Dat gaat ook ver, maar was het echt een bewuste keuze á la 'ik ga dit paard hier eens een lesje leren'?

Dat weet ik eerlijk gezegd niet, ik wist niet precies wat haar doel was.

Dank voor ieders reactie! Ik was vooral op zoek naar tips van mensen die ook in zo’n situatie zaten en zo met hun dier omgaan, die dat ook graag in hoefsmeden/dierenartsen/etc zien en hoe dat te communiceren. Die heb ik (ook) gekregen en daar heb ik heel veel aan. Dank jullie wel!

Over vijl in de hand of niet.
Iedereen is toch links- of rechtshandig.
Ongeacht wat ik in mn hand zou houden ik haal uit met rechts.

Smid mag hier prima een klap met de vlakke hand geven of een por en het komt eigenlijk nooit voor maar zouden ze het echt bont maken dan mogen ze ook gerust een schop onder de edele billen krijgen als ik hem tegen dan niet al voor ben.
Maar de smid die met een vijl tegen de buik mept die ligt van het erf voor hij kan knipperen met zijn of haar ogen.
klere-dingen zijn vlijmscherp. Die van mijn smid in elk geval.

Ik denk dat het een reflex is geweest. Zowel van het paard als daarna de smid met haar vijl in de hand. Zoveel nadenken of bewustzijn komt daar niet aan te pas.

Ik snap heel goed dat je als smid soms heel vlot moet beslissen of je het ziekenhuis in geschopt wordt of dat weet te voorkomen.

Ze heeft daarna de voet nog goed vastgehouden en verzorgd. Dus het paard zal er niet perse trauma van hebben. Misschien een blauwe plek... Die hebben wij ook wel eens en dat overleef je wel.

Ik zou het erbij laten en ze als het een goeie is gewoon weer laten komen. Hoefsmeden zijn schaars en verdienen meer respect als je het mij vraagt.

Je hebt bovendien je zegje gedaan toen ze klaar was.

Zand erover, opnieuw beginnen....

Er wordt gepraat over een dreigend paard maar bedenk je eens: hoe zou jij reageren als je (fysiek) ongemak ervaart? Dan laat je dit ook merken.
De merrie legde haar oren naar achteren maar ze had ook kunnen uithalen. Ook een paard mag laten merken wanneer zij iets niet prettig vinden en dan heb ik het niet per sé over gedrag en omgang maar wanneer een paard, zoals in dit geval, pijn voelt of herstellende is.

Maar dat had TS niet vermeld.
Als smid verwacht je niet dat dit paard pijn heeft. Hierin is de eigenaar schromelijk tekort geschoten maar kan je dit de smid niet verwijten.

Ik ben met je eens dat het slimmer was geweest als TS het vooraf had gemeld maar daartegenover staat dat de smid ook wel wat genuanceerder had kunnen reageren.

Ja idd. En bovendien, als je bij de achterbenen staat, moet je al een rare draai maken naar het paard toe om je vrij hand te gebruiken en kom je later.
Ikzelf gebruik ook de hand die het dichtst bij is hoor, ongeacht wat er in die hand is.
Al kies ik er wel voor om -als het iets scherps is zoals vijl of hoevenkrabber- de hand te draaien en met het botte gedeelte uit te halen ipv de scherpe kant.

Genuanceerder als in ervan uitgaan dat het een pijnreactie is? Dat vind ik niet logisch in dit geval.

En daarmee is zo goed als alles gezegd. De hoefsmid heeft bij de andere paarden geen gewelddadige indruk gegeven dus ik denk ook dat ze eerder instinctief reageerde hier. Met vijl of zonder: ja ik heb nog maar 1 keer met een borstel geslagen en dat was toen een hengst me aan mijn ene arm ophefte. Toen heb ik de plastic roskam die ik nog vast had niet eerst laten vallen. In deze situatie vind ik het lastig inschatten zonder erbij te zijn geweest.

Dan nog, als eigenaar is het ook aan jou om voldoende informatie te geven.

Ik had laatst ook een andere smid dan normaal bij mijn paarden. Mijn eigen smid had corona dus zo in overleg bij de andere smid gekomen. Van te voren al besproken welke paarden de nieuwe smid zou doen en degene die een beetje een krampentrekker is kon wellicht wel wachten totdat de eigen smid weer herstelt was.

Zo gezegd zo gedaan 'dit is het jonkie, die is nog wat onwennig', 'ok, dan doe ik hem als eerste en aangezien je eigen smid altijd koud beslaat doe ik hem ook koud'.
'Deze komt uit de UK en is al ouder, alleen met dat ene achterbeen trekt ze een beetje', 'Al komt ze uit de UK dan weet ze waarschijnlijk wel wat warm beslaan is, dus die doe ik warm.' Met het 'moeilijke achterbeen' werd ook keurig rekening gehouden.

Na afloop keek de smid nog even in de boks van de krampentrekker 'ziet er uit alsof hij het nog wel even vol houdt op deze ijzers en mocht je eigen hoefsmid nog niet beter zijn als het nodig is dan hoor ik het wel'.

Niets aan de hand en paarden keurig beslagen

Nee. Genuanceerder als in niet de volle mep met een vijl geven.

Bij mijn smid moet het wel erg uit de hand lopen voor hij een paard gaat slaan. Of te wel in 15 jaar nog niet meegemaakt, ook met lastige paarden die ik had niet. Je had het zeker beter kunnen melden, maar ik zou denken dat je juist een trap voor je flikker krijgt als je uithaalt naar het paard Ik had denk ik wel op dat moment meteen de smid afgekapt en misschien wel weggestuurd ook Dat valt voor mij dan in de categorie incapabel, geeft weinig vertrouwen voor de toekomst als je er een keertje niet bij kan zijn.
Naar mijn idee ben je redelijk geweest in het afhandelen, ik word dan veel te snel een emotrut (terwijl ik ook niet echt een mietje ben met mijn paarden)

Ik heb zelf geen paard, maar ik weet dat de meningen zodanig verschillen over wel/niet disciplineren van paarden op x manier, dat het misschien beter is om vooraf te bespreken hoe een paard gecorrigeert mag worden.

Als de hoefsmid dan aangeeft best wel eens een tik te geven aan een paard en jij wil dit liever niet, geef dit aan. Als je het geen probleem vind, geef dit aan.

Als er daarna alsnog iets gebeurt wat echt een grensgeval is (onduidelijk of het paard slechte intenties had, maar de hoefsmid wilde een gevaarlijke situatie vermijden dus gaf tich een hevige correctie bv.) > let it slide.

Zo zou ik het doen! Dus voor nu zou ik het toch laten gaan en aangeven vanaf nu dit liever niet meer te willen zien !

Daar zeg je het inderdaad: communicatie
Dat is zo zo belangrijk. Als smid weet je dan ook waar je aan toe bent; een paard met ongemak of een paard die schijt aan je heeft.

En toch, ook als een paard schijt aan je heeft ben ik er echt niet voor om dan maar te slaan. Zeker niet bij ander mans paard en zeker niet als professional.

Overigens ben ik ook geen heilig boontje en lees ik ook wat over opvoeding. Maar dit is in mijn ogen aan de eigenaar van het paard, die kiest de aanpak. En als professional zou je in mijn ogen nooit namens een ander voor geweld kunnen kiezen.

Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar ik kan je alleen adviseren een andere hoefsmid te nemen nu het nog kan. Ik heb door dit soort praktijken van een smid te accepteren als "hoort erbij" nu een paard dat geen enkele hoefsmid meer genoeg vertrouwd om een voet te geven. Gelukkig is ze bij mij wel heel makkelijk met de voeten dus ik houd haar zelf bij.

Het probleem is niet die ene klap maar het paard onthoudt dit wel en de volgende keer dat de smid komt is er wat meer spanning waardoor weer wat meer/snellere tegenwerking en weer een "correctie'' van de smid.

Je projecteert ontzettend en dat zie ik erg vaak op bokt.
Probleem is dat die hele rits aan 'gedachtes' alleen in jouw hoofd bestaan en niet in het hoofd van je paard. Die denkt niet: ohh oliebol,.dit heb ik al eens meegemaakt toen ik geslagen werd bij een hindernis..afschuwelijk!!

Je haalt er vanalles bij uit een vroegere baan en maakt daardoor zaken veel te zwaar.
Nee, slaan wordt niet goedgekeurd hier, maar aan de andere kant heeft elke eigenaar altijd wel een excuus voor het slechte gedrag en maken die beste mensen daar genoeg van mee.

Dus spreek gewoon uit wat je vindt: ik wil niet meer dat je mijn paard op die manier behandeld. Als dat volgens jouw niet anders mogelijk is ga ik op zoek naar een andere hoefsmid. Even goede vrienden.
Laat al die omringende gedachtes weg, dat is allemaal gedoe van vroeger waar je nu niets meer mee kan.

Heb een paard meegemaakt die je beter niet bij het halster kon vastpakken. Kwam een vreemde veearts enten en pakte alle paarden daarvoor even stevig bij het halster om “gedag te zeggen”. Meteen gezegd dat aan het touwtje of even kriebelen/ laten snuffelen beter werkt. “Oké.” En klaar was het.
Zou dus bij de eerste afspraak met een nieuwe smid meteen uitleggen hoe het paard doet en waarom, wat daarbij het beste werkt en dat je niet wilt dat het daarom geslagen wordt.

Maar soms helpt uitleggen alsnog niet

Ik had duidelijk aangegeven wat er aan de hand was en toch kreeg pony een klap met de tang in haar buik. Maar je kan de smid ook niet halverwege laten stoppen dat is het vervelende

Het is niet goed geweest om de hoefsmid niet voortijd te informeren over je paard en haar klachten.


Elke x als de hoefsmid bij ons komt zeg ik elke x opnieuw, even eraan denken ze trekt achter de benen eerst even naar voren.
En waarom zeg in dit elke x?
Hoeveel bekapt de hoefsmid wel niet op een dag, in een week en in de 5 a 6 weken voordat hij bij ons weer 2 komt bekappen?
Veel, hij/zij kan toch niet alles van elk paard onthouden....
Dus even een reminder en het leven is stukken makkelijker

Soms werkt uitleggen misschien wel averechts...

De smid staat dagelijks uren met paardenbenen in de hand. En steeds meer eigenaren hebben een hele gebruiksaanwijzing en analyse van hun paardenkind.

Je kan het dan treffen dat jouw uitgebreide verhaal over de buikpijntjes en jeugdtrauma's van je paard de smid doen denken: Stik erin, mijn rug doet zeer dus het beest heeft gewoon braaf de voeten te geven in plaats van mijn arm uit de kom te trekken.

Niet banketstaaf maar poetsen...

Dan kan je misschien beter kort dan lang van stof zijn; "Kijk uit, deze heeft een krampbeen linksachter"

Misschien gemist maar is het niet logisch dat als je een nieuw paard behandeld en deze trekt zijn been terug dat je dan als smid ook nog even extra informeert hoe het paard in elkaar zit?

Ja eigenaar had het moeten vertellen maar de smid kan ook praten toch? Een smid/dierenarts of wie dan ook die mijn paard als eerste reactie een klap verkoopt kan ophoepelen.... tenzij wij het besproken hebben en mijn paard zich als een varken gedraagd.

Dat zou voor mij de laatste keer zijn geweest dat die smid is geweest.

Volgende keer wel duidelijk vermelden dat deze merrie het nodig heeft even haar been op te trekken en daarna ontspant want als je dit niet weet kan dit gezien worden als dreigen.
Maar ondanks dat zo'n por met een veil zou voor mij bye bye hoefsmid zijn

Die intentie zou voor mij ook wel een verschil maken. Als het overduidelijk uit een misingeschatte schrikreactie was, zou ik er anders tegenover staan dan als het echt zo een gefrustreerde en bewuste klap was van 'ik zal je eens leren'. In beide gevallen zou ik de situatie sowieso aankaarten, maar in het eerste scenario zou ik vergevingsgezinder zijn dan in het tweede.