Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 3 [ 56 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Afscheid 3 huisdieren binnen een half jaar, nr 4 binnenkort?

 
Profiel   

Ik heb nu de behoefte om het van mij af te schrijven.

Op 29 juli van dit jaar heb ik afscheid moeten nemen van mijn allereerste zelf gefokte jaarlingmerrie.
Haar geboorte was er een uit het boekje, ze hinnikte zachtjes en alle paarden hinnikten terug! Het was zo ontroerend. Deze kleine schoonheid, een knaloranje vos met een kol en twee witte achtervoeten kreeg de naam Patchouli. Ze bleef bij ons, ging niet naar de opfok wegens iets naar binnen staande voorvoetjes, waardoor ze veel zorg en stappen op harde bodem nodig had om erger tegen te gaan.
Er vielen ons al een tijdje wat dingetjes op: ze galoppeerde eigenlijk niet, ze speelde niet, ze stond met haar kont tegen de waterbak op stal en toen ik op een dag achter haar liep en mijn man haar aan het touwtje meenam de weide uit, schrok ik me kapot. Wat liep ze raar, en waarom was ze zo slap?
De dierenarts kwam, constateerde ataxie door Wobbler en mijn hele wereld stortte in.
We hebben haar 29 juli laten gaan. Ik was er kapot van.

Nog geen drie maanden later, op zaterdag 23 oktober, haalde ik mijn paarden uit de weide. En ik schrok me een hartverzakking! Mijn 16-jarige Abel kon niet meer lopen!! We zijn naar stal gekropen zo langzaam, en ik zag dat er een bultje op zijn pees zat aan het rechtervoorbeen. De dierenarts schreef metacam, boxrust en koelen voor en maandag kwam ze bij hem om zijn pees te scannen.
Ik had me al voorbereid op slecht nieuws, vanaf vorig jaar januari waren we aan het tobben met peesblessures aan de achterbenen, en daarvan was hij nooit zo pijnlijk. Mijn gevoel klopte, de pees was afgescheurd. Wat een verdriet! Weer maanden op de box, geen zekerheid dat het min of meer goed zou komen en nooit meer rijpaard, maar weidepaard. Onze Abel, die al meer dan de helft van zijn leven geblesseerd was, botscheuren, griffelbeenbreuken, hoefzweren, prolaps van de zool, ontstekingen in de hals, noem het maar op. En bij iedere blessure moest hij (soms maanden) boxrust en bleef er niks van hem over. Dit voorjaar moest hij weer op rust vanwege peesproblemen aan het achterbeen en hadden we gezegd dat dat de laatste keer zou zijn. We zouden het hem niet meer aandoen: Abel, die altijd letterlijk stond te trappelen om aan het werk te mogen, die zichzelf nooit heel hield, die niet te vermoeien was, die in passage de box uitkwam, die de gek uithing in de weide, die het ondeugendste jongetje van stal was, die al dik werd van de geur van gras, die zomereczeem had... Weer maanden opsluiten en daarna revalideren in de hoop dat hij zichzelf wel heel zou houden? Nee, hoe zwaar het ook zou worden voor ons, wij zouden hem dit niet meer aandoen.
En dus is hij maandag 25 oktober naar de eeuwige groene weides gegaan, waar hem niks naars meer zou gebeuren. En ik ging zelf ook een beetje dood.... Kapot ben ik ervan.

Maar het stopte niet, afgelopen maandag ging ik met mijn kat Sammie naar de dierenarts. De bult in haar bek, waar een week of twee geleden al door de dierenarts naar gekeken was, was groter geworden en ze kwijlde een beetje. Dus weer naar de dierenarts, die constateerde dat ze een tumor in de bek heeft. Bot, slijmvliezen, het leek allemaal aangetast. Hij heeft een biopt genomen en hopelijk krijg ik deze week de uitslag. Maar ik moest me alvast voorbereiden op het ergste. Wat een verdriet weer.

Maar, helaas nog meer klotenieuws: gisteravond viel ons het gedrag van onze oude kat Robertje op: ze was afwezig, had schijnbaar geen idee waar ze was en wat ze deed, had nog niks gegeten, wilde niet drinken en ze spinde niet. Vanochtend ben ik met haar naar de dierenarts gegaan en ik wist wel dat het erg zou zijn, heel erg. Ze had nierfalen en ze is direct ingeslapen. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn verdriet heen moet.
Binnen viereneenhalve maand 3 van mijn lievelingen overleden, en de angst dat Sammie heel binnenkort nummer 4 wordt....

Dank voor het lezen, hopelijk heeft iemand wat opbeurende woorden met betrekking tot de aandoening van Sammie, ervaringen die goed zijn verlopen, daar zou ik zo door gerustgesteld worden.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 16:42 



 
Profiel   

Oh wat een nare toestanden. Logisch dat je het even van je af wilt schrijven. Ik wens je veel sterkte toe.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 16:45 



 
Profiel   

Wat een hoop verdriet, afschuwelijk. Heel veel sterkte, ik denk dat we hier allemaal het verdriet kennen en eigenlijk helpt er weinig. Tijd.. maar die moet je wel door zien te komen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 16:52 



 
Profiel   

Ach wat ontzettend akelig. Je weet dat je niet anders kunt beslissen, maar het blijft klote.

Wat betreft Sammie kan ik je gelukkig ook een positiever verhaal schetsen: mijn oude kater kwijlde ook, en at niet lekker meer.
Ik dacht gewoon, z'n gebit moet schoongemaakt worden, want dat was nog nooit bij 'm gedaan (beetje erfkat, aan zijn lijf geen polonaise). DA constateerde ook een tumor in de mond, geen reden tot direct ingrijpen, maar kon 3 weken of 3 maanden duren. Gebitje verder wel netjes schoongemaakt, en kat weer mee terug.
Dit is ondertussen bijna een jaar geleden. Beest vreet als een dokwerker, kwijlt niet meer, en doet het vooralsnog prima.
Dus hou hoop, zelfs als het een tumor is, wil dat nog niet direct einde verhaal zeggen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 17:02 



 
Profiel   

Ik denk dat je angst, vier in even tijd realistisch is gezien je omschrijving. Maar wat ontzettend heftig zeg. En dat je daar veel verdriet van hebt is logisch, echter mag je jezelf ook een schouderklopje geven omdat je wel de juiste en snelle beslissing neemt dat ze niet hoeven te lijden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 17:18 



 
Profiel   

Ik duim voor je dat het alles mee valt en je genoeg afscheid heb moeten nemen. Ik weet er helaas alles van ik heb afgelopen maand mijn allerliefste merrie moeten laten gaan na een ongeluk daarvoor was ik mijn 2 lieve honden mijn vader en broer verloren binnen een jaar tijd.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 18:05 



 
Profiel   

Wat een verdriet! Ik hoop dat Sammie nog een tijd op een fijne manier bij jullie kan zijn.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 18:12 



 
Profiel   

Dank jullie wel. Het is zwaar.


candalisa schreef
Ik duim voor je dat het alles mee valt en je genoeg afscheid heb moeten nemen. Ik weet er helaas alles van ik heb afgelopen maand mijn allerliefste merrie moeten laten gaan na een ongeluk daarvoor was ik mijn 2 lieve honden mijn vader en broer verloren binnen een jaar tijd.

Jeetje Candalisa, wat een afschuwelijke tijd heb jij. Heel veel sterkte :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-12-21 22:19 



 
Profiel   

Wat een gemis, verdriet en wat een zorgen. Heel veel sterkte :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-12-21 09:18 



 
Profiel   

Wat verschrikkelijk... Heel veel sterkte.. :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-12-21 09:23 



 
Profiel   

Ibbel schreef
Ach wat ontzettend akelig. Je weet dat je niet anders kunt beslissen, maar het blijft klote.

Wat betreft Sammie kan ik je gelukkig ook een positiever verhaal schetsen: mijn oude kater kwijlde ook, en at niet lekker meer.
Ik dacht gewoon, z'n gebit moet schoongemaakt worden, want dat was nog nooit bij 'm gedaan (beetje erfkat, aan zijn lijf geen polonaise). DA constateerde ook een tumor in de mond, geen reden tot direct ingrijpen, maar kon 3 weken of 3 maanden duren. Gebitje verder wel netjes schoongemaakt, en kat weer mee terug.
Dit is ondertussen bijna een jaar geleden. Beest vreet als een dokwerker, kwijlt niet meer, en doet het vooralsnog prima.
Dus hou hoop, zelfs als het een tumor is, wil dat nog niet direct einde verhaal zeggen.

Wat heerlijk voor je dat het zo goed gaat. Dat is superfijn om te horen. Ik krijg hier weer een sprankje hoop door.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-12-21 09:26 



 
Profiel   

Lieve TS, wat een ontzettend nare periode zo zeg Y;( Ik heb zelf vorig jaar in een half jaar tijd drie huisdieren moeten laten inslapen en herken je verhaal ook zeker. Hoe verdrietig het ook is, je hebt tot dusver gehandeld in het belang van je dieren. Je bent niet egoïstisch geweest en hebt besluiten gemaakt op basis van hun welzijn. Dat is ontzettend knap. Besluiten die jij als baasje kàn maken en soms helaas ook móet maken. Je hebt altijd alles voor hen gedaan in de macht van je kunnen en in deze gevallen heb je door afscheid te nemen hen verder leed bespaard. Hoe verdrietig het ook is om afscheid te nemen van je dieren, je hebt echt je best gedaan. En meer dan dat, kun je niet doen.

Ik hoop dat er voor Sammie nog mogelijkheden zijn. Wij hadden een kat die ook een bult op haar kaak had, maar omdat die traag groeide heeft ze die uiteindelijk bijna 3 jaar gehad en is ze uiteindelijk evengoed 17 geworden. Zij gaf op het laatst zelf aan dat het kruid op was. Ik duim voor je voor goed nieuws!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-12-21 09:33 



 
Profiel   

Ooh wat een rotperiode voor je! Ongelooflijk erg :( Ik duim mee voor je dat Sammie toch nog bij je blijft! Dikke virtuele knuffel!

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-12-21 09:53 



 
Profiel   

Jemig wat heftig. Heel veel sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-12-21 14:51 



 
Profiel   

Dank jullie wel voor jullie steun.
Ik heb helaas nog geen uitslag van de biopten, dus dat wordt ook een vervelend onzeker weekeind.
Had zo gehoopt op goed nieuws vandaag..
Vandaag wilde Sammie heel graag naar buiten, maar dat mag absoluut niet. Ze is al sinds zondag binnen. Ik ben doodsbang dat ze niet op tijd thuis komt voor haar medicatie, ze pijn krijgt en zich daardoor gaat verstoppen.. Moet er niet aan denken dat ze zo aan haar eind zou moeten komen!

Het lijkt wel groter te worden, de bult. Er is nu constant een streepje viezigheid uit haar mondhoek op haar bekkie te zien. Je ziet ook het derde ooglid een stukje. Ze voelt zich kennelijk niet heel goed. Arme kat.... |(

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-12-21 17:56 



 
Profiel   

Helaas helaas, wat een verdriet, ik kreeg zojuist de uitslag van het bioptonderzoek van de dierenarts.
Het is een zeer agressieve tumor, ze kunnen helemaal niks meer voor Sammie doen.
Vanmiddag zullen we afscheid van haar nemen.
Het is verschrikkelijk...

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 08:52 



 
Profiel   

Wat erg voor je, heel verdrietig! Sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 09:13 



 
Profiel   

Och TS.... Heel erg veel sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 09:26 



 
Profiel   

Ach nee, wat een verdrietige uitkomst. Heel veel sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 09:39 



 
Profiel   

Heel veel sterkte. :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 09:41 



 
Profiel   

Sterkte :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 09:59 



 
Profiel   

Jeetje, zo kun je amper rouwen omdat de volgende alweer heen gaat. Niet te geloven zo dicht op elkaar allemaal!
Heel veel sterkte vanmiddag en neem de tijd om alles even een plekje te geven! :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 10:33 



 
Profiel   

Heel veel sterkte, wat een ellende in zo'n korte tijd :'(

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 10:38 



 
Profiel   

Heel veel sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 10:53 



 
Profiel   

Ahhh wat een nare situatie, sterkte
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-12-21 10:53 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 3 [ 56 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen