een bepaald percentage omhoog

Een huisje "krijgen"was 18 jaar geleden ook niet zo makkelijk.
Ik was toen ook alleen en woonde al een hele tijd bij mijn ouders, stond vanaf mijn 18e ingeschreven bij de woningstichting en kon na 7 jaar een klein appartementje krijgen van 40m2, maar dat heb ik wel gedaan.
Een huis kopen was met mijn loon (verdiende net boven minimum toen) en geen toeslagen geen optie. Dacht dat komt later wel, als ik wat meer verdien en/of een relatie heb.
Nu 3 jaar geleden via de woningstichting met korting een huis kunnen kopen, wat ik nu al niet meer zou kunnen betalen, als ik het nu zou moeten kopen.\
En ja, ik heb een paard en een hond, heb me tussentijds omgeschoold, zodat ik nu modaal verdien, maar nogsteeds alleen. Dus het blijft keuzes maken. Daardoor ook gekozen, dat wanneer mijn huidige paardje overlijdt, ik geen nieuwe neem (tenzij tegen die tijd mijn situatie veranderd is, je weet nooit )
Allemaal zodat ik ook "normaal" op vakantie kan en andere leuke dingen kan doen. Doe ik mijn vriendje weg, nee dat nooit, alleen met 4 beentjes omhoog, zeg ik altijd. Hij heeft tenslotte nog nooit een andere baas gehad en dat wil ik zo houden. Maar wil ik mijn huidige huisje kunnen aanpassen naar mijn wensen of eventueel toch straks iets anders kunnen kopen, moet je keuzes maken.

Groei is niet oneindig. Dus als na 10 jaar de prijzen ineens kelderen, of de hypotheekrentes gaan stijgen, hebben veel mensen een probleem.

Dat is ook echt iets waar ik als starter / eerste keer kopen tegenaan loop. Ik wil, ook al zou het theoretisch gezien kunnen, geen hypotheek van 500k voor een huis met een aanzienlijk lagere taxatiewaarde. De kans is reël dat in de toekomst mijn partner of ik door economische redenen onze baan verliezen. Zit je dan met je gedwongen verkoop en je mega restschuld.. met deze gedachte vinden wij het verstandiger om een hypotheek van max 250 à 300 te nemen. Maar ja succes. Komt een behoorlijke eigen inleg dan bij kijken. Wij sparen echt goed en hebben een mooi bedrag. Maar het is echt bij lange na niet genoeg. Op dit punt zei ik ook tegen mijn vriend dat ik nog wel wil leven en niet de komende tien jaar obsessief bezig wil zijn met sparen voor een huis. We sparen nog steeds heel mooi maar heb eigenlijk altijd gezegd: eerst een huis dan een paard. Nou dat heb ik inmiddels laten varen.

Mee eens.
En dat was 30 jaar geleden al zo, als je geen kinderen had kreeg je geen fatsoenlijke woning.
Enkel veel te dure en slecht onderhouden particuliere huur

Gelukkig konden wij op een bepaald moment wel een huis kopen.

Nou Sansevieria, dat is niet helemaal waar. 30 jaar geleden kregen wij als jong stel een nieuwbouw huurwoning in de particuliere sector, waarbij mijn vader garant kon staan. Vervolgens hebben wij na 3 jaar wel gekocht en nu is dat toch heel goed gebleken.

Voor starters is de markt onmogelijk. Overigens, hier wel een ‘senior’ die doorstroomt naar een appartement. Ik laat echter geen starterswoning achter, maar de mensen die mijn huis gekocht hebben dan weer wel.

Nja, aan die veel te veel mensen doe je verder niet zoveel..

En ik vraag me inderdaad ook af hoe het met de mensen moet gaan die nu een huis kopen... het was altijd een investering, en later kon je dat dan met winst verkopen.. Ik zie dat nu zo niet gebeuren over 20 jaar zeg maar.... De huizen die nu 400.000 kosten, hou je dan misschien 250.000 aan over?

Qua seniorendoorstroom.. dat is misschien ook te danken aan alle ouderen die zo nodig thuis moeten blijven wonen omdat ze dat zo leuk vinden ( ) .. die zitten daar een beetje te vereenzamen in hun huizen, weg van leeftijdsgenoten etc... Misschien was daar vroeger meer doorstroom ook?

Je zal voor een deel gelijk hebben Cer maar de meeste senioren willen wel weg maar dan wel ergens heen waar ze het naar hun zin hebben èn waar ze geen honderden euro’s meer moeten betalen en vergis je niet in de verhuizing!
Wij zijn net verhuisd van een 4/5 kamer woning naar een 3 kamer appartement maar dat gaat je niet in de koude kleren zitten als je ergens 25 jaar hebt gewoond en je kinderen zijn daar opgegroeid.
Niet iedereen weet dat de regeling van groot naar beter er is, speciaal om de doorstroming op gang te brengen.

Snap ik, maar er zijn ook gewoon ouderen die alleen mbv een paar uurtjes thuiszorg de week moeten zien door te komen. Die maar wat graag naar een ouderwets bejaardentehuis zouden willen, met aanspraak en toezicht bijvoorbeeld... maar die moeten nu thuis blijven wonen.
Tuurlijk, niet allemaal, maar er is verder geen keus meer... Ja als ze een paar keer de keuken in de fik gezet hebben, of in een onderbroek over straat gegaan zijn, dan mogen ze naar een verpleeghuis ..

Het lijkt gewoon zo scheef.. er worden kasten van huizen bijgebouwd (blijkbaar nog genoeg mensen die dat toch kunnen betalen?) en weinig kleine goedkopere woningen. Bij mij is laatst een soort aanleunwoninggebouw omgebouwd tot 2 a 3 kamer huurwoningen... iets van 1100 euro kale huur... ik vond het knap geld .. maar goed, dat is dan wel pas gerenoveerd..

Klopt, daar heb je gelijk in!
Ik vind sowieso dat de regering schandalig omgaat met de ouderen maar dat is weer een andere discussie.
In onze oude wijk woonden best veel alleenstaande ouderen nog in hun eengezinswoning en ik denk dat als die mensen hulp geboden zou worden met verhuizen en weet ik wat dat er best veel dat zouden doen.

Nou dat zeker.
Ik heb geluk gehad dat ik mijn huis een paar jaar terug gekocht heb.
Ik ben alleenstaande, heb een tussenwoning met een auto op de oprit. Werk fulltime. Verdien niet slecht. (Modaal) maar een paard zit er niet in.
Ja aanschaffen kan ik wel. Maar onderhouden niet.
Ik heb voor de koop van mijn huis dus mijn paard moeten verkopen. Het was of paard en bij mijn ouders blijven wonen. Of een huis.

Een paard is wel echt een luxe, zeker als je alleen bent.

Vooral in de sociale huur sector zouden ze dat moeten bevorderen. Dat je als senior mag verhuizen naar een senioren woning met het behoudt van de zelfde huur. veel ouderen betalen maar iets van €200 of minder ( na aftrek van huur subsidie) en als ze kleiner zouden verhuizen ineens het dubbelen. Hier worden nu vanuit de woningbouw 3 nieuwe gedeeltes gebouwd met juist senioren woningen.

Ook is de woningbouw van een kleine gemeente ineens samen gegaan met de grote stad waardoor ik van plek bijna aan de beurt ( onder de 20) naar plek 80+ ben gegaan

Mijn moeder is het na 11 jaar inschrijving gelukt op een appartement in een senioren complex te bemachtigen.
Maar heb diverse ooms en tantes die graag naar zo'n plekje willen, maar die zijn er veel te weinig.

Dus ze willen wel maar als het er niet is wat moet je dan?
Het vrijwilligerswerk wat ik nu doe is ook met ouderen.
Thuis gevallen en moeten nu revalideren voor ze naar huis kunnen. In veel gevallen een veel te groot huis waar ze helemaal niet alleen meer moeten zijn. Maar er is niets waar ze wel heen kunnen.

In Den Haag was het wel anders. Ik stond vanaf mijn 17 e ingeschreven. Dat is alweer 21 jaar geleden. Op mijn 19e ging ik reageren (er was toen een starters systeem voor jongeren) en ik reageerde op woningen voor jongeren vanaf 18 jaar en soms stond erbij max 19 jaar. Dan was ik de oudste en dus eerste die kon bezichtigen. Ik had op 3 woningen gereageerd en kon ze alle 3 bezichtigen. 2 ervan vond ik leuk en het is één van die twee geworden was wel klein nog geen 40m2. Ik betaalde toen huur 256 gulden (in een luxe buurt achter het Malieveld echt luxe) en ik had blokverwarming mijn maandbedrag was nog geen 400 gulden all in. Dat is nu echt totaal anders. Ik verdiende toen 1200 gulden in de maand dus kon royaal rondkomen op mijn 19e al. Met mijn baantje bij Mac Donalds.

Tegenwoordig kunnen jongeren al amper een kamer betalen. En ze raken al jong in de schulden. Ik vind dat triest. Het loont niet om te gaan studeren zo.

Klopt, het is soms echt schrijnend
Wij hebben het geluk dat we in een 65+ appartementencomplex wonen, niet dat we ons oud voelen maar het hier nog echt netjes is en vlakbij de winkels en dat het toevallig 65+ is doet geen pijn
We hadden dit al langer op het oog omdat er in Utrecht niet een plek is waar we zouden willen wonen en we hebben gewoon mazzel gehad

Ik heb 4 jaar lang scheef gehuurd. Mijn huur is in die periode van 405 naar 427 gegaan. Was ook sociale huur. Dus die megastijging zal ik mij niet te druk om maken nog. (loon 50.000+, vorig jaar verhuisd).

Maar vroeger als je een laag inkomen had, dan kocht je ook geen huis en zat je in de sociale huur of was je met zijn tweeen, dat is denk ik niet anders. En mensen vergeten dat 15 jaar geleden we ook in een UP zaten en je toen een rente betaalde van 6 a 7%. Dus het is echt niet zo dat het toen ook zo simpel allemaal was. Ik heb gekocht op het moment dat het sky high was en toen stortte alles in, mijn huis heeft jaren onderwater gestaan voor meer dan een ton en ik heb voor een ton moeten verbouwen omdat ik anders een krot had met lekkages in het dak en badkamer. Dus het is echt niet zo dat vroeger alles beter was.

Het probleem is nu dat er geen betaalbare koopwoningen zijn en al helemaal geen sociale huurwoningen.

Toen waren er ook geen betaalbare koopwoningen, hoge prijzen EN hoge rente voor dat moment en de sociale huur was toen ook niet mega groot, dat is nu wel slechter denk ik.

Heb jij toen ook een ton overboden op je woning dan? De prijzen zijn nu echt astronomisch.

Maar hoe banketstaaf ook mijn vriend en ik hopen op een crisis over een paar jaar zodat wij dan een huis kunnen kopen. Omdat mensen dan hun baan verliezen en hij een extreem hoge baangarantie heeft.

Ik ging net even kijken, ik sta al 3,5 jaar ingeschreven bij woningbouw Noord-Veluwe. Voor het geval "dat". Ik sta nu op 147 van 358. Ik wil altijd een back-up hebben voor als mijn relatie knapt natuurlijk. Ik kan nog 1,5 jaar terugvallen op de stichting waar ik nu van huur (student). Maar daarna moet ik particulier / sociaal gaan huren, ik mag hopen dat ik tegen die tijd wat hoger sta. Maar dat zijn wel nare vooruitzichten en ik kan best snappen dat mensen dan bijvoorbeeld ongewenst langer in een relatie blijven hangen.

De sociale huur is door de overheid al jaren aan het krimpen.