Dank je wel floortje


Ik pik deze er even uit.
Eigenlijk is het dus aan te raden dat je als verkoper je paard minstens klinisch laat keuren als je hem te koop zet?
Uiteraard blijft dat ook een moment opname maar op dat moment kom je toch achter de dingen "makkelijk te achterhalen" waren geweest. Zoals in dit geval een hartruis.
Komt hij gewoon door die keuring sta je dan ook sterker als 6 weken later de koper ergens mee komt?
Of zie ik dat verkeerd.

Hoi allemaal. Bedankt voor alle reacties. Ik heb het even snel hier gevraagd omdat het nog niet zeker is dat ze wat gaan starten maar hoe het gesprek ging lijkt het mij wel mogelijk omdat ze het erover hadden dat ze binnen een bepaalde tijd een DA hebben laten komen en het gesprek liever niet telefonisch deden dus waarschijnlijk aan tafel/op papier . Mocht het echt zo zijn zal ik zeker proffesioneel hulp zoeken en hier komen bijvoorbeelden ook antwoorden voorbij waar dat eventueel kan. Het is heel normaal dat je hier wat vraagt en even wat wijzer wilt worden.. daar is het forum ook voor!

Verder is het paard pas jong en vanwege drukte nog niet doorgereden. Wel extern beleerd als 3 jarige maar daar was het al een trage.. het was een erg langzaam paard maar kopers dachten zelf daar wel mee uit de voeten te komen. Ik zelf ben particulier en heb geen tijd ervoor gehad. Zou eigenlijk ook geen plek meer hebben terug. Ook heb ik zelf eigenlijk niks met het paard gedaan dus ook helemaal geen band mee dat ik er emotioneel beladen mee ben behalve dat het natuurlijk echt niet leuk is en sneu is.

Ik heb vroeger wel paarden gehad waarvan 1 met artrose maar die verder helemaal goed was en eigenlijk nog alles mee gedaan kan worden die heb ik voor symbolisch bedrag ergens heengebracht die heeft het heerlijk daar en een ander die had een erge blessure en ziekte helaas niet oplosbaar en altijd in lichte pijn maar had ook verkocht kunnen worden als je hem in eerste instantie zag of reed maar die heb ik laten hemelen.. het is dus niet dat ik een paard zal verkopen met stiekeme gebreken als ik weet dat het paard lijd zoals velen wel doen voor het geld!

Verder is dit paard als je naar de prijs kijkt voor heel goedkoop weggegaan in deze tijd waar de prijzen de pan uitrijzen. Ook niet met tekst dat het 100 procent toppaard is maar gewoon weinig mee gedaan en kan nog niks eigenlijk en staat momenteel mager. Met komen kijken en rijden was hij ook niet vooruit te branden maar had kunnen komen omdat hij lang weinig tot niks heb gedaan maar ook omdat hij net van de weide kwam. De prijs was trouwens laag om een bemerking waar ik open over ben geweest en omdat hij er niet goed bij stond tijdens verkoop

Koop contract staan puur onze gegevens in en voor welk bedrag paard is weggegaan. Puur voor de verzekering was dat zeiden ze en dat we bewijs hebben dat hij echt van mij naar haar toe verkocht is .. niet waarvoor paard gebruikt gaat worden oid

TS is dit de 3 jarige die je uit BE had gekocht waar ook geen paspoort bij zat?

Maakt dat nog wat uit? Paard waarover ik het heb is gewoon met paspoort verkocht

Verder heb ik nog niks gehoord hoe ze tot de conclusie zijn gekomen, echo of wat dan ook.. ze wou er telefonisch verder niet op ingaan. Behalve dat paard er voor de verzekering dus niet doorheen kwam omdat blijkt dat het hartproblemen heeft en alleen nog op de wei kan staan en dat ze dit binnen een bepaalde tijd hebben geconstateerd

Als ik een paard in de verzekering zou willen doen dan zou ik hem VOOR de koop laten keuren. De koper heeft een (volgens ts) goedkoop paard gekocht zonder keuring vooraf.Dan weet je dat je een risico aangaat.Nu wil ze hem laten verzekeren,daarvoor is keuring nodig en wordt hij afgekeurd.Heel vervelend voor alle partijen en vooral voor het paard.

Realiseer je ook dat sommige paarden een regelmatige onregelmatige hartslag hebben en dan is er eigenlijk niet zoveel aan de hand. Hooguit een stok zoeken om een hond te slaan. Heb je een verklaring op schrift van hen ontvangen van de dierenarts met handtekening en stempel van hem? Zo niet vraag daar eerst naar. Dan is het niet meer van horen zeggen maar kun je het ook met jouw dierenarts bespreken

Best mogelijk dat het paard voor lichter werk dan wat de huidige koper ervan wil, en mogelijk een andere manier van huisvestigingsmanagement, nog wel capabel is. Waar hij nu is willen ze kennelijk van hem af en ts wil hem ook niet terug.Sneu voor het dier. Maar ergens anders is hij misschien wel op zijn plek.

Ts
je geeft een paar keer aan niet vooruit te branden, traag, langzaam.
Komt dan dan door haar hart?

Paard was dus bij verkoop mager en niet vooruit te branden...


Dat dier zou ik nooit gekocht hebben zonder uitgebreide keuring... een jong paard hoort niet in die staat te verkeren..

Maar goed... hier hebben de kopers en jij niet veel aan...

Ik wens je veel wijsheid toe... en zou inderdaad een jurist inschakelen...

Geen idee ik heb daar geen verstand van maar dat zei ze aan de telefoon dat hij daarom zo traag is niet vooruit te branden

Fijn TS dat je nog iets meer achtergrond geeft.
Toch zou ik overige info en details op dit moment verder niet meer op internet zetten. Je weet nooit hoe of wanneer iets geïnterpreteerd of gebruikt wordt

Dat kan zeker. En als dat nu al zo is, is dat geen goed teken. Helaas heb ik daar ervaring mee. Een onderzoek van het hart is de enige manier om duidelijkheid te krijgen hierover.

Nou normaliter als je een paard importeert al is het binnen de EU dan behoort het dier een paspoort + gezondheidsverklaring te hebben. Is dat toen niet naar boven gekomen van de hartruis? Dan heb jij wellicht meer bewijs of het er wel of niet zat.
Vandaar dat ik vroeg of het om dat paard ging.

dat klopt precies. Het is meestal meer in het belang van de verkoper om duidelijk te hebben wat je verkoopt, dan in het belang van de koper. Dat geldt nog veel meer als de verkoper een professional is (want die heeft dan dat bewijsrisico). Ik adviseer altijd om echt op het moment van leveren te keuren en vooraf duidelijk (schriftelijk) communiceren welke bijzonderheden er zijn. Dat kan gaan van de wijze waarop je voor het paard zorgt (tijden en merk voer, hoeveel naar buiten, welke dekens, welk bit wel of niet gewerkt heeft in het verleden, een uitdraai van waar de dierenarts voor bij het paard is geweest in de tijd dat hij bij jou is geweest), als de manier waarop het paard anders-dan-gemiddeld reageert (is bang voor kleine honden/ doet niet vreemd bij plotseling geluid of papaplu's/is bang voor lange zwepen/drinkt niet uit een automatische drinkbak) etcetera. Dan leg je dus ook vast dat het paard echt traag/niet vooruit te branden is.

In de keuring worden exterieurmatige zaken opgemerkt, dus ook als het paard mager is. Als het paard jong is, mager, nog nauwelijks iets heeft gedaan en niet vooruit te branden is (ook bij het proefrijden), dan is dat wel een samenraapsel aan bijzonderheden waarvan je je allebei moet afvragen: wat is dat. Betreft het gewoon een heel afwachtend paard, dat dus altijd een beetje laat is bij het voer in de groep, een beetje bangig/terughoudend in het werk, of ligt er iets medisch aan ten grondslag. Maar die vraag moet eigenlijk zowel de koper als de verkoper zich stellen, om te voorkomen dat je dus dit soort gedoe krijgt.
@ts: ik zou echt eerst de medische stukken opvragen en uitvragen op basis van welk onderzoek dat is gedaan. Die stukken zou ik dan met de eigen dierenarts delen en diens advies goed beluisteren. Net zoals ik me wel eens per ongeluk laat verleiden tot een veterinaire duiding ('die aandoening is vaak aangeboren'), laten sommige dierenartsen zich wel eens per ongeluk verleiden tot een juridische duiding ('dit is een verborgen gebrek')

Ik vind dit een leerzaam topic in de zin van dat het iets medisch kan betekenen als een paard zeer traag is. Toen ik nog op lespaarden reed kreeg ik vaak een dergelijk paard omdat ik graag een rustige heb.Maar soms leek het wel of dat paard ook echt niet snel kon en dan moest je van de instructrice maar slaan en schoppen.

Nogmaals, het probleem met of door het hart is enkel aan te tonen na degelijk onderzoek door een cardioloog. (Dat kan overigens ook op locatie, stal...thuis gebeuren)
Nu kan men enkel speculeren over evt de problemen die er uit voort komen en wat het dus ongeloofwaardig maakt.

Is de afkeuring gedaan door diegene die het paard voor de keuring vanuit de verzekering gedaan of een onafhankelijke dierenarts? Een paard kan evt prima leven met een bemerking, maar daardoor kan een verzekering een paard weigeren ivm kans op meerdere declaraties of juist dat onderdeel uitsluiten voor de verzekering. Bijvoorbeeld een kribbenbijter/luchtzuiger kan geweigerd worden voor koliekdekking in de verzekering of bemerking op één been.
Of dat voor de rest rechtsgeldig mee telt geen idee, maar ik zou daar meer over willen weten.

Ik denk dat veel adviezen ook komen uit de gebruiken uit de paarden wereld. Er zijn ook ongeschreven regels zoals wie de kosten betaald bij goed-of afkeuren en daarover verschillen ook weer meningen, maar wat men het meest kiest, meemaakt en kent, wordt als de norm genomen.

Op Bokt is niet iedereen jurist, maar maken soms wel een en ander mee met aankopen en verkopen natuurlijk.

Ik zou echt zo snel mogelijk met de kopers een goed gesprek willen. Als zij in hun recht staan, moet je toch dit probleem oplossen, ongeacht of je plek hebt, een band hebt met het paard etc.
Mocht je het paard terug moeten nemen, zou ik het hart zelf laten onderzoeken voor je het weer te koop zet.

Toen mijn ruin bij me kwam was hij 17 en vond ik hem er niet geweldig uitzien, dus de veearts kwam voor aan algeheel onderzoek en bloedafname. Zij hoorde ook een hartruis, dus heb het wel in mn achterhoofd opgeslagen. Uit bloed kwamen slechte lever waardes.
Hij is niet zo vlot, maar wel in goede conditie gekomen.
Elke keer voor een sedatie voor gebit geef ik aan dat hij een hartruis zou hebben en luisteren ze extra goed, maar niemand heeft ooit nog wat gehoord. Hij is nu 23 en eigenlijk in hele goede conditie zelfs.

Heb het nooit verder laten onderzoeken, omdat het voor ons verder geen rol speelde.

Voor mij zou het het belangrijkste zijn dat er voor het paard de beste beslissing wordt genomen. Dat gaat bij mij boven het geld wat ik in dit geval zou verliezen. Persoonlijk zou het bij mij nooit ongekeurd verkocht worden. Maar ophalen, keuren en dan een beslissing die voor het paard de beste is. Afhankelijk van wat er met het dier aan de hand blijkt te zijn. Ook al zijn je rechten misschien anders. Het is een levend dier en daar hoort ook een ethische benadering bij en niet alleen maar een juridische. Paarden met een “probleempje” komen aan de verkeerde kant van de handel terecht.

Maar vanuit wat Floor zegt: jij hebt benoemd "hij is traag en niet vooruit te branden". Zij hebben daar geen onderzoek naar gedaan en het zo gelaten.
Wel heel interessant je uitleg Floor!

Waarom was dit paard eigenlijk te mager bij verkoop?

Paard van vriendin stond als 3.5 jarige in training bij de politie toen uit kwam dat het dier een hartruis had. De politie wilt geen paarden met een hartruis en ging terug naar de eigenaar. Mijn vriendin heeft het paard later laten keuren en kwam idd een hartruis uit.
Ze hebben dit verder laten onderzoeken en is hiermee gewoon goed gekeurd voor de sport. Ook de verzekering was geen probleem.
Ondertussen heeft ze haar al 10 jaar en is nooit een probleem geweest of hinder van ondervonden.
Maar dit paard is ook echt niet traag, sloom etc.

Op onze oude stal hadden we een veulen met een hartafwijking. Was te opereren maar eigenaren wilde dat niet en vonden het wel meevallen.
Had idd periodes dat ze traag en sloom was, maar kon ook gewoon lekker uit haar stekker gaan en wild rond crossen.
Had periodes dat ze wel wat benauwd klonk, zeker met warm benauwd weer.
uiteindelijk is ze met 1.5 jaar hieraan overleden.

Ik zou dus ervoor kiezen goed in gesprek te gaan en het eventueel verder goed te laten onderzoeken.

Hartruis kan er op duiden dat een of beide hartkleppen niet goed functioneren en dit wordt meestal in de loop van de tijd slechter. Het kan uiteindelijk zo slecht zijn dat een paard dood kan neervallen, ook onder het zadel. Het is dan ook niet niets en om zo een risico uit te sluiten moet het goed worden onderzocht. Als het inderdaad een probleem aan een of beide hartkleppen is, moet het jaarlijks gemonitord worden en kan er evt. medicatie voor gegeven worden. Mijn ervaring is dat mensen best makkelijk reageren op een hartruis (‘komt zo vaak voor’ en ‘is geen probleem’) maar het kan dus wel degelijk een signaal zijn van een groot probleem met verstrekkende gevolgen.
Omdat het hart extra hard moet werken om het bloed rond te pompen en dit veel energie kost, is het ook lastig om paarden die dit probleem hebben op gewicht te krijgen.

Mijn beste sportpaard heeft ook een hartruis.
Is destijds na een keuring onderzocht door een cardioloog op verzoek van de kopende partij. Die keurde hem ook goed voor de sport.
Het dier loopt nu nog mee.
Is nu 13

Nou ja, als het paard niet voor de hoofdprijs verkocht is, dan zou ik het als ik jou was terughalen, en aan een handelaar verkopen (uiteraard met het eerlijke verhaal). (zeker omdat je aangeeft het paard zelf niet terug te willen lijkt me dat de enige optie)
Want je wilt dan voor dat beetje geld toch geen ellende op je dak halen? (om dan nog maar niet te spreken over de onzekerheid en stress die een eventuele rechtszaak met zich mee gaat nemen)

Hoe langer dit proces gaat duren, hoe vervelender het wordt. Soms is het het beste om maar even korte pijn afscheid te nemen. Ik snap die mensen overigens ook wel, al is het natuurlijk niet handig dat ze niet goed hebben laten keuren......

Een hartruis hebben overigens best veel paarden, soms is het iets tijdelijks door bijv. een verkoudheid. In Utrecht kunnen ze een hartfilmpje maken en dan weet je precies waaraan en waaraf....

Maar goed, of je die kosten nog moet willen is een andere vraag. (andere optie is met de nieuwe eigenaren afspreken dat je op jouw kosten het hartfilmpje in Utrecht laat maken om te kijken wat het precies is, en wat de risico's wel of niet zijn).
Maar gezien hun reactie, verwacht ik dat ze hem gewoon terug willen doen....

Het Nederlandse recht werkt niet altijd even logisch, dus vraag jezelf af, of je dat traject in wilt gaan, met alle risico's van dien.