Mijn uitgangspunt in opvoeding van paarden is zo zacht als mogelijk maar ook zo hard als nodig. En vroeger ben ik ook wel eens harder geweest als dat nodig was, helaas. Het allerbelangrijkste is dat je duidelijk en vooral consequent bent naar je paard. Wat vandaag niet mag mag morgen ook niet. Maar nu on-topic:
Ik denk als jij van te voren aan de smid had uitgelegd dat ze moeite heeft met het rechter achterbeen, dat ze die eerst hoog optrekt en daarna ontspant en meegeeft naar achteren dat het waarschijnlijk niet eens geëscaleerd was maar dat je smid meegegaan was in de beweging van je paard.
Met een goede communicatie kom je heel ver. Zeker als je paard een gebruiksaanwijzing heeft, hoe groot of klein deze ook is.

Bij een nieuwe hoefsmid zou ik de volledige tekst en uitleg geven van je paard.

Ik heb zelf 1 moeilijke merrie, niet uit kwade wil maar uit lichamelijk ongemak. Die doe ik nu zelf om die reden, maar als er een smid zou komen voor haar zou ik zeker toelichten hoe ze is en wat haar reacties zijn.

Ik vind het uit het verhaal wel overdreven. Bij achterbenen eerst te hoog optillen en dan laten zakken is echt een heel veel voorkomend iets bij paarden..
Een been dan naar beneden trekken vind ik een beginnersfout

*KNIP* Dubbelpost

Natuurlijk is het verstandig om vooraf aan te geven hoe je paard zich kan gaan gedragen tijdens het bekappen maar ik ken ook genoeg paarden die het achterbeen eerst intrekken voor ze hem weer later zakken, zonder dat zij fysieke klachten hebben.
Je gaat mij dus niet vertellen dat dit het eerste paard is waar de hoefsmid dit bij heeft gezien en ik mag ook hopen dat het geen gewoonte van haar is om dan zo'n mep te verkopen.
Dit is absoluut buiten proportie en in mijn optiek ook meer een uiting van frustratie naar aanleiding van het paard dat zij ervoor had bekapt.

Kortom: ja, het is altijd slim om gebreken of (fysieke) klachten bij je paard vooraf door te geven aan de smid of wie op dat moment dan ook je paard behandelt. Maar aan de andere kant had ieder paard dit kunnen doen, ook zonder dat er iets aan de hand hoeft te zijn, daar leer je als smid toch ook mee omgaan, lijkt mij.

Jolien
Je kunt ook andersom redeneren.
Inderdaad erg veel paarden die dat doen. En dat zijn smeden echt wel gewend.
Waarom reageerde de smid hier dan zo groot.
Ik zou dan zeggen dat het veel meer was dan alleen maar dat weg trekken.
Of althans dat het heel veel groter leek wat die merrie deed.
TS weet dan misschien niet dat er geen trap uit volgt, maar blijkbaar met de oren in de nek en de manier van terug trekken was het blijkbaar als dreigend ervaren niet als even alleen maar trekken.

Als je een paard niet goed kent trek je toch sowieso al niet ineens het been naar achter maar voel je even wat zo’n paard doet? Heb een zeer goed opgevoedde gevoelige merrie die in dit geval er ook klaar mee zou zijn. Heb echter nooit problemen met smeden gehad, zelf al hebben we er al een stuk of 5 gehad. Heb er zelfs 1 gehad die met worteltjes aan kwam om kennis te maken (en dat is een internationaal zeer gerespecteerde smid) dus tja ik zou ook pissig zijn.

Hier een smid die op zangersheide kapt. Bij mijn grootste autist komt ie ook altijd aanzetten met een suikertje. En altijd eerst even een aai over de bol.

Mijn ene merrie is wat kramperig met haar achterbeen, trekt hem ook altijd hoog op. No way dat mijn bekapper haar zou meppen.

Dat is het altijd. In 100% van de gevallen. Want als je als smid bezig bent je vege lijf te redden heb je geen tijd om een tik uit te delen.

Ik heb iets gelijkaardigs meegemaakt met een smid.

Ivm een nieuwe stal moest ik ook een nieuwe smid. Ik heb er een laten komen op advies van stalgenoten en zie hem vaak aangeraden worden op Facebook Ed. Mijn pony is jong (5) en de keren dat ze bij de smid was geweest waren op 1 hand te tellen, verder deed ze dit braaf behalve balans verliezen.
Dit alles heb ik verteld aan de smid en was geen probleem.
De voorbenen waren geen probleem maar de achterbenen trok hij erg hoog op waardoor mijn pony uit balans raakt en dus de benen terug trekt, opeens kreeg ze een keiharde klap met de tang in haar buik omdat hij vond dat ze uithaalde naar hem. Hierna werd het alleen maar dramatischer. De smid heeft het afgemaakt maar het was echt een hel om mee te maken

Ik ben op zoek gegaan naar een andere bekappen en heb nu een hele vriendelijke vrouw die ziet dat de pony niet wilt uithalen maar uit balans raakt. Wel heeft de vorige bekapbeurt ertoe geleid dat hoeven optillen een heel groot probleem is geworden, ook voor mij.

Ik vind dit ook echt kwalijk van de smid en duld ook geen mensen meer die met een harde hand te werk gaan. Ook geen dierenarts of lesgever etc. Jou paard jou beslissingen!

Een pony van 5 die pas 5 maal de hoefsmid heeft gezien?
Een pony van 5 moet toch prima in balans kunnen staan bij de hoefsmid hoor.

Wat een interessante discussie! Ik heb hier zelf helaas ook wat mee geworsteld hoewel de situatie bij mij toch wel heel anders was. Bij mij gaat het namelijk om een erg jong paard.

Mijn conclusie is toch echt dat ik slaan niet tolereer. En zeker niet in de buik… Mijn paard haalt namelijk niet uit omdat hij ‘dominant’ is maar omdat hij ongemak ervaart of het simpel weg niet snapt. En dan is een tik niet eerlijk, in mijn ervaring wordt het paard daar ook alleen maar onzekerder van.

Ik geef van te voren aan dat het een jong paard is wat het nog moeilijk vind / niet begrijpt / nog nooit gedaan heeft / wat van toepassing is. En inderdaad, ik zou het niet erg vinden als ik een toeslag zou moeten betalen wanneer het meer tijd kost. In weet trouwens vrij zeker dat in het geval van de dierenartsrekening dit ook het geval is geweest.

Zowel mijn hoefsmid als de dierenarts zijn super geduldig geweest met hem waardoor hij ook echt vertrouwen heeft gekregen.

Ik hoef eigenlijk nooit een dierenarts of smid te vertellen dat ik niet wil dat mijn dieren (hard) geslagen worden. Vroeger is het weleens gebeurd maar dan praat ik over 15 jaar terug, dan hoefde zo iemand ook niet meer terug te komen. Een keer bij de tandarts gehad dat het echt volledig uit de hand liep met een paard dat door de sedatie heen kwam, omhoog vloog, zijn hoofd openhaalde etc. Om een aanleiding die daarna nog wel bij 4-5 tandartsen is voorgekomen maar die er allemaal wel normaal op konden reageren.
Ik vertel vaak wel beetje hoe of wat maar geef ik geen gebruiksaanwijziging ofzo. Ze hebben echt wel door hoe mijn paard in elkaar steekt en gaan er uit zichzelf prima mee om. Dat hoort tenslotte ook bij hun vak. Ik zou echt staan te kijken als iemand mijn paard met een vijl zou slaan.

Dat klopt, pony heeft erg goede hoeven en stond op een gemengde ondergrond waardoor haar hoeven goed afsleten.

Een pony moet niks, ze leren allemaal op hun eigen manier en tempo. Die van mij heeft problemen met balans bij de hoefsmid omdat dan het been erg hoog wordt opgetrokken. Is verder niks mis mee en mijn huidige bekapper heeft hier alle begrip voor en neemt gewoon de tijd

Ik sluit me hier wel bij aan. Maar dat is je vraag volgens mij niet.

Even heel nuchter: Jij staat duidelijk niet gemiddeld in het paardenleven. Dat is geen waardeoordeel over hoe je er in staat overigens. Maar als je niet gemiddeld bent en erg hangt aan je waarden. Zoals jij zo te horen doet.
Doe je er goed aan om dat vooraf bespreekbaar te maken. Ik zou dat dus inderdaad heel specifiek bespreken vooraf met alle mensen die met je paard omgaan. Dan zou het antwoord overigens kunnen zijn dat ze je paard dan niet kunnen/willen behandelen. Of dat ze hun best doen maar zelf wel inschattingen willen kunnen maken. Aan jou om daar je conclusies aan te verbinden of je ze dan bij je paard wil.

Dat je paard een gebruiksaanwijzing heeft zou ik er los daarvan, altijd even kort bij vertellen. Daarmee help je de behandelaar altijd.

En om toch even te nuanceren: heb je zelf wel eens een paard op dezelfde manier vast gehad als een smid doet? Ik bekap hier zelf en kan je vertellen dat ik echt aan een super ultra etiquette hecht bij mijn paarden. Ik heb een heeeel kleine marge van wat ik voor mijn en hun veiligheid en gezondheid kan tolereren. En daarmee is het moeilijk om een inschatting te maken van of er uberhaupt een actie nodig was vanuit de smid. Even los van hoe die actie toegepast werd.

Maar een correctie en een brul kom je dan toch ook een eind mee Polo. Waarom moet je dan met een vijl slaan?

Als ik paarden scheer zit je ook in posities die gevaarlijk zijn, met gevaarlijke paarden soms. Dan komt er echt wel eens een tik maar ik zou het niet in mijn hoofd halen om met het scheerapparaat te meppen. En al zeker niet het paard van een ander.

Ik vind het een absolute no go. Ik ben dan ook echt helemaal klaar met agressie tov van paarden. Pensionhouders, personeel op stallen, smeden, heb ze allemaal al meegemaakt in agressieve vorm. Je moet ervoor zorgen dat je een club met professionele mensen om je heen verzamelt die genoeg know how hebben zodat ze zich niet hoeven te verlagen tot slaan en schoppen. Wij hebben onze paarden nu op ons eigen stek, hebben een superfijne bekappert en dito dierenarts welke nooit maar dan ook nooit geweld gebruiken.

Omdat de beste correctie een snelle correctie is. En die vijl heb je nu eenmaal in je vrije hand als je net onder een paard uit komt krabbelen.
Die pak je er niet speciaal bij om te slaan neem ik aan.

Met het scheerapparaat haal ik inderdaad niet snel uit. Maar dan zit ik ook in minder ongemakkelijke posities dan een achterbeen om mijn been heen gehaakt, gebukt en gebogen onder de kont van een 600kg wegend paard.

Overigens kan ik hier alles los staand scheren en bekappen hoor. Voor jullie denken dat ik hier bange lastige paarden van krijg

Tantesam: ik heb in deze context altijd moeite met het woord agressie. Want dat impliceert iets over een klap, iedere klap. Agressie is voor mij iets explosiefs wat je niet controleert. Een tik, por, schreeuw is niet altijd agressie. Het kán zelfs spel zijn. Een klopje is bijvoorbeeld een een tik met een andere intentie.

Maar dan evengoed: dat mag gelukkig ieder voor zich bepalen. Maar als je afwijkt van gemiddeld. (een tik is uit dan boze tenzij levensgevaar is nog afwijkend van gemiddeld). Bespreek je dat met mensen die je bij je paard laat.

In principe moet je dit ook niet tolereren. Ik zou me er namelijk ook niet oké bij voelen en het zeker melden, alleen zou ik ook oog hebben voor mijn eigen inbreng en het incidentele karakter van het voorval.
Mijn eigen inbreng in die zin dat door niets te zeggen ik eigenlijk de hoefsmid en het paard het maar onder elkaar laat uitvinden en ik er dus eigenlijk niets aan gedaan heb om een escalerende situatie te vermijden. Want zelfs zonder de slag in de buik, was het een onaangenaam moment voor het paard (het paard had namelijk al pijn toen die de oren in de nek legde). Communicatie had dat pijnmoment kunnen voorkomen.
En het incidentele karakter in die zin dat ik wel verschil maak tussen een hoefsmid die geweld en hardheid opgenomen heeft in zijn algemene werkwijze en een hoefsmid die een eenmalige fout maakt.

Edit: zin klopte niet helemaal.

Ik als stal- en voermeisje kan zeggen dat er heel wat eigenaars rondlopen die een paard absoluut niet kunnen opvoeden en dat dan maar aan de stal overlaten. Heb zelf al meerdere keren echt een slag of een tik nodig gehad, soms best wel hard/pijnlijk. Ik denk dat je soms ook niet beseft hoe gevaarlijk het voor personeel is als je een onopgevoed paard in de groep hebt die denkt dat die lomp over je heen kan walsen, zomaar kan bijten of geen grenzen meer ziet als je een pluk hooi vast hebt. En die krijgen toch echt een slag waar ik ze op die moment kan raken zodat ze terug hun plaats kennen. Sommigen zijn heel gevoelig en kan je zachter bij zijn, maar bij nagenoeg geen enkele was de eerste keer alleen stem genoeg hoor. Vergeet niet dat het hier om dieren van 500 kg gaat en we geen tijd hebben om voor elk paard eerst 10 uur grondwerksessies uit te rekken voor ik kan voeren of door de kudde kan lopen.

Je hebt nog een lege hand ook, je mept NIET met een vijl. Gewoon niet.

Ik heb veel reacties gelezen hier en heb getwijfeld te reageren.

Maar ts je paard luisterde wel meteen na deze tik? Wellicht stukje opvoeding.
Al dat zoetsappige gedoe hele tijd dreigen is een no go en wellicht heb ik dan maar een kort lontje maar ik heb zeer vaak jonge paarden in handen en ja die krijgen allen een tik wanneer nodig. En een pof met een vijl tjaa.... Denk dat een zweepslag harder aankomt alleen minder geluid!

En van het hooi afblijven als de smid bezig is lijkt me logisch. Paard dient op te letten niet te vreten

Maar ik zal wel iets verkeerd doen krijg alleen maar complimenten dat mijn pony's tenminste stil staan met verzorgen.

ayasha: Dat zou ik dan aanvullen met: bij jouw paarden. Want ik doe dat wel en heb daar geen bezwaard gevoel bij achteraf. En gelukkig ga ik gewoon over het hoe en wat van mijn eigen paarden.

Jeeetje wat veel reacties zeg, dankjewel allemaal!! Ik wilde even tussendoor verhelderen dat ik een ‘tik’ absoluut niet afkeur als het paard echt ongehoorzaam is. Maar het feit dat de smid haar andere hand inderdaad leeg had en koos voor de vijl ging mij te ver.