Kan het niet gewoon thuis? Bij mijn paard zijn de tanden gewoon thuis getrokken.

14 kilometer is echt wel een heel eind.. Ik doe regelmatig rondjes van 12 tot 16 kilometer en daar doen we dan 2 tot 2,5 uur over met veel stappen, maar ook lange paden draf of galop.. Als we nagenoeg alleen maar stappen ga je volgens mij echt wel richting of voorbij de 3 uur.. Is dat realistisch om te doen?

Voor een paard wat nauwelijks meer wat doet op pensioen is dat sowieso niet ideaal natuurlijk. Maar zeker de dag van de ingreep lijkt dat niet echt handig. Dan is je paard suf, staat onder de pijnstilling en moet ie ook nog 3 uur lopen.

Ook even bedenken dat als je wilt rijden een stuk dat je waarschijnlijk geen bit meer kan gebruiken. Vooral op de terugweg na de ingreep, maar afhankelijk van de pijn door de eorth op de heenweg ook misschien niet meer?

Misschien kun je vragen of de dierenarts kan komen voor een lichte sedatie komende ergens komende dagen om te kijken hoe je paard dan reageert op de trailer. Dan heb je misschien een indicatie of onder sedatie rijden mogelijk gaat zijn.

Over de hoefschoenen die hierboven genoemd zijn. Ook daar ga je niet even 14km mee lopen. Die moet je en nog helemaal aanmeten, eer dat je het juiste paar hebt ben je waarschijnlijk al verder dan de ingreep, maar je moet het ook echt opbouwen vanaf een kwartiertje om de voeten te laten wennen en de schoenen in te lopen. Dus dat is ook niet heel handig.

Ik zou echt geen 14km gaan lopen. Paard is het niet gewend, komt harstikke moe aan op een nieuwe stal en is dus niet helemaal fit voor een narcose de dag er op. Daarna zo ver terug lopen vind ik al helemaal een no-go. Beestje moet bij komen van de narcose en z'n avontuur op een vreemde stal.

Ik kan ook Esther aanraden maar ben bang dat zij wel een hele lange wachtlijst heeft.

Kan je de afspraak op de kliniek uitstellen?

Hou er rekening mee dat als je er voor kiest hem een lichte sedatie te geven om hem de trailer op te krijgen, je dit in overleg doet met de DA die de gebitsbehandeling uitvoert. Bepaalde middelen gaan niet lekker samen en al laat je hem de ochtend van te voren brengen met sedatie, dan zit dat nog in zijn bloed op de dag van OK.

Ik zou 14 km, wat toch 3 uur lopen is, niet 2x doen met een gepensioneerd paard wat tussen de eerste en tweede wandeldag een fikse ingreep te verduren krijgt.

Ik zou gaan voor iemand zoeken die het thuis kan doen. Binnen twee weken je getraumatiseerde paard erop willen krijgen is 1 ding. Een tweede is het rijden, het is niet dat ze erop staan en die angst ook weg is. Een derde is de behandeling en slechte ervaring daarvan.

De eerste twee snijtanden van mijn paard zijn aan huis getrokken. Fijne ervaren en kundige DA, dus was zo klaar. Mijn paard gaat echter snel door sedatie en ging daarom voor de rest vd tanden een jaar later naar de kliniek. Ook met het idee dat aan het infuus sederen constanter kon. Maar hij ging zo snel door de sedatie, dat hij na alleen de bovenkant al niets meer kon hebben. Hij kwam letterlijk omhoog in de opvoelbox. Meer sedatie werd overdoseren. Enige andere optie was volledige narcose, maar daarvoor waren de ondertanden veel te goed en zag ik überhaupt niet zitten.

Voor mijn paard is het een enorm slechte ervaring geweest. Hij stond nadien mega gestresst in de box. Het van huis zijn, de pijn, weer op stal staan (hij staat 24/7 buiten). Hij mocht pas weg als hij kon eten, maar wilde bijna niet meer laden toen we terug mochten gaan. Hij kwam trillend en wit van het zweet van de vrachtwagen af. Ik heb 9 maanden nodig gehad om hem weer ontspannen van het erf af te krijgen, gewoon lopend.

Ook toen hij 10 maanden later een extra controle had voor zijn kiezen, reageerde hij enorm fel en snel weer terwijl hij licht gesedeerd was.

En dan was ik bij een enorme lieve en zachte DA.

Mijn paard zijn mond bloede overigens niet erg. Herstel was ook snel. Intussen is het gestagneerd en als onder er al uit, moet doen we dat alleen thuis.

Er zijn al wel wat suggesties gedaan met specialisten op het gebied van vervoer van moeilijke paarden....

Maar 14 km voor een paar die 24/7 buiten loopt is niet heel veel hoor ze leggen op een dag wel meer af. Misschien kun je hem naast de fiets mee nemen?

Een paard in de natuur wel, maar een paard in een gemiddeld weilandje in Nederland valt denk ik nog wel tegen.

Ik zou als ik jou was ook overleggen met paardentaxi Amsterdam.

Ik denk trouwens dat de heen- en de terugreis ook verschillend zijn. Zou heen lopen maar terug met de trailer nog een optie zijn? Voor hem is de trailer dan niet het startpunt van een reeks vervelende gebeurtenissen. Na de operatie is hij waarschijnlijk moe, op onbekend terrein - hoewel het nog steeds heel stressvol kan zijn, kan het ook zijn dat hij in die situatie meer ondergaat en minder vluchtreactie heeft. En de trailer brengt hem juist weer thuis.

Zou het kunnen zijn dat je paard een hekel heeft gekregen aan vervoer door de EOTRH?
Ik kan mij voorstellen dat je daardoor pijn in de mond krijgt. En wanneer je dan staat te schudden op een wagen, zou dat behoorlijk pijnlijk kunnen zijn.
Het is een wat wilde gok, maar misschien is er een link
14 km lopen met een geblesseerd paard zou ik niet doen.

dit was.iik precies wat ik dacht

Ik denk niet dat paarden zo redeneren. Op de kliniek waar mijn paard onder behandeling was, waren wel zoveel laadproblemen en ik kan me niet voorstellen dat die paarden het daar echt heel fijn vonden en niet naar huis wilden....

Klinkt idd ook best als een goed plan, en daar hebben ze sowieso de juiste producten voorhanden mocht sederen toch nodig zijn. Anderzijds hebben mensen in klinieken vaak niet veel kennis van trailerladen, en moet je wel opletten dat ze hem niet met 3 man erop willen dwingen zodat ie nog meer stresst. Maar heb idd nog eentje gehad die thuis niet fijn laadde (en wou enkel op de trailer als ze richting de stal mocht opstappen), maar op verplaatsing niet snel genoeg naar huis kon.

14 km is een heel eind voor een ongeoefend paard . En na de operatie geen optie eigenlijk
Zou hem dus toch sederen en op de wagen zetten.

Ik raad je aan om door te zoeken naar een arts die het aan huis doet. Dat gebeurt hier om de buurt regelmatig, hopelijk geldt dat ook voor jou in de buurt. Kan je paard misschien zo angstig zijn voor de trailer omdat jij zenuwachtig bent voor de komende operatie? Misschien kan een deskundige het dan eens proberen zonder jou in de buurt. Want ik vindt de kilometers ook veel om zelf te lopen (gemiddeld looptempo is zo’n 4-5 kilometer per uur, dus je bent zo drie uur kwijt), en zeker als er spannende dingen onderweg zijn.

Maar ze maken wel gewoon positieve en negatieve herinneringen.

Mijn paard wilde dus ook niet terug. De terugrit was nog erger dan de heenrit.
Ik zag dat hier genoemd werd dat het trillen van een rit door de EOTRH mss pijnlijk is. En nu denk ik dat dat idd wel eens de reden kan zijn waarom ook de heenreis al zo moeizaam ging. Hij had ook meer moeite met zn evenwicht bewaren, dat is wellicht ook de leeftijd die dan mee gaat spelen (was 20 op dat moment).

Wij zijn een paar weken daarna gelijk begonnen met opnieuw het trailer laden om het weer positieve ervaringen te maken en moeten we weer weg gaan met de trailer, dat we toch anders beginnen dan hoe we toen zijn geëindigd.

Ik zou ook paardentaxi Amsterdam aanraden voor dit betreffende kliniek bezoek en als je paard hersteld is lekker op je gemak gaan oefenen.

Lopen zou ik niet aanraden. 14km is best een eind, zeker voor een pensionado die een flinke ingreep heeft gehad.

Heb je doorgevraagd waarom de kliniek het niet thuis wil doen?

Zou het zijn vanwege het niet kunnen maken van de röntgenfoto's? Vaak maken ze foto's om te beoordelen hoe ernstig het is, en welke tanden er dan uit moeten. Je zou wellicht kunnen kiezen om geen foto's te maken en voor de zekerheid alles te laten verwijderen.
Zou het kunnen zijn omdat je op een pensionstalling staat? Het tanden trekken kan bloederig worden, of soms moet er kracht gezet worden. Om welke reden dan ook, kan een tandarts kiezen om hier geen publiek bij te willen hebben. Als dit de reden is, kan je paard misschien naar een stal van een vriendin, dichterbij? Om daar behandeld te worden?

Ik noem maar iets..
Ik heb namelijk ook gehoord dat het soms best wel thuis gedaan wordt; dus ik zou ook nog even doorbellen en/of doorvragen als vervoer zo'n ellende dreigt te worden.

Anders zou op korte termijn sederen toch wel een optie zijn. Zou ik wel door de dierenarts laten doen, en niet zelf met een pasta. Maar dat is mijn ervaring.

Sommige dingen zijn echt beter op een kliniek te doen dan thuis. Dat sommige dierenartsen het thuis doen, betekent niet altijd dat dit de beste optie is. Zo'n flinke ingreep aan het gebit zou ik (en mijn dierenarts) echt niet aan huis willen doen.

Ik zou sederen en als die suf is op de trailer zetten. En dan daarna inderdaad gewoon oefenen, want een paard moet in geval van nood gewoon te laden zijn.

Snap ik helemaal maar ik geloof nooit dat een paard wat zo in paniek raakt, er op de kliniek voor het eerst weer op gaat en wat moet je dan...

Daarom zou ik zorgen dat het is opgelost voor hij naar de kliniek moet.

Ik ben het met je eens hoor! Maar als de oorzaak het gebit is, dat kan je niet vooraf oplossen. Ik denk ook niet dat het binnen twee weken op te lossen is.

Doet je paard dit ook als er een rustig paard al op de auto of trailer staat? Ik had een klant met een paard dat een ongeval meegemaakt had, ik heb toen mijn gepensioneerde ruin meegenomen die duizenden kilometers rijervaring heeft en dat gaf het paard ontzettend veel rust.

Sederen voor het transport klinkt misschien vervelend maar 14km reizen lijkt mij ook geen optie. Een lichte sedatie die je zelf mag geven zoals een tranquigel zou ik wel overwegen. Wat zegt je dierenarts hier van?

Bij die van mij zijn vorig jaar alle snijtanden weggehaald ivm eorth. De kliniek was een uur rijden en had daarom niet mijn voorkeur. Echter gaf de eigen dierenarts en de kliniek aan dat het op de kliniek veiliger was voor het paard.
Ze konden daar de sedatie beter afmeten en mochten er nadien of in de nacht nog problemen ontstaan, dan was hij meteen in goede handen.
Persoonlijk zou ik dus het idee van het thuis laten doen laten varen.

Daarnaast denk ik dat heen te voet prima moet gaan, maar terug zou een uitdaging kunnen zijn.
Bij die van mij, toen 19, heb ik niks aan hem gemerkt toen we hem ophaalden. Hij was hartstikke vrolijk en stond zelfs lekker te eten! Brokjes en hooi! En hij stond enig sinds rustig op de box, ook al staat hij ook 24/7 buiten.

Maar goed, het trailer laden zou ik echt in overleg met de DA doen qua sederen. Daarnaast zou ik toch de komende weken kijken wat je nog kan bereiken met de trailer. Wandel er eens gewoon langs, misschien helpt het als er een braaf vriendje mee loopt?

Dit was ook mijn idee, wat doet hij als er een vriendje in de trailer staat? Dat kan soms een wereld van verschil maken.

Daarnaast zou ik de afspraak af zeggen en naar later verplaatsen en of eerst gaan oefenen met laden, dat het op een goede en stressvrije manier kan gebeuren. Of eerst wat conditie opbouwen om die 14 km aan te kunnen.

In ieder geval zou ik nu niet onder tijdsdruk dat laden willen forceren.

Het kan aan huis maar er zijn weinig praktijken die dit doen. Onze senior heeft alle ingrepen aan zijn gebit ook op stal, inclusief röntgenfoto, infuus wat nodig is bij extractie etc. Sedatie goed afmeten kan overal ook op stal. En tanden verwijderen ziet er naar uit ( heel veel bloed) maar het is een ingreep waar zover ik weet weinig compilaties bij voor kunnen komen.

Dat gezegd hebbende denk ik wel dat de optie van Elisa voor nu de beste is. Je kan het beter uitstellen en dan oefenen met laden eventueel met vriendje erbij.

Kun je de ingreep verplaatsen en dan nu beginnen met wandelen trainen?
Ik zou 10 km zeker haalbaar vinden, 14 met flinke pauze wellicht ook? En dan op zaterdag terug? Minder vrachtwagens.
Brug valt meestal wel mee als je ernaast loopt is mijn ervaring.