27-02-2018: Na een lekkere dag skiën wordt ik gebeld door mama, het gaat niet goed met Yjorin. Ze is hoefbevangen dit was al duidelijk vanaf 03-01-2018, na zooltjes en 4 zakjes Bute per dag, loopt ze nu nog steeds ellendig. Na contact met de dierenarts toch besloten om de Bute te verhogen na 6 zakjes. Dit betekende ook dat er niks meer aan te doen was en dat de enige keuze inslapen is. Ik bedacht mijn geen moment en boekte een vlucht terug, deze zou zijn op 01-03-2018.
01-03-2018: 's ochtends vloog ik terug vanaf Innsbruck naar Amsterdam. Ik ben met mijn vliegangst helemaal alleen terug gevlogen. Eenmaal op Schiphol een telefoontje van mama. Stress niveau schiet weer omhoog. De rendac kon niet op zaterdag komen en haar vervoeren naar de kliniek was geen optie. De laatste keuze was dus vandaag eind van de middag. Daar sta je dan midden op Schiphol hopeloos. Maar ja dit moest gebeuren. In de trein gesprongen en toen eindelijk om 15:15 op het station. Racend naar huis en snel naar mijn meisje toe. Half uurtje bij haar geweest toen de dierenarts al verscheen. Super dierenarts, alles werd goed uitgelegd en toen moest het toch echt gebeuren. De dierenarts zou haar na de spuitjes overnemen, maar hier was al geen tijd meer voor. Yjorin viel al neer. 01-03-2018 om 16:15 is mijn lieve meisje overleden, ze heeft hard gevochten maar ze was op. 1 jaar en 10 maand van haar mogen genieten, maar het is beter zo voor haar.
Ah erg zeg! Heel veel sterkte. Gelukkig heb je altijd je herinneringen en foto's om aan haar terug te denken!
Lugea
Berichten: 1665
Geregistreerd: 25-10-17
Geplaatst: 04-03-18 21:14
Ik wil je ontzettend veel sterkte wensen in deze moeilijke periode. Kortgeleden heb ik mijn lieve merrie ook door hoefbevangenheid moeten laten inslapen, het is zo'n vreselijke ziekte en het kan zo hard achteruit gaan. Het is zo vreselijk moeilijk om je beste vriendin/maatje te moeten laten gaan, maar dit was het enige dat je nog kon doen voor haar. Gelukkig heb je nog altijd mooie foto's en herinneringen om aan terug te denken.