Geplaatst Geschreven op 1 februari, de dag dat ik afscheid heb moeten nemen van het meest bijzondere paard dat ik ooit gekend heb..
Mijn hart is gebroken.. Wat hadden we jou graag meegenomen, wat hadden we jou nog veel gegund. We hebben zoveel geprobeerd, zoveel gevochten en tot vorige week liet jij zien dat je meevocht. Tot ik jou woensdag in je ogen keek, jouw vechtlust, jouw vredige blik, jouw mooie hinnek die je altijd liet horen als je mij zag.. Het was anders.. Je liet nu echt je pijn zien, je kon niet meer. Wat hoopte, smeekte ik dat je zou opknappen dit weekend. Maar voor het eerst keek ik je aan en wist ik eigenlijk al dat ik je moest verlossen, uit liefde, heel veel liefde. Want wat jij voor mij betekend is niet te verwoorden, de band die wij hebben is zo puur, zo diep. Je was m'n kindje, mijn altijd vrolijke, lieve vriendin. Een liever paard kan ik me niet voorstellen, je deed alles voor me. Ik hou van je, intens. En ik weet zeker dat ik je ooit weer ga zien. Wees nu maar vrij van pijn en ren alsjeblieft een mooie ererondje samen met Idi.
Ik neem je mee naar ons nieuwe droomplekje, in mijn hart, voor altijd.
Lieve pluis dankjewel voor alles wat je mij hebt geleerd en gegeven❤️
