Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-08-23 21:07

Geplaatst: 09-08-23 21:07

Ik was 24, in Alkmaar. Maar dat was toen, dat zou nu niet meer zo snel gaan.

Ik ben nu 36.

**Geplaatst**: 09-08-23 21:10

Geplaatst: 09-08-23 21:10

Ik denk zeker dat Tallie een punt heeft en dat kinderen die alles aangereikt krijgen mentaal minder weerbaar zijn maar ook tegen andere problemen aanlopen.
Neem als voorbeeld de typische man die tot in zijn volwassen jaren bij zijn moeder heeft gewoond die altijd zijn was deed, voor hem kookte en iedere ochtend zijn broodjes smeerde voor zijn werk. Dat is niet echt een hele chille partner om een relatie mee te krijgen. Die gaat zijn moeders rol projecteren op zijn partner. Beter weet zo iemand hoe het is om een huishouden te runnen, te koken en voor zichzelf te zorgen.
En dat is financieel ook zo.
Toch is er een verschil met helpen voor een woning en alles uit handen nemen. De ouders die tegen hun zoon zeggen: Knul, hier heb je een huis, ga maar rustig je studie afmaken en een baan zoeken, tot die tijd maken we wel elke maand zoveel geld naar je over. Dat lijkt me wel wat problemen te kunnen geven later.

**Geplaatst**: 09-08-23 21:11

Geplaatst: 09-08-23 21:11

Ik was 25 toen kochten mijn man en ik samen ons eerste huis, maar dat waren ook andere tijden.

Ik moet wel zeggen dat wij wel flink gespaard hadden. Dat zie ik bij veel jongeren niet (meer?) Ik ben daar echt mee opgevoed en ook om mij heen gaan kopen veel mensen hun eerste huis met flink wat spaargeld, verdiend met bijbaantjes en nooit wat uitgeven.
Tegenwoordig moeten jongeren een duur telefoonabonnement, gaan ze op vliegtuigvakantie en gaan ze elke week voor veel geld uit en naar festivals.
Ook prima, maar dat zijn wel keuzes die je maakt. Dit was bij mij iig niet de standaard.

Suzanne F. schreef:
Toch is er een verschil met helpen voor een woning en alles uit handen nemen. De ouders die tegen hun zoon zeggen: Knul, hier heb je een huis, ga maar rustig je studie afmaken en een baan zoeken, tot die tijd maken we wel elke maand zoveel geld naar je over. Dat lijkt me wel wat problemen te kunnen geven later.

welke problemen? Ik zie alleen voordelen, namelijk geen studieschuld, veel kunnen sparen en dan dus wel aan een huis kunnen komen.
Ik hoefde tijdens mijn studie ook niks zelf te betalen, daarom kon ik sparen to the max. Maar op zich ben ik best aardig terecht gekomen al zeg ik het zelf. Geen psychische problemen, genoeg tegenslagen gehad en ben niet verwend.

**Geplaatst**: 09-08-23 21:23

Geplaatst: 09-08-23 21:23

verootjoo schreef:
Tot je 26e is best optimistisch hoor.
In veel gemeenten moet je je op je 16e inschrijven als je op je 26e een huis wil hebben.
In de Randstad op je 11e

Ik ben opgegroeid in de Randstad. Daarom kon ik op m'n 28e al terecht in een te duur mini appartementje in een dorp een half uur met de auto van waar m'n sociale leven is en waar ze nu ruzie maken op Facebook omdat er een regenboogvlag aan de kerktoren hangt. $*\o/*$

Nu is een half uur met de auto de wereld niet, maar haha benzineprijzen. $*\o/*$ Dus ik heb maar gewoon geen auto meer.

Ik juich ouders zoals OP toe en ik vind het echt erg dat er mensen gelijk met de term curlingouder gaan roepen. Dat je je nageslacht wil ondersteunen in deze klote huizenmarkt en bizarre inflatie, maakt je nog geen curlingouder. Mijn fijnste collega (nu in de 50) heeft toen hij student was in een huis gewoond in Amsterdam met andere vrienden dat door de ouders aangekocht was. Hij is enorm zelfstandig, laat zich niet gek maken en gaat nog regelmatig op pad met z'n studiematen.

Als ik dat later voor mijn zoon kan doen dan ga ik dat zeker overwegen. Maar tot die tijd zet ik in elk geval elke maand minimaal 100 euro weg voor het verwende joch.

**Geplaatst**: 09-08-23 21:24

Geplaatst: 09-08-23 21:24

Onze kids zijn ook financieel niets tekort gekomen, constructie van appartementen kopen en aan hun verhuren, ook gedaan. Alle kids harde werkers, hebben nu vaste banen en goed inkomen. Vroeger vanaf 15 verplichte bijbanen en tijdens studie werd schoolgeld door ons betaald , rest was voor eigen rekening. Ik zeg altijd maar zo dat je beter met warme hand kunt geven indien mogelijk.
Ts, ik zou je eigen appartement verkopen en iets kopen waar hij alleen woont. Hij is nog jong maar wanneer hij een partner krijgt zijn medebewoners niet leuk. Dan liever iets kleiners !

**Geplaatst**: 09-08-23 21:33

Geplaatst: 09-08-23 21:33

Suzanne F. schreef:
Ik denk zeker dat Tallie een punt heeft en dat kinderen die alles aangereikt krijgen mentaal minder weerbaar zijn maar ook tegen andere problemen aanlopen.
Neem als voorbeeld de typische man die tot in zijn volwassen jaren bij zijn moeder heeft gewoond die altijd zijn was deed, voor hem kookte en iedere ochtend zijn broodjes smeerde voor zijn werk. Dat is niet echt een hele chille partner om een relatie mee te krijgen. Die gaat zijn moeders rol projecteren op zijn partner. Beter weet zo iemand hoe het is om een huishouden te runnen, te koken en voor zichzelf te zorgen.
En dat is financieel ook zo.
Toch is er een verschil met helpen voor een woning en alles uit handen nemen. De ouders die tegen hun zoon zeggen: Knul, hier heb je een huis, ga maar rustig je studie afmaken en een baan zoeken, tot die tijd maken we wel elke maand zoveel geld naar je over. Dat lijkt me wel wat problemen te kunnen geven later.

Maar alles aangereikt krijgen begint niet als ze de 20 gepasseerd zijn en financiële ondersteuning door pa en moe krijgen in hun studie of bij het kopen van een huis. Dan heb je eerder in de opvoeding al aardig wat steken laten vallen; als je daar nog aan moet beginnen als je kind uit huis gaat, ben je wel rijkelijk laat als ouder. En ik ken echt niemand die tot in z'n volwassen jaren nog door mammie gepamperd werd - misschien is dat een generatieding, maar alle mannen in mijn omgeving en van mijn leeftijd zijn rond hun twintigste uit huis gegaan en sommigen zelfs nog jonger.

Jammer ook dat de stigma's en vooroordelen over mentale gezondheidsproblemen weer even uit de kast getrokken worden.

Ik denk dat bijna iedereen die te kampen heeft met een depressie of angststoornis met alle liefde met je zou willen ruilen als je wel gezond bent en nog vollebak kunt werken (en feesten) naast je voltijdstudie, in plaats van je spaarzame energie te steken in therapiesessies naast je studie en toch proberen te werken waar je kunt - ik in ieder geval wel. Enne, die mentale gezondheidsproblemen zijn van alle tijden; het is echt een utopie om te denken dat dat vroeger niet voorkwam, en erg naïef ook. :')

Alleen verdwenen die mensen gewoon in een achterkamertje, een gesticht of in de goot, in plaats van in een behandelkamer.

BigOne schreef:
Onze kids zijn ook financieel niets tekort gekomen, constructie van appartementen kopen en aan hun verhuren, ook gedaan. Alle kids harde werkers, hebben nu vaste banen en goed inkomen. Vroeger vanaf 15 verplichte bijbanen en tijdens studie werd schoolgeld door ons betaald , rest was voor eigen rekening. Ik zeg altijd maar zo dat je beter met warme hand kunt geven indien mogelijk.
Ts, ik zou je eigen appartement verkopen en iets weerkomen waar hij alleen woont. Hij is nog jong maar wanneer hij een partner krijgt zijn medebewoners niet leuk. Dan liever iets kleiners !

Dat zeggen mijn ouders ook inderdaad. Ik ken genoeg mensen die minder financiële steun gehad hebben die een stuk verwender zijn dan ik op andere vlakken en die echt zouden gaan huilen als ze zoveel zouden (moeten) werken als ik doe. :')

Ik heb sinds m'n 14de ook altijd bijbaantjes gehad, en ja, tijdens m'n studie niet zoveel als sommige anderen, maar ik had andere prioriteiten. Studeren, goede cijfers halen en zorgen dat m'n ouders nog een dochter hadden om te ondersteunen, want als je kind tussen zes plankjes ligt, wordt geld aan ze geven ook zo lastig.

Het kan gelukkig ook gewoon: je kinderen financieel niks tekort laten komen én ze leren omgaan met geld. Juist doordat mijn zusje en ik altijd gewerkt hebben en ons best deden op school, was die financiële ondersteuning er; zouden we het over de balk smijten, "want pa betaalt wel," was de geldkraan héél snel dichtgedraaid.

**Geplaatst**: 10-08-23 09:42

Geplaatst: 10-08-23 09:42

Ach, van die "harde hand" types (die een ander niet gunnen wat ze zelf niet hebben gehad) vinden alles al snel "curling". Ik vind het niet realistisch om te verwachten dat een (jong) kind alles maar zelf kan regelen en geboren wordt met het weten van de beste manier om om te gaan met teleurstellingen.

Ze daar mee helpen geeft ze juist een voorbeeld om van te leren, als je ze er bij betrekt tenminste en niet buiten hun zicht om alles rechttrekt. En je wilt toch ook graag dat je kind een gezonde basis heeft, leert dat de wereld best wel okee is...om van daaruit om te leren gaan met tegenslag.

Als je ze alleen maar tegenslag op tegenslag laat ervaren zonder ze daarbij een beetje te steunen dan lijkt de wereld ook maar een klöte-plek.... waarom zou je je kind dat aandoen als je de mogelijkheid hebt om een beetje te helpen en je kind wat liefde en hulp te laten ervaren :(:)

Het ligt er maar helemaal aan hoe je het aankleed. Gooi je kant-en-klaar eten op zijn bord of leer je hem dat zelf te maken. Eerst door de benodigdheden op tafel te zetten. Later door hem dat zelf te laten verzamelen. Of zeg je van begin af aan "zoek het maar uit". Dat is toch ook harteloos

Ondersteunen richting zelfstandigheid is niet meteen pamperen of curlen.

TS: denk je wel dat hij een beetje beeld heeft van de regio waar hij wil wonen? Of zou het de komende jaren nog erg kunnen veranderen? Met ander werk, partner of iets...? Nu iets kopen met alle kosten is best wel jezelf een beetje vastleggen voor de komende jaren. Als hij over 3 jaar huisje-boompje-beestje wil in iets anders dan een appartementje op de locatie waar hij nu woont / werkt / leert dan heeft hij nog niet echt iets opgebouwd en is dat huis eerder een blok aan zijn been misschien...?

Wat dat betreft lijkt het me zinvol als jij zelf dan nog iets met het huis kan, als hij er weg wil?
Of juist als hij sowieso in deze regio wil blijven, dat je dan een huis dat geschikt is voor dubbele bewoning (jij en hij aparte woonruimte in zelfde gebouw) zelf verlaat en aan hem verkoopt zodat hij er weer een gezinswoning van kan maken? Wil jij voor jezelf iets "voor altijd" of hoe flexibel willen jullie zijn....?

Welke scenario's denk je dat waarschijnlijk het beste bij jullie zouden passen

En wat als hij verder wil, en eventuele vrienden die er ook wonen, wel graag willen blijven?

**Geplaatst**: 10-08-23 10:17

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-08-23 10:17

Laten we termen als curling en verwend eens achterwege laten.

Wat is er mis mee als een ouder zijn of haar volwassen zoon z’n eigen weg laat gaan en hem leert de paasei naar de nering te zetten?

En waar ligt jouw grens en zijn wens/ verwachting?

Heb je enig idee hoeveel spaargeld hij zelf heeft? En is dit voldoende om zich zelf te bedruipen bij tegenvallers?

Hoeveel actie heeft hij al ondernomen om een woning te vinden en zijn zijn eisen reeel in relatie tot z’n inkomen / verwachtte inkomen binnen bijv. 5 jaar?

Hoever wil je gaan met sponsoren? Hij zal mss ook nog een auto nodig hebben, inrichting van de woning. 2 x per jaar op vakantie etc

Hoe steekt ie in elkaar? Ambitieus of is het het type “Als mam het huis betaald zal ze ook wel…”

Denk dat niemand je daar een antwoord kan geven. Dit is echt aan jou.

**Geplaatst**: 10-08-23 10:37

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-08-23 10:37

Volgens mij heeft TS daar al een heel aardig beeld van geschetst in het topic en lijkt dat wel snor te zitten

**Geplaatst**: 10-08-23 13:57

Geplaatst: 10-08-23 13:57

pmarena schreef:
Volgens mij heeft TS daar al een heel aardig beeld van geschetst in het topic en lijkt dat wel snor te zitten

Tja.. als ze alle antwoorden al heeft en het beeld compleet is, waarom dan nog dit topic hè
Uiteindelijk is de keuze aan haarzelf.

**Geplaatst**: 10-08-23 14:25

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-08-23 14:25

Daar gaat het topic toch ook niet om?

Het gaat erom hoe anderen dit gedaan hebben en welke mogelijkheden er zijn. Niet zozeer of ze hem wel of niet wil helpen (althans, dat leek mij niet de voornaamste vraag).

**Geplaatst**: 10-08-23 16:00

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-08-23 16:00

Vreemde reacties weer. Ook totaal gebaseerd op niks. Je zou haast denken dat mensen jaloers zijn als je de afgunst leest.

Binnen normale grenzen mogen mensen gelukkig zelf weten of ze hun kinderen helpen en wat ze met hun geld doen.
Vroeger wilden mensen juist een huis kopen EN afbetalen zodat de kinderen wat konden erven. Door veel regels en gedoe is het tegenwoordig allemaal veel lastiger geworden en duurder. Je kan soms beter bij leven je kind(eren) steunen dan alles laten erven.

HOeveel kinderen je hebt maakt in principe niet altijd uit. Niet alle kinderen zijn hetzelfde of leven in een zelfde situatie. Je wilt alles eerlijk verdelen, maar het kan enorm verschillen wat nodig is om kids te helpen.

Psychische problemen? Ik zou beter onderzoek aanraden.

Weerbaarheid is inderdaad een groot probleem geworden, maar zie juist bij de ouders van de huidige jonge generatie problemen. Dat gaat dan misschien door naar de volgende generatie, maar het geklaag en gezeur speelt ontzettend bij mijn generatie en iets jonger.

Ook vroeger werden mensen wel degelijk verwend. Mijn oma is van 1912 en kreeg met haar man 4 kinderen. Eerste jongen gehandicapt en 12 dagen na laatste meisje overleed haar man, dus stond ze er alleen voor. Mijn moeder is de 2e uit 1943 en toen we een kapsalon hadden hoorde ze vaak van leeftijdsgenoten hoe zwaar ze het hadden gehad, niks kregen, moesten eten wat de pot schaft etc etc. Mijn moeder herkende dat helemaal niet en mijn oma was zeker niet rijk. Maar het verwennen van de kinderen en alles voor ze doen en mogelijk maken zat in haar DNA.

Mijn moeder heeft ons en mijn zoon vreselijk verwend. Mijn vader was net zo erg en die had juist helemaal niks gehad. Die kocht wat hij nooit had gehad en wij mochten niks tekort komen.
Soms belde de speelgoed winkel aan en vroeg mijn moeder mee te komen, omdat mijn vader een aparte plank had in het magazijn met wat hij reserveerde voor Sinterklaas. Dat liep compleet de hand uit vaak.

Ondanks wat ik allemaal heb gekregen en nog krijg, ben ik juist degene die aan de rem trekt. Ik was dinsdag met mijn moeder winkelen en ze kocht van alles en daar geniet ik van dat ze die dingen kan kopen. Maar dan wil ze ook van alles voor mij kopen en zeg ik echt 100x dat het niet hoeft, want ze heeft geen rem. Maar ze geniet enorm van het geven.
Ik heb samen met haar allebei hetzelfde vest gekocht en die zit heerlijk, dus vertel de volgende dag nog een keer dat het een heel fijn vest is. Verwend, maar dankbaar zijn gaat prima samen.

Met onze zoon gingen we ook helemaal los. Ik was net als mn vader en mijn man ging daar vrolijk in mee. Maar zoonlief werkt vanaf zijn 16e, dus al 10 jaar nu. Hij maakt dagen van soms 12-14 uur, klaagt nooit en vraagt helemaal niks. Ik wil al een jaar iets voor hun huis kopen, maar moet er echt achteraan zitten dat ze nog iets krijgen. En ze zijn wel dankbaar en lief. Ik hoef ook geen bedankje, want ik wil ze gewoon dingen geven.

Als iemand het moeilijk heeft en je kan helpen is het juist heel mooi. Als mensen alles zelf kunnen kopen en regelen, is het misschien minder bijzonder dat ze iets extra krijgen, want ze hadden het toch wel kunnen kopen.

Het zit hem ook niet altijd allemaal in geld. Wij zijn in ons kleine gezin ook van het elkaar helpen en iets voor elkaar doen of klaarstaan. Dat is soms nog meer waard dan iets kopen.

Mijn moeder woont nu ergens in een bejaarden afdeling en als je hoort hoe weinig mensen naar hun ouders komen of omkijken......Er zal vast ook weleens een reden voor zijn, maar het verbaasd me. Was trouwens ook zo toen mijn gehandicapte broer nog leefde. Hij woonde thuis en we gingen overal samen naartoe, dus hij had regelmatig een uitje. Dan kregen we 100x ( ongevraagd) complimentjes hoeveel wij met hem deden en dat meer familie dat zou mogen doen. Maar daar deden we het niet om. Wij genoten van samen iets doen en hem zien genieten.

Je kind of een ander familielid helpen bij een hypotheek of huurhuis gaat niet om de euro's. Dat is slechts het technische verhaal. Iemand die een kind helpt aan een ton doet dat met minstens zoveel liefde als een ander die misschien een luxe penthouse voor zijn kind koopt. Het zit hem niet in het bedrag.

En die mentale weerbaarheid kan om zoveel redenen minder zijn. Bij je ouders moeten wonen kan ook negatief uitpakken. Er zijn zoveel redenen waarom mensen mentale problemen hebben. Geen kant op kunnen en de toekomst somber inzien is daar ook een van.
Juist dan is geholpen worden om wel een stap vooruit te kunnen zetten misschien heel goed.

Ik herken helemaal niet dat jongens meer moeite hebben met iets huren. Onze zoon heeft nu voor 3e keer een particulier huurhuis en 2x met een vriend samengewoond en nu met zijn vriendin. Van andere jongens weet ik dat ze ook gelijke woningen daar huren en met vrienden hebben samengewoond. Nu beginnen ze stuk voor stuk te gaan samenwonen. En ook voor de gevraagde huren staan ouders soms garant. Dan betaal je niks zolang de kinderen netjes op tijd betalen.

Het zou mensen sieren om eens verder te kijken en denken dan hun eigen neus lang is. Alleen maar oordelen en veroordelen zonder eerst na te denken dat een ander misschien anders in elkaar steekt en niet alles wat anders is altijd slecht is. Je hebt er helemaal geen last van als een ander wel wordt geholpen.
En daarbij weten mensen niet eens hoe vaak een ander geholpen is door ouders. Niet alles wordt open en bloot verteld. Dat ik vroeger eigen pony's had mocht ik ook niet in de zaak van mijn moeder vertellen, omdat mensen heel naar konden reageren. En ook oordelen. Paarden, duur, kapsones......

Of we moesten ergens Sinterklaas vieren en dan mochten mijn ouders maar 2 kadootjes meenemen; 1 stuk speelgoed en 1 nuttig iets. Mijn broer kreeg leuk speelgoed en een andere jongen niet, dus dat was tranen met tuiten.
We kwamen thuis en kregen dan de rest. Nooit meer samen gevierd. Het gaat er niet om wat je geeft of krijgt, maar het is belachelijk dat anderen gaan bepalen of je het wel of niet mag of dat je het wel of niet goed doet.

Financiële vrijheid geeft wel degelijk minder problemen. Ga eens kijken bij arme mensen en naar de schrijnende problemen die daar zijn. Voor veel Bokkers met dure paarden een ver van hun bed show, maar mensen hebben echt veel stress door geldproblemen.Als je dat kan voorkomen door gvd je bloedeigen kind te helpen, snap ik echt niet dat ook maar 1 iemand daar iets negatiefs over durft te zeggen. Het is meer de eigen problemen op andere projecteren en een mening ventileren om van de eigen frustraties af te zijn.

**Geplaatst**: 10-08-23 16:24

Geplaatst: 10-08-23 16:24

Helemaal met je eens, op de sinterklaas situatie na. Het is met samen vieren natuurlijk niet leuk als het ene kind helemaal overladen wordt met gave cadeaus en de andere krijgt bij wijze van alleen een prut chocoladeletter in een smaak die die niet lust :(:)

In zo'n situatie vind ik overleg dus zeker wel okee, zodat wat daar plekke uitgepakt wordt wel een beetje leuk blijft voor alle partijen.

Er zullen best mensen zijn die dat ook al helicopteren vinden, maar je wilt toch gewoon dat het voor alle kinderen een leuke avond wordt, en je jezelf niet druk hoeft te maken dat je een flater slaat en je eigen of een ander kind onnodig verdriet bezorgd op een avond die gewoon leuk zou moeten zijn....zo'n kleine moeite

**Geplaatst**: 10-08-23 17:15

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-08-23 17:15

Superpony , helemaal mee eens.

**Geplaatst**: 10-08-23 17:29

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-08-23 17:29

De tijden zijn echt veranderd, wij kregen in Assen 12 jaar geleden met 3 jaar inschrijftijd zonder problemen een huis. Nu zitten we op ruim 5 en eindigen we vaak in de top 10. Kopen zou mooi zijn, ik heb een fulltime functie als leidinggevende en mijn man werkt part time, zelfs in Assen kunnen we net een appartement kopen laat staan een eengezinswoning.

Wij hebben nooit hulp gehad, ook niet verwacht, financieel ben ik bang dat wij onze dochter dat ook niet kunnen bieden. Het enige wat we kunnen doen is op haar 18de verjaardag haar laten inschrijven bij de woningbouw en hopen dat ze op een gegeven moment op kamers gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-08-23 20:10

Geplaatst door de TopicStarter : 16-08-23 20:10

Dag alle posters, ik was even een paar dagen niet op bokt

ook dat kan

Heerlijk al die meningen, ideeën en adviezen, dank $_/-\o_$
Ik wilde met dit topic vooral info uitwisselen, denk dat dat wel gebeurt nu. Ook wat pb reacties gehad (positief gelukkig

) waar ik ook weer verder mee kan.

Ga niet overal op reageren, dan ben ik over een paar dagen nog bezig Y;(

Ff één puntje mbt niet dakloos zijn of worden en tot je 26e thuis kunnen wonen: dat geldt helaas niet voor alle jongeren.

Wist wel dat er vooroordelen waren over supporteren / sponsoren door ouders maar zóveel vooroordelen, nee dat wist ik niet. Daar sta ik wel wat van te kijken eerlijk gezegd... :oo

Al die ideeën over weerbaarheid, verwendheid, geestelijke gezondheid etc etc... echt ...

Gemiddelde inschrijftijd in de gemeente waar ik het over heb is 7 a 10 jaar. Hij heeft er nu 2 jaar opzitten. Joepie nog minimaal 5 jaar te gaan :)F

Soms krijg je extra punten (bijv als je leerkracht bent, politie-agent of een beperking hebt waardoor je in een bepaalde doelgroep valt). Meestal is er gewoon niets mogelijk. Daar hij niet in een bepaalde doelgroep valt (tja, vrij gewone knul volgens de statistieken, ook al denken sommigen hier van niet

) is het gewoon maar afwachten en af en toe reageren als er vrije inschrijving is... (wat zelden zo is).
Dacht voeg die info nog ff toe :))

Grootste bezwaar nu van ondersteunen door hem bijv te laten huren van de woning die ik wellicht kan kopen is dat ik toch wel een drempel bij hem neerleg als hij eens ergens anders heen wil of zoiets. Denk dat dat met een 'gewone' huurwoning veel makkelijker aanvoelt, voor hem dan.
Dus ik wil in ieder geval iets zoeken waar geen beperkingen op zitten vwb verhuur (dat is soms ook nog zo dat je een woning niet mag verhuren van de Vereniging van eigenaren, of alleen aan familie oid).
Maar ja, komen we bij denken weer op het zelfde kringetje terug: die gewone huurwoning / huurmogelijkheid hebben we dus ook nog niet gevonden

Laatst bijgewerkt door VanHuisUit op 16-08-23 20:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-08-23 20:46

Geplaatst door de TopicStarter : 16-08-23 20:46

Citaat:
En dit is precies het soort nare reacties waar ik zo van baal. Mijn zoon is zelfstandig, hardwerkend, bescheiden, verlegen en lief. Het feit dat wij de middelen hebben om hem in een bizarre huizenmarkt te ondersteunen doet niets af aan zijn fijne karakter. Dat ook ikzelf niet slechter ben geworden van alles rooien zonder hulp staat compleet los van het feit dat ik mijn zoon graag help omdat wij daar toevallig de mogelijkheid toe hebben. Dat hij vervolgens ook nog wordt afgeserveerd als potentiële partner omdat zijn ouders door hard werk wat vermogen hebben opgebouwd vind ik ronduit schokkend.
Ik hoorde laatst ook al van een bevriend stel dat zij hun kinderen vragen om te liegen over wat zij van hun ouders krijgen, omdat daar zo negatief op wordt gereageerd. Ik vind het een enge wereld…

@Plukje wat erg zeg...

**Geplaatst**: 17-08-23 20:56

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 17-08-23 20:56

Daarom gaat het niemand wat aan.

Ik ben ervan overtuigd dat bij sommigen jaloezie en afgunst echt mee speelt. Helaas hou je dat in de wereld.

Laat je daardoor niet ontmoedigen hoor.

Ik blijf erbij als je je kind financieel "kunt" ondersteunen echt doen. Daarmee wordt je zoon echt niet zo'n zolderkamer autist die niet bij zijn moedertje weg wil

Mijn ouders konden het niet en ik ben ook mijn pootjes terecht gekomen. Maar als ik kinderen had en de middelen om te ondersteunen dan had ik dat zeker gedaan en dat had ik echt niet laten afhangen van wat anderen vinden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-23 22:20

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-23 22:20

Thanks.
Was wel benieuwd naar ideeën over hoe het vorm te geven dat heeft het topic gelukkig ook opgeleverd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-24 12:03

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-24 12:03

Dag allemaal,
Dacht doe toch nog een keer een update, want onderhand is 'het' geregeld en 'het' werkt :-)

Ik heb uiteindelijk een appartementje gekocht waar nu zoonlief én een huisgenoot in bivakkeren. Ze delen de huiskamer / keuken / sanitair. Hebben beiden een slaapkamer(tje) voor zichzelf.
Ze betalen huur / service en dat gaat allemaal prima.
Boel wordt ook keurig bijgehouden, soms meer soms geen zooi, maar geen klachten van buren etc.

Ik ben superblij dat ik deze keus heb kunnen maken. Zoonlief blijft ingeschreven bij de woningbouwvereniging etc. zodat hij tzt als het ooit zover komt wel over kan stappen richting een huurwoning vanuit het normale aanbod of als het zover komt.

Met de huidige woning/huurwoning markt was hij never nooit niet op zoiets als dit tegen de prijs die hij nu betaalt terecht gekomen hooguit in een kamer van 15m2 in een gezamenlijk huis, áls dat al gelukt was.
Hij is er zelf ook super blij mee en zijn huisgenoot ook.

**Geplaatst**: 10-04-24 12:06

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-04-24 12:06

En mocht hij tzt iets vinden om te huren. Voor zichzelf.
Dan kun je het altijd particulier weer verhuren. Of verkopen. Dan heb je misschien nog een aardig rendement ook.

**Geplaatst**: 10-04-24 12:40

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-04-24 12:40

Mooi opgelost zo!

**Geplaatst**: 10-04-24 15:31

Re: Je kind helpen aan woning hoe en wel of niet, ervaringen / ideeën?

Geplaatst: 10-04-24 15:31

Wat een fijne oplossing en top dat het voor jou ook haalbaar was om te doen! Fijne update en dank dat je het nog wilde delen

**Geplaatst**: 10-04-24 16:59

Geplaatst: 10-04-24 16:59

Prachtig. Mooi opgelost!
Zelfs twee jonge mensen een mooie start gegeven.

Ik had hetzelfde gedaan als ik de optie had en mijn kids zouden ouder zijn.

**Geplaatst**: 10-04-24 18:18

Geplaatst: 10-04-24 18:18

Nielojram schreef:
Volgens mij kan bokker mvende ( of zoiets) je hier goed wegwijs in maken, zoals ik het altijd lees in topics van haar. Ze is in ieder geval zeer goed op de hoogte van de belastingvoordelen in deze.

Ondertussen heeft de ts het vast zelf al uitgevonden hoe het financieel in elkaar zit...

Maar wàt een aardige reactie weer @Nielojram....

Voor de ts:

Hier z'n "verwend nest" volgens sommige bokkers die huurt van haar ouders. Ik kan prima met geld omgaan, maar 10 jaar op de wachtlijst staan voor een sociale huurwoning was in mijn situatie gewoon niet haalbaar. En ivm alleen inkomsten uit een uitkering ivm autisme was particulier huren ook geen optie, want bijna altijd een inkomenseis en die ligt toch wel wat hoger dan "sociaal minimum"

Ook koop (iets fatsoenlijks en geen garagebox of tourcaravan) is in je eentje met uitsluitend een wajong niet mogelijk, óók in 2015 niet.

Ik ben héél blij dat ik op deze manier een dak boven mijn hoofd heb.

Ts, ik weet niet of het in jouw situatie mogelijk is dat er huurtoeslag aangevraagd wordt? Ik gok van niet, omdat er meerdere huurders zijn in één woning.