Geplaatst 12 jaar geleden kochten we jou op de paardenmarkt. Een bang en verlegen veulen was je nog, maar dat ging snel voorbij. Toen je 3 was werd onze dochter geboren en zij groeide met je op. Wat was je geweldig en makkelijk! Ze kon en mocht alles met je! Je hebt nog wat tijdelijke aanwinsten (veulens die net waren afgespeend) mee helpen opvoeden, en toen kwam je bij ons aan huis lopen, om onze andere kanjer gezelschap te houden. Dat vond je geweldig; nu kreeg je de hele dag door aandacht ipv een uurtje per dag. Helaas door een ongeval van mij moesten we afscheid nemen van jouw beste vriend.. en dit was het begin van jouw ellende. Nu kreeg je zelf een maatje als gezelschap, maar de stress overheerste en je werd hoefbevangen.. je knokte en knokte en wij knokten met je mee. 8 maanden verder kreeg je de zoveelste terugval en we kregen je er nu niet doorheen.. lieve lieve lieve Stippie, we hebben je moeten laten gaan. We missen je vreselijk! Maar weten dat je geen pijn meer hebt vinden we heel fijn. Ren maar lekker rond op de eeuwige weides en eet zoveel gras als je op kan! Wij zullen je nooit vergeten!
