Ik heb Hercules dit voorjaar laten castreren. Net geen 2 jaar oud was hij. Aan huis en onder algehele narcose... tenminste dat was de bedoeling
Meneer heeft erg hard tegen de narcose gevochten. Pas bij de narcose voor 300 kilo kregen we hem eindelijk door zijn benen heen. Maar daarmee was het gevecht nog niet afgelopen. Hij heeft de hele tijd geprobeerd om steeds maar weer overeind te komen. Mijn vriend heeft constant zijn koppie naar beneden moeten drukken (met handdoek over de ogen heen), ik heb met al mijn gewicht over hem heen gehangen met een knie in zijn hals gedrukt waarbij ik met mijn ene hand zijn voorbenen ook tegen de grond drukte en met mijn andere hand het touw wat om zijn ene achterbeen zat constant strak moest houden. DA heeft er langer over gedaan dan normaal omdat hij ondanks dat hij dus echt klem lag toch bleef vechten en de DA extra op de vechtende achterbeentjes moest letten
Toen DA klaar was en we hem langzaam los mochten laten sprong hij (zodra ik 'eraf' was) gelijk in de benen (om vervolgens net zo hard weer neer te vallen ). Binnen 5 minuten stond hij al weer zo stevig op zijn benen dat ik hem naar zijn eigen stal kon begeleiden.
Zorg achteraf: een keer DA langsgeweest voor extra antibiotica omdat wondvocht niet snel genoeg weg liep en de castratiewond begon op te zwellen (met verhoging voor Herc erbij).
Totale kosten incl. nazorg: zo'n 90-100 euro.
Tip van mijn DA aan jou: Shetten willen nog wel eens vaker tegen de narcose vechten dan gewone paarden. Houdt hier rekening mee