Lieve Vana, mijn oude doos, mijn heks, mijn gekke muts. Wat hebben we veel meegemaakt de afgelopen 7,5 jaar. Wat hebben we leuke dingen gedaan, Wat heb ik je soms vervloekt (en jij mij vast ook), maar wat heb je me veel geleerd Wat hebben we aan elkaar moeten wennen, maar wat ben ik ook gek op je. Een echt merrie was je, niet bang om je mening te verkondigen, maar wel altijd goudeerlijk
Lieve Vana, mijn leermeester, mijn draak, maar vooral mijn aller, aller beste vriendin, en mijn grote liefde. Jij bent altijd goed en eerlijk voor ons geweest, Nu is het tijd om goed en eerlijk voor jou te zijn.
Je bent moe, je bent klaar, de artrose vergt echt teveel van je. Je welkomstcomité wacht op je daarboven, Maar oh, wat ga je hier beneden gemist worden...
Allerliefste Vana, rust zacht en misschien tot het volgende grote avontuur ❤
16-06-1995 - 13-08-2021
Vana had zware artrose in haar linker achterbeen. Met injecties hadden we de hoop dat ze de zomer nog door zou komen, maar afgelopen week kwam ze zo slecht uit de wei en was ze zo moe dat het alleen nog maar eerlijk was om haar te laten slapen. Het is heel rustig gegaan en ze was ook heel snel weg, wat voor mij alleen maar bevestigt heeft dat dit de juiste keuze was. Maar oh wat voel ik me gebroken. Ik ben toen het gebeurde letterlijk door mijn knieën gegaan en heb daarna zeker een half uur alleen maar bij haar gelegen. Mijn grootste liefde is nu echt vertrokken.
Na het inslapen hebben we bezoek gehad van een fotografe die prachtige foto's van mijn meisje heeft gemaakt. Ik ben zo blij dat ik die keuze heb gemaakt, want ondanks dat het pijnlijk is dit wel een hele dierbare fotoset. Hieronder enkele van deze foto's omdat ik toch graag iets wil delen, met een kleine waarschuwing erbij aangezien ze er al niet meer was toen ze gemaakt werden.