Hoihoi,

Ik lease op moment een prachtige Arabische ruin genaamd Kadir.

Nu vraag ik mij af hoe bepaald gedrag veroorzaakt kan worden.

Er is nog iemand die heb leased. Bij haar gaat hij er wel eens van door. Rennerig enzo.

Bij mij is hij juist heel erg rustig en eerder sloom. Vind gepoetst worden heerlijk en echt een knuffelpaard. Hij doet alles voor mij en doet alles heel erg relaxed.

Nu hoor ik ook verhalen over Arabieren dat de heel heet en fel zijn. (Ik heb zelf ook een Arabier gehad die wel altijd gespannen was en er van door vloog). Ik ben ook lang bang geweest om nog op Arabieren te rijden na mijn toen eigen Arabier.

Ik vraag mij dus af hoe Kadir zo ontzettend ontspannen en rustig kan zijn bij mij terwijl hij een Arabier is en bij anderen er wel van door gaat. Rennen dus.

Ik hoor graag van jullie en ben ook benieuwd naar jullie ervaringen met Arabieren.

[ img ]

Het verhaal dat arabieren zo heet en fel zouden zijn, tja, dat valt eigenlijk heel erg mee. Arabieren zijn wél een heel gevoelig paardenras, en dat maakt dat ze snel spiegelen. Als iemand zelf veel energie of spanning heeft gaan ze daar makkelijk in mee, terwijl als iemand veel rust uitstraalt, ze ook dat juist overnemen. Het is dus juist erg logisch dat hij bij de ene persoon zich anders gedraagt dan bij de andere persoon.

Puntje bij paaltje zijn arabieren ook maar gewoon paarden, en behandel ik ze als elk ander paard, en dat werkt meestal prima

Ik heb ook een Arabier en zij is erg lief en rustig, een echte knuffel en heel betrouwbaar. Ze is wel schrikachtig en dan springt ze wel eens opzij, dat zit in haar karakter, maar ze gaat er absoluut niet vandoor. Ze schrikt, springt weg, je draait een volte of neemt haar terug en ze is terug haar rustige zelve. Ik ga er heel vaak alleen mee op straat wandelen.

Arabieren zijn zeer slimme en gevoelige paarden en als jij onzekerheid uitstraalt, worden ze ook onzeker en dan gaan ze rare dingen uithalen. Ze schrikken dan sneller of gaan er eerder vandoor. Mijn Arabier heeft ook wel temperament hoor, ik kan haar als ik wil ook wel helemaal opfokken zodat er erg fel wordt. Maar ik heb liever een rustig paard als ik ermee de straat op ga.

Het idee dat een Arabier per definitie fel is, is een vooroordeel. Ik ken persoonlijk ook heel veel doorgedraaide, zenuwachtige en opgefokte warmbloeden, maar dat wily ook niet zeggen dat elke warmbloed dat is. Veel hangt ook af van de manier waarop je met ze omgaat en hoe je ze traint.

Totaaaal off topic, maar leuk dat je uit Beetsterzwaag komt..... dan kom ik ook vandaan. Van oorsprong dan....

Hoe dan ook: heb je misschien ook een foto van het gehele paard? Vanaf deze foto lijkt het alsof de ruggengraat er wat op ligt, en dat stukje kruis dat je ziet lijkt ook heel schuin/ hoekig af te lopen.
Foto kan vertekenen hoor, dus misschien is het onzin.
Maar een gebrek aan bespiering/ massa door bijvoorbeeld te weinig correct voer, te weinig eiwitten voor spieropbouw, of misschien worm of zand waardoor hij wat schraal is (ALS hij dat is) kunnen de energie flink temperen.

Ik was helemaal niet bekend met Arabieren en dacht ook altijd dat ze wel wat onrustig waren. Echter heb ik nu sinds 10 dagen 3 Arabieren in pension staan en ik ben verbaasd hoe sloom en relaxed die dieren zijn. Ze stappen aan een lang teugeltje in de bak waar ze nog nooit geweest zijn. Ze rijden heel ontspannen langs de weg ook allemaal onbekend. En ook in de omgang vindt ik het haast slome duikelaars. Ze zijn wel erg dun, dat wel.

Haha al die vooroordelen en hardnekkige misverstanden over Arabieren blijven maar voorbij komen

Heersende idee over Arabieren: heet, onberekenbaar, deukneuzen, voor alles bang, breekt als je er te lang naar kijkt.
Mijn Arabier (en met die van mij nog honderden anderen): koel, dapper, hondstrouw, geen deukneus, en dik

Pas als mensen Arabieren écht kennen, en dan bedoel ik in de dagelijkse omgang, en niet alleen op shows, of 'de Arabier van een vriendin van de achterbuurman van de bakker', dan zien ze eigenlijk gewoon een heel normaal paard Maar dan met wat eigenschappen waardoor je voor altijd aan ze verslingerd raakt

@TS: Zoals hierboven al staat: Arabieren zijn spiegels. Ze laten je nog meer dan andere paarden zien hoe ze jou aanvoelen, en wat jij volgens hen uitstraalt. Als je allereerst zorgt dat je paard happy en gezond is, en hem dan fair behandelt en rijdt, dan zijn het echt de fijnste dieren die er bestaan.

Die van mij is ook een slak

Ik vind arabieren fantastisch. Toen ik heel jong was dacht ik ook dat het zenuwlijdende deukneuzen waren - maar wel erg mooi. Toen ik er onverwacht één overnam leerde ik al heel snel dat 'gevoelig' niet perse betekend 'zenuwlijder'. Ik had een paard dat boven alles vriendelijk, zachtaardig en slim was. Echt geen doetje en ook niet voor iedereen weggelegd maar niet zoals ik in alle boekjes las.

[ img ]

Dit is hem helemaal

[ img ]

Ik was ook altijd angstig voor arabieren, tot ik er (vroeger) op de manege altijd op de arabier moest rijden. Omdat hij andere paarden aan viel tijdens de les en ik daar door leerde controle te krijgen en hem te leiden ipv andersom. Uiteindelijk had hij mijn hart gestolen en kort daarna moest hij ingeslapen worden. Weet niet meer waarom, is al heul lang geleden.. Super lieve paarden.

Al was hij niet super sensibel omdat het een maneesj paard was

Het lijkt wel alsof hij niet goed in zijn vacht zit? Of dat hij nog niet zijn wintervacht van het afgelopen jaar kwijt is?
Misschien is een bloedtest niet zo'n verkeerd idee.

Ik denk op zich dat hij al wat in de nieuw wintervacht zit? Ze verharen alweer vanaf 21 juni he?
Arabieren maken ook redelijk wat vacht aan.

Maar als je twijfelt of hij fit is, is het wel goed om dat even te laten checken.

Is hij op de wei met de andere paarden wel actief?

Hij staat 24/7 buiten met andere paarden.

Jeetje jongens ze least em hè! Ik weet denk ik waar hij staat en daar passen ze goed op hun paardjes. Inderdaad 24/7 buiten kan de vacht verklaren.

Wat betreft het temperament; in mijn jaren als instructrice heel vaak gezien hoe zeer paarden spiegelen. Paarden met ruiter A rustig en relaxed en dan het volgende uur paard met ruiter B aan de kletter. Hoe dan? Tja energie. Ik reed vroeger een heel hittepetittige ruin, die was bij mij altijd sloom, reed ik met zweepje, eigenaresse haar ogen vielen bijna uit de kassen toen ze dat zag , bij haar ging ie altijd heel hard en als ze een zweepje meenam ging ze eraf. Weer een stukje verschil in energie.

Ik heb een Irish Cob (tinker) die erg heet is, en sensibel. Ras zegt helemaal niks over een paard zijn of haar karakter, of over hoe rustig ze zijn.

Hij staat bij Stal Boeken in Drachtstercompagnie. Ze passen inderdaad heel goed op hun paarden. Top plek!

Ik word er zelf alleen altijd wat zenuwachtig van als de andere leaser met enge verhalen over Kadir naar mij toe. Zelfs wanneer ik door die gene met wat angst op stap blijft hij zeer rustig en het voelt voor mij heel erg vertrouwd op hem.

Ach en ik dacht dat haflingers, tinkers en shetlanders heerlijke koudbloeden waren, vergis ik me daar even in. Ik heb arabieren meegemaakt die nog rustiger waren. het ligt aan het paard, de omstandigheden(Voer, veel buiten) en ook ligt het aan de mens. De tinker bij het voorrijden(Toen ik der kocht) was eigenlijk niet vooruit te branden, nu dribbeld ze al in stap.

Een tinker die ik bijreed heeft zijn eigenaar er vaak afgegooid... Ik werd er meer op gezet van; jij krijgt alles wel braaf, en jawel, de tinker was ontzettend braaf, werkwillig maar wel actief. Een perfect dier dus eigenlijk, terwijl eigenaar echt verbaasd stond te kijken. Zelfde verhaal heb ik een tinker ingereden... Die niet ''in te rijden valt'' en ''er constant vandoor schiet zonder reden! ''
Dieren voelen enorm veel aan dus je kunt het beschouwen als een compliment. Leer elkaar beter kennen en het evenwicht tussen de 'go' en de halt komt vanzelf.

Ik ken Arabieren idd ook niet als zenuwlijders, al heb je er ook wel heel wat varianten in (en heb er door de jaren toch een 20tal gehad denk ik).

Mijn ruintje is ook zo'n voorbeeld van zo bij de ene en anders bij de andere. Ikzelf en mijn pensionklante vinden hem erg aanhankelijk en een knuffelkont, terwijl de bekapper hem een "apekop" noemt, een paard dat zegt: "blijf van mijn lijf" (al vind ik hem niet stout bij de bekapper, maar ja, de andere 3 zijn echte modelpaardjes, dus mss in vergelijking daarmee...)

't Zijn net paarden hé .Waar mijn Arabier staat, worden ze ook gefokt. Sommige zijn wat heter en vlugger, andere zijn doodbraaf. Het braafste beginnerspaard bij ons, is een Arabier. Je hebt dus Arabieren in alle soorten, maten en karakter.

De mijne is een enorme knuffelbeer die meestal erg rustig en werkwillig is. Enorm mensgericht. Zijn vader is de rustigste hengst die ik ooit heb meegemaakt. Heel af en toe gedraagt paard zich wel als een enorme dramaqueen, maar hij is ook nog jong. Zaak is dan om zelf rustig te blijven tot de bui over is, en dat werkt prima. Geweldig ras, voor mij geen betere paarden.

Je hebt een PB bericht. Ik ken Kadir heel erg goed!!!

Arabieren gaan doorgaans juist enorm economisch met hun energie om
En das best logisch, als je bedenkt waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Als je, als diersoort, in zo'n omgeving je om iedere scheet heel druk gaat maken sterf je rap uit denk ik

Er zijn wel (show)bloedlijnen die wat minder, eh, mentaal stabiel zijn, maar dat heb je binnen ieder ras, plus dat ieder paard ook weer anders is natuurlijk.

Maar ik ken ze niet anders dan uiterst intelligent, loyaal, en relaxt. Natuurlijk wat beweeglijker/flexibeler dan de gemiddelde koudbloed, maar zelfs als ze dan eens spanning hebben nog steeds op 2 vingers te houden.

Maar inderdaad ook extreem mensgericht en daarmee heel gevoelig voor diens energie. Dus laat je niet gek maken: bij jou is ie chill. Mocht je de zenuwen krijgen gewoon hardop aan hem vertellen, emotionele congruentie werkt goed voor ieder paard.
En verder vooral heel veel plezier met hem hebben

Wat een leuke bijdrage Amyz! En ik heb even in je profiel en op Instagram gespiekt.... prachtige paarden!

Hoe gaat het nu, TS? Ik ken Kadir wel, brave lieve pony. Loopt ook in de manege lessen en heb hem laatst nog voor een meisje opgezadeld Voor een onderling wedstrijdje