Geplaatst 
We waren veel aan het maaien en konden een steeds groter machientje gebruiken. Tot we uiteindelijk met onze ‘eigen’ Aebi erop konden. Mijlpaal haha.
Dat we moesten draineren was vooraf al duidelijk. Maar als we nu terugkijken: wat een spijt! Hadden we nooit (op dat moment) moeten doen.
We kwamen onder tijdsdruk te staan. Want, er zou een nieuw paard gekocht worden als gezelschap voor Flo en als leerpaard voor (stief)dochter. Maar wanneer ga je zoeken? Ze moesten namelijk wel gelijktijdig naar huis. En wanneer dat precies was, was ook onduidelijk. Best een logistieke uitdaging, want vind maar eens een paard en zie het dan maar eens thuis te krijgen (zonder overbrugging op een andere stal).
Lang verhaal kort: ons verhaal op Facebook gezet. In no time liepen we onze ideale match tegen het lijf: een kruising Haflinger x Westfaler van 1.60. Beetje l*llige foto maar wel de eerste.
Hij stond niet te koop, maar is ons gegund. We maakten de afspraak dat hij half november naar ons toe zou komen. Onze stok achter de deur
Ondertussen werd het nat en natter. En wij moesten nog draineren en een (ondergrondse) waterafvoer aanleggen. Op de achtergrond zie je de bult onder het onkruid groeien (we waren echt veel later met alles dan gepland).
Het idee was goed (en werkt weten we inmiddels). Alle land op afschot naar de vijver. Putten aansluiten op een ondergronds buizenstelsel dat ook naar de vijver voert. Bij een bepaald niveau van het water, wordt alles automatisch afgevoerd naar de waterschapssloot.
Alleen dure les: graven in een natte periode: nooit doen! Ik wist het al, maar dacht dat het zou meevallen. Het antwoord is: het valt niet mee. We kregen op bepaalde stukken zelfs drijfzand.
Dat hebben we gedaan:
Hier zie je al dat we regen kregen. Als het de tijd had om te drogen, was er minder aan de hand geweest. Alleen die tijd hadden we niet.
Drainagezand lag ook op een super strategische plek haha
Tussendoor hebben we nog 70 liter appelsap laten persen van onze eigen bomen (zo leuk!)
En krijgen we regelmatig dit soort foto’s van onze buren die zo blij zijn dat er weer paarden komen (zijn inmiddels haha).
. Ik hield m’n hart wel even vast hoor. Je weet: overal ellende, maar toch... kijk zo uit naar het groene seizoen! 
Ik ben ook zo'n hoopvol type..... 
).