dankjullie wel allemaal.
Het is inderdaad echt van alles naar niets, alleen door stomme pech.
Toch heb ik wel zoiets van ik wil blijven rijden en ben daarom al rond aan het kijken naar een nieuw paard.
Vind t zelf heel bot klinken, maar ik denk niet dat ik gelukkiger wordt als ik nog n paar maanden wacht...
Het blijft raar als ik bedenk dat ik wieke nooit meer zal aaien, rijden, haar naam roepen en dat ze dan opkijkt uit stal, en nog zoveel dingen die echt Wieke waren. Maar het is wel de realiteit.
Merk nu wel dat ik haar ga missen, in het algemeen, maar ook omdat we echt een combinatie vormden. Ik heb haar alles zelf geleerd, je bouwt dan toch wel een goede band op. Had haar met 2.5, dan is het nog maar afwachten wat het wordt. Maar met wat dipjes gingen we toch steeds vooruit en ging ik steeds meer een toekomst zien.
En ik was zo blij met haar....