Ik wil toch even delen dat ik een heel bijzonder afscheid heb mogen meemaken.

Een prachtige merrie, een echte kroeldoos. Heb heb een paar prachtige intense maanden met haar mogen beleven.
Van een merrie die bij het minste of geringste met 4 benen in de lucht vloog.
Die geen respect had voor mij.
In de kraal alleen maar uit haar stekker ging.
Naar een merrie die mij haar vertrouwen schonk. Die koos mij te volgen. Met wie ik een prachtige basis heb gelegd hoe ik met mijn eigen paard om wil gaan.
Met wie ik zoveel geleerd heb over grondwerken.

De dag dat resoluut de keus gemaakt werd door de eigenaar. Hakte er best even in.
Deze dag heb ik haar nog kunnen en mogen knuffelen.
Sorrie kunnen zeggen.

Het mooiste van dit moment is dat ik tijdens een heel intiem moment, haar neus tegen mijn betraande wang bij mijn neus. Haar adem voelde.
En dat ik me verlost voelde van mijn schuldgevoel.
Dat zij mij het gevoel gaf dat ze wist wat komen ging, en dat het goed was.
Dat we voorhoofd tegen voorhoofd hebben gestaan.
Mijn gedachten die uitgingen naar alle bijzondere momenten die we samen gedeeld hebben.

Mooie lieve merrie, het is goed en beter zo.
Geen pijn meer.
Je heb voor altijd een hoekje in mijn hart.
Jij bent de basis voor wat ik nu mijn eigen paard kan en mag geven.

Dankjewel voor je liefde, vertrouwen en vergeving.
Ik zal je missen.

Sterkte met het verlies - en neem al die waardevolle momenten mee!

Heel veel sterkte met het verlies

Poeh.. hakt er heel even in hoor. Dikke knuffel voor jou, heel mooi omschreven

Heel veel sterkte !

Sterkte!!!!