Geplaatst 
. Dat heb ik toen vol gehouden tot ik op 11 jarige begon te zagen achter een eigen paardje. Ik weet nog op de dag van vandaag dat we in Schilde in de winkel stonden ( GB toen, nu Carrefour) dat er een advertentie hing met daarop een haflinger te koop ( toen mocht dit nog 
). Nog nooit van het ras gehoord en toch we gingen na lang zagen even kijken. Was niet zo ver van bij ons vandaan. Daar stond een haflingertje zo koppig en jong in de tuin van een mevrouw. Was op slag verliefd. Na overleg heb ik hem van mijn ouders gekregen. Wat heeft hij mij het bloed onder de nagels gehaald, maar hij was mijn beste maatje. Wat heb ik er nog moeilijk mee. Hij had al een paar jaar artrose en was moeilijk te been Maar we deden alles om hem het comfortabel te maken met medicatie en dat ging tot een jaar geleden super, maar toen kwam begin juni die koliek. ‘S morgens om 7u telefoon. Ward is niet ok , hij eet niet en dat was niets voor hem. Haflingers en eten altijd ok. Hij is om 11uur ingeslapen met onweer en hevige regen 
. Hij is gecremeerd en uitgestrooid in Nederland vermits dat ze in België nog niet zo ver staan. Hopelijk groeit er een mooi boompje Was mijn maatje voor meer dan 27 jaar. Troost is dat hij 30 jaar heeft mogen worden...
. 
