Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
mirgino schreef:laraloveyou schreef:mijn kleine shetlander , ik verzorgde haar bij een handelaar, na een week op vakantie te zijn geweest kwam ik terug waren mijn verzorgpony en nog 5 andere shetlanders overleden. Ze zijn overleden omdat ze niet waren ingeent tegen de ziekte, ik heb een maand daarvoor nog gevraagd of ze wel op tijd ingeent was maar ik mocht haar paspoort niet zien? nu is het mijn schuld dat ze dood is.
ik heb er geen woorden voor, de grootste klap die ik in mijn leven heb gehad
Pluttersput schreef:Mijn appaloosa veulen is op 5 dagen oud overleden aan een overdosis ontwormingspasta die ze op 2 dagen oud had gekregen. We dachten echt de juiste beslissing te maken, helaas schoot de ring door.. Ipv van 50 kilo kreeg ze voor 350 kilo.
Zaluki schreef:Mijn 1e pony is 10 geworden, neergeklapt tijdens een strandrit zo vanuit galop, Het leek net alsof ze begon te kreupelen. Dus ik wilde haar terug nemen, toen storte ze door haar voorbenen heen ter aarde. Ze probeerde nog overeind te komen maar het ging niet. Waarschijnlijk door een hartstilstand.
Het paard (15) wat ik nu heb moet waarschijnlijk binnenkort ingeslapen worden. Ze heeft diverse klachten in het SI gewricht plus nog over gevulde peesschedes die de lichamenten om de sesambeentjes oprekken. Heb besloten om haar niet meer door de medische molen heen te halen. Ze staast nu op de wei, maar zodra ze ernstig achteruit gaat is het einde verhaal.
Ik vind het knap van de mensen, die zelfs al meerdere paarden hebben verloren, nog steeds paardrijden. De angst die bij mij is onstaan, door het moeten laten inslapen van mijn paard, valt zwaar op de beslissing of ik ooit nog wel een nieuw paard zou willen hebben. Het klinkt gek, ik weet het. Maar er heerst gewoon zo'n inmens gevoel op me dat ik zoiets als dit nooit meer wil meemaken. Hebben jullie daar ook wel eens last van? of gehad?
Pluttersput schreef:Nee, er was niets aan te doen. Om het verhaal kort te maken:
Eigenaar van de pony's had het vaker meegemaakt, dacht dat het niet meer zou worden dan diarree. Daar vanuit gegaan, 7 uur later ging het bergaf. En hoe. De volgende dag lag ze in coma. Op de gebruiksaanwijzing stond dat het tijdelijk was, en dat vond ik ook op internet. Helaas was het te zwaar. Na lang zoeken kwam ik erachter dat onder de 14 dagen de hersen-bloed barriere nog niet is afgesloten, dus het is direct haar hersens ingegaan. Dierenarts kende dit ook niet. Nog steeds spookt dat door mijn hoofd als ik de andere veulens ontworm. Ik kijk nu wel 3 keer uit. Maar een vaag schuldgevoel zal er wel blijven hangen denk ik..