Twee jaar geleden was ik op zoek naar een paard dat mij weer vertrouwen kon geven, voornamelijk op buitenrit. Ik was namelijk al het plezier in paardrijden kwijt geraakt.

En zo kwam Titane op mijn pad. Absoluut geen slome, maar het werkte, op de een of andere manier.

Sneller dan verwacht kreeg ik mijn vertrouwen terug. En binnen een half jaar reden we onze eerste endurancewedstrijd! Iets wat altijd mijn droom was geweest.

[ img ]

En ondanks dat ik vrij gauw onzeker ben, kon Titane het prima aan. Hij regelde het allemaal wel.


[ img ]

[ img ]

We waren zo lekker bezig. Tot ik begin oktober een telefoontje kreeg met een melding die je als paardeneigenaar nooit wil horen. "Je paard staat op 3 benen in de wei"

Titane kwam met een dikke, warme kogel van de wei. Ee volgden een hoop onderzoeken. Kogel op de röntgen, pezen gescand, hoef gechecked. Na een poos stalrust ging het beter. De zwelling was weg en hij liep beter. Dus mocht hij de paddock weer op.

Tot hij vier dagen later weer op 3 benen stond. Verder onderzoek, waar uiteindelijk uit kwam dat het een breukje in het griffelbeen was. Niet leuk, maar goed te genezen volgens de DA. Helaas niet te opereren, want de breuk zat vlak onder de voorknie.

Advies was 6 weken rust en 10 minuten stappen per dag. Daarna controlefoto's. Spul gekregen tegen botwoekering.
Helaas bleef hij met stappen gevoelig, dus complete boxrust.

Na ruim 6 weken controlefoto's en voor de zekerheid een scan laten maken. Pezen en ligamenten waren in orde. Maar helaas toch veel botwoekering, waar hij pijn van had en hield.

Na overleg met chirurgen was de enige optie een operatie om een metalen plaat in zijn bot te zetten. In de hoop dat hij dan als weidepaard verder kon, of in allerbest geval een stapritje. Maar de operatie had zijn risico's en de kans dat de pijn terug zou blijven komen was heel groot.

Dus hebben we helaas de beslissing gemaakt om Titane te laten gaan. Sowieso wil ik een paard niet met pijn laten leven, of met zo'n kleine kans dat hij überhaupt paardwaardig oud kon worden. En Titane was zo werkwillig, die was al zo chagrijnig dat hij nu niks mocht doen.

Gistermiddag is de dierenarts geweest om hem te laten inslapen. En dat deed pijn, ontzettend veel pijn. Maar toen ik hem meenam naar buiten, zag ik ook weer dat hij pijn had bij het lopen. En heeft de DA me nogmaals op het hart gedrukt dat het tegenover hem het eerlijkst is. En ik weet dat dat zo is, maar het voelt nog niet zo.

Maar, lieve, mooie rooie, bedankt voor alles. Ik ga je zo ontzettend missen.


[ img ]

[ img ]

Oh pff, wat voelt dat ontzettend oneerlijk hè? Je hebt in het belang van Titane gekozen, heel veel sterkte met dit verlies

Heel veel sterkte! Een paard verliezen is altijd zwaar, en natuurlijk al helemaal omdat hij je zo'n dienst bewezen heeft... Maar jij hebt hem nu de grootste dienst bewezen door hem niet te laten lijden!

Heel veel sterkte! Ik herinner me je topic nog wel,hoe blij je met hem was! Jullie klonken als een supergoed team samen.
Nogmaals sterkte met het verlies, weten 'het is beter zo', maakt het niet per se makkelijker.

Wat ontzettend verdrietig. Ik snap je tweestrijd heel goed en ik hoop voor je dat je snel de rust en acceptatie vindt dat dit echt de beste beslissing is geweest voor Titane.
Heel veel sterkte gewenst.

Wat vreselijk verdrietig!

Heel veel sterkte!

Ach nee, had zo gehoopt, dat hij nog pijnvrij weidemaatje zou kunnen zijn. Wat verdrietig, Sterkte ...

Dat had ik idd ook nog gehoopt. Maar grote kans dat het na de operatie na een paar maanden weer pijn was gaan doen.

Enige soort van troost is nog dat de DA me duidelijk gemaakt heeft dat het echt enorme pech is en ik niks anders voor hem had kunnen doen dan dat ik gedaan heb, wat dus de hele tijd door mijn hoofd spookte

Sterkte met het verlies van mooie rooie... naar dat soort dingen

Wat ontzettend verdrietig toch, heel veel sterkte. En jezelf niets verwijten hoor

Wat ontzettend verdrietig, maar wat mooi en dapper dat je voor hem de beste keuze hebt kunnen maken. Heel veel sterkte met het verlies van je mooie rooie.

Heel mooi geschreven en hier wil ik me bij aansluiten

Ach, je mooie rooie. Titane, die je weer zo veel vertrouwen gaf, dat las ik destijds in je topic en dat bevestig je nu weer hier. Zo triest dat jullie niet langer van en met elkaar konden genieten. Sterkte met het verlies.

Nogmaals ontzettend veel sterkte

Wat een zware, maar dappere beslissing. Heel veel sterkte!

Veel sterkte met het verlies van je mooie paard. Een enorme beslissing en zo te lezen wel de beste keus en een moedig besluit. Hopelijk heelt de tijd en kun je het een plekje geven.

Dilan, wat een verdrietige beslissing, ook al klinkt het als 'de beste keuze'. Titane gaf je een prachtcadeau: vertrouwen. Jammer dat er niet meer mooie herinneringen bijkomen. Sterkte.

Ah nee, wat ontzettend sneu... Heel veel sterkte.

Wat een dappere keuze, sterkte

Wat ontzettend verdrietig. Dat is geen makkelijke beslissing om te nemen en doet pijn ondanks dat je weet dat het het juiste is om te doen. Heel veel sterkte.

Ach nee, wat verdrietig. Ik heb genoten van jullie en ik heb respect voor de beslissing die je hebt genomen. Sterkte met het verdriet.

Wat een mooie rooie. Ongelooflijk verdrietig dat je niet langer van hem hebt mogen genieten.
Heel veel sterkte

Heel veel sterkte..
Hij kon zich geen beter baasje wensen, omdat je na alles wat je hebt gedaan helaas alsnog die moeilijke beslissing hebt moeten maken.
Dat het de juiste keuze is ,wil niet zeggen dat het niet de állermoeilijkste is

Heel veel sterkte met het verlies van je prachtige vriend.