Poekkie schreef:Runa schreef:Ik vind het eigenlijk best bizar dat sommigen vinden dat je eea had moeten vertellen om... Te voorkomen dat je paard wordt geslagen. Dat vind ik echt echt absurd. Je mag er toch vanuit gaan dat dat niet gebeurt???? Dat een professional weet hoe je met een paard omgaat en dat slaan al helemaal geen zin heeft als het been alweer op de grond staat? Dat angst bij het paard alleen maar zorgt dat de kans groter wordt dat het paard uithaalt?
Ik vind dat sowieso best ouderwets, wat ts ook zegt, dat je een paard slaat als het iets doet wat je niet wilt. Hier stond het been alweer op de grond, dus het ging niet om het gevaar. En als je je frustratie niet onder bedwang kan houden, moet je misschien niet met paarden gaan werken. Misschien zijn het de paarden waar ik mee werk, maar ik ben gewend dat als het paard 'nee' zegt, dat we ook 'nee' doen. (Werk met opvangpaarden, vaak met veel angst rondom bekappen...... Doordat gedacht wordt dat met de harde hand bekappen goed en dat ze het maar moeten leren ofzo, totdat het paard dus zoveel angst heeft rondom bekappen dat iedereen aanvallen die in de buurt komt met een vijl). Slaan heeft mij op de lange termijn nog nooit geholpen..
Ts, als je contact opneemt met een nieuwe smid, dan zou ik gewoon het verhaal doen: 'mijn paard heeft last gehad van maagzweren, vindt het moeilijk dit been op te tillen en kan hem soms terugtrekken. Ze is daarvoor een keer geslagen en dat vind ik niet oké. Ik zoek dus iemand die met geduld mijn paard kan bekappen.'
Dat hangt echt af van het karakter van het paard.
Bij angst gaat slaan idd nooit helpen.
Maar velen, en zeker merries, hebben ook een karaktertje en een ‘neuh geen zin in vandaag’ moment. Daar gaat met geduld benaderen niet helpen, want dan leren ze alleen maar dat ze er mee wegkomen door wat lelijk te doen. Die paarden verdienen echt wel een correctie om het veilig te houden. En dan zeg ik absoluut niet dat je hem ineen moet rammen, maar een brul samen met een por met mijn hand of met de (plastic) achterkant van de krabber krijgen ze bij mij dan zeker wel. Absoluut geen trauma’s en braaf paard daarna. Het geval van TS kan ik niet beoordelen, alhoewel het niet uit angst leek want daarna stond ze wel gewoon stil. Ook de hardheid van de por heb ik geen idee van en durf ik niet over te oordelen.
Dit inderdaad, en daarbij vind ik persoonlijk de veiligheid van mijn smid ook erg belangrijk. Die zien zo ongelooflijk veel paarden, waaronder vast ook genoeg rotzakken die wél uithalen.
Als TS de smid eerlijk (ook voor haar eigen gemoedsrust) geïnformeerd had was er waarschijnlijk niks gebeurd. Dus ik vind de smid hier niks te verwijten.