Oh AlwaysH, wat een nachtmerrie. Wat verschrikkelijk! Rust zacht lieve Nobli, stiekem mijn favoriete Boktpaard.. houden van is loslaten, maar wat doet dat pijn… ooit ga je het een plekje geven.. heel veel sterkte!

Wat een prachtig eerbetoon vol liefde. Hij had zich geen beter thuis kunnen wensen.

Sterkte met je verlies. Hele mooie foto’s nog van jullie 3’tjes

Vreselijk...

Heel veel sterkte met dit grote verlies

Jeetje, wat jong nog. Veel sterkte met het verlies.

Het knappe Anky-model Prachtige foto’s, heel veel sterkte!

Vreselijk zo jong en zo'n knap paard,

Heel veel sterkte met dit grote verlies...

Bedankt allemaal
Inderdaad, knap Anky model

Ach wat lief!
We hadden nog zoveel op de planning staan, gave dingen doen die ik altijd al heb willen doen. Maar dat was ons met Nobli niet gegund…

Echt verschrikkelijk, heel veel sterkte met het verlies van jullie topper⭐️❤️

Jemig wat triest zo jong! was dit iets erfelijks of heeft hij een rencarriere gehad? vind het altijd extra sneu als ze zo jong zijn..nog niet eens volwassen. Heel veel sterkte met het verlies!

Het zijn mooie foto's geworden, menn dit topic raakt me zo

Het is echt niet eerlijk

Heel veel sterkte, veel te jong nog!
Rust zacht knappe Nobli

Hij is inderdaad exrenner, maar het komt ook zeker erfelijk voor.
Ja, hij was zo gegroeid ook de laatste twee jaar. Van 1.64m naar 1.70m. En in de breedte

Dank jullie wel allemaa

wat onwijs oneerlijk toch!!! heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies. . Wat een prachtige jongen was hij

Dankjewel, heel lief.

Heel veel sterkte gewenst met dit veels te vroege afscheid van jullie knapperd

Heel veel sterkte..... veel te jong.
Je hebt wijs gehandeld. Maar oh wat een verlies.....

Ja echt, en jullie zijn te lief

Heel veel sterkte! Ik weet er helaas alles van, een dag na die van jou heb ik de mijne moeten laten gaan. En zoals je je topic begint, dat doet zo’n zeer!
Prachtige foto’s heb je nog gemaakt.

Jij ook heel veel sterkte

Dank je wel.

Een dier afgeven doet steeds zo’n pijn maar als je ze veel te vroeg moet afgeven, voelt het daarbij nog eens zó oneerlijk. Dat maakte voor mij het aanvaarden zo lastig. 2 jaar geleden is het nu dat ik mijn 6jarige -ook een vos- heb laten inslapen.
Ik wens je veel sterkte toe

Absoluut, bedankt voor de lieve woorden.

Het is inmiddels alweer 16 dagen geleden.

Lieve Nobli , wat mis ik jou.. Wat een leegte.
Nu moet ik eerlijk zijn; even tijd voor een dagje shoppen en een feestje is ook wel fijn nu. Binnenkort heerlijk op vakantie. Ondertussen spaarpotje geopend voor Nobli zijn opvolger.
Maar als ik foto’s of video’s voorbij zie komen, voel ik opeens zo’n klap van realiteit in mijn gezicht.
Want al die tijd ga je, zonder er bij na te denken, elke dag door weer en wind je beste vriendje opzoeken. Je mest zijn stal uit bij 30 graden en schept de poep uit de pddock tijdens een sneeuwstorm.
Dat mis ik plots. En ook de tijd die ik daardoor automatisch met mijn moeder doorbreng. Die is nu heerlijk haar hoofd aan het leegmaken in Frankrijk, maar normaalgesproken zou ik nu in mijn eentje de zorg op me nemen en elke dag foto’s en filmpjes van Nobli naar mijn moeder sturen..
Zo vreemd dat dit opeens allemaal wegvalt.

[ img ]

Ik vind het lastig te beseffen dat ik straks met een nieuw paardenvriendje vanaf 0 moet beginnen, maar kijk er ook naar uit (en ik ben blij dat ik hier zo nu hter in ben).
Nobli heeft ons zoveel over (jonge) paarden geleerd, dat een nieuwe uitdaging vast goed gaat komen.

Vreselijk zo jong nog... Heel veel sterkte
Wat er over blijft is een gapend gat. Herkenbaar. Zelf ook een aantal malen meegemaakt.
Ik weet dat dat gat het beste weer gevuld wordt door een ander paard.
Dat je helpt te vergeten. Niet Nobli, maar wel het verdriet.