Sniet zo sneu voor je he meid Heb zelf men paardje verloren, en zag het eigenlijk wel aankomen, ookal hebben we hem heel lang de kans gegeven van te herstellen...Als je graag over de kansen van je verzorgpaardje eens praat, neem je mssn best contact op met de veearts...zo kan je zelf de situatie mssn beter begrijpen, en weet je wat je te wachten staat. Je zegt dat het nog niet zeker is of ze al dan niet word ingeslapen...ik denk dat je op deze moment dan beter intens geniet van de eventuele laatste tyd die jullie samen hebben...als het dan toch nog goed komt, is er niks verloren hé is er geen vriend(in) waar je je hart eens bij kan luchten? alles opkroppen helpt niet...er staat mssn een moeilijke periode voor de deur en dan is een arm om je heen best wel nodig! je mag me ook steeds PMen hoor Ik wens je in elk geval heel veel sterkte...en geniet van elke moment die je met je paardje doorbrengt... Knuffel!
Ik herken het, ik ben er eerlijk gezegd heel luchtig mee omgegaan omdat ik wist dat het voor t paardje gewoon t aller beste was. maar als je vragen hebt mag je me altijd pmmen
Ik herken dit ook. Het is een ontzettend moeilijke tijd, en je moet je emoties gewool laten blijken. Huil op de momenten wanneer jij dat wilm krop het niet op. Mijn pony heb ik op 6 juli laten inslapen, ik zag het ook aankomen, maar het blijft toch nog zo moeilijk. Nu weet ik dat ik de beste keuze heb gemaakt en dat ze me daar heel dankbaar voor is, dat ik haar uit haar lijden heb verlost. Probeer zoveel tijd met haar door te brengen. Gewoon je hart een keer luchten, helpt het beste. Heel veel sterkte, ik hoop voor je dat het meevalt! Pb staat altijd open!