Na in 2017 al afscheid te hebben genomen van mijn vorige paardje op 13-jarige leeftijd en in 2019 van het paardje van mijn vriendin op 6-jarige leeftijd, hoopten we dat het leed van afscheid nemen van jonge paarden ons een tijdje bespaard ging blijven.
In 2017 ook een nieuw maatje aangeschaft, lieve Skye. Een arabierenkruising van toen 4 jaar oud. Skye en ik hebben 6 fantastische jaren gehad samen en ik heb van alles gedaan waarvan ik nooit had durven dromen dat ik het ooit met een pony kon. Helaas bleek ze in 2022 ernstige artrose in haar bekkenregio te hebben, nog even hebben we haar comfortabel kunnen houden maar eerder dit jaar werd het steeds minder en werkte het inspuiten nog maar erg kort. 30 maart hebben we dan ook de keuze gemaakt om haar te laten gaan, die lieve schat.
Daarna twijfelen: Wel of niet weer een paardje? Wil ik het risico nog wel lopen op weer zo'n tegenslag? Maar al snel merkte ik dat ik nog helemaal niet klaar was met een eigen paardje en zo kwam er een nieuwe pony op mijn pad, de 6-jarige Noa. Ditmaal volledig klinisch en röntgenologisch (incl hals/rug) laten keuren, dan moest het vast goedkomen, toch?
Helaas hebben we vanaf het begin af aan pech gehad. Eerst een hoefzweer, toen een paar weken wel wat meer kunnen genieten, maar al snel twijfelden we of ze wel zuiver liep. Lang verhaal kort: Afgelopen week naar het SMDC in Heesch geweest om het van top tot teen uit te laten zoeken, en ze bleek ernstige artrose in haar beide achterknieën te hebben. Net lastig te zien vanuit de hoek van de RX opnamen van de keuring... Het perspectief was alles behalve goed en ze had ook veel pijn, we hebben dan ook besloten ook afscheid van Noa te nemen en ze is rustig ingeslapen op de kliniek.
Afgelopen oktober ook nog eens afscheid moeten nemen van mijn andere maatje, poes Isis. Zij had wel een oké leeftijd voor een kat, maar het blijft toch erg verdrietig.
Dus in een ruim halfjaar alledrie m'n maatjes kwijt... Ik heb er ontzettend veel verdriet van. Ik merk dat ik nog steeds niet klaar ben met een eigen paard, maar financieel is het dit jaar ook een behoorlijke klap geweest zo op paardengebied. En ik ben ook mijn vertrouwen een beetje kwijt, om nog een gezond maatje te gaan vinden. Het zal even een plekje moeten krijgen en hopelijk komt er dan iets op m'n pad.
Dag lieve Skye, Noa & Isis. Ik zal jullie nooit vergeten
Bedankt allemaal voor de lieve reacties Het is inderdaad erg veel, in zo'n korte tijd.
horsii
Berichten: 7601
Geregistreerd: 06-11-05
Geplaatst: 26-11-23 21:59
Jeetje, afscheid van een dier is al verschrikkelijk. Maar drie x in korte tijd.. Wat een rollercoaster. Heel erg veel sterkte en hopelijk vind je wanneer de tijd daar is weer zo'n fijn maatje alleen dan zonder gezondheidsproblemen.
Ik hoop ook dat ik een fijn en ook vooral gezond paardje op m'n pad krijg. Ik heb er nog wel hoop in dat het wel kan, dus ik wil het nog wel een keer gaan proberen