Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Cayenne schreef:Ik denk dat wel duidelijk is waar deze shet vandaan komt..
Wat zegt de opvang zelf over de kosten?
marley93 schreef:Cayenne schreef:Ik denk dat wel duidelijk is waar deze shet vandaan komt..
Wat zegt de opvang zelf over de kosten?
Mocht je PZB bedoelen, niet persé... Er zijn meer rotte appels in opvangland. Ik heb een paar jaar terug een soortgelijk verhaal gehad met een opvang aan de andere kant van het land. Paard bleek bij bezoek van de tandarts 10 jaar ouder dan ze aan mij werd aangeboden, en er zaten verscheidene kiezen zo los dat de tandarts ze er zo uit kon pakken. Achteraf ook contact gehad met degene die het paard had aangeboden aan de opvang, en die vertelde mij dat ze haar ook juist had weggebracht omdat de kosten voor de gebitsverzorging haar te duur werden. Ook had ze doorgegeven aan de opvang dat het paard gevoelig was voor koliek, dat haar neus in de zomer tot aan blaren verbrandde, dat soort dingen. Werd aan mij allemaal niet verteld, echt heel jammer.
TS, ik heb het destijds allemaal zelf betaald en al het contact met de opvang verbroken. Voor mij voelde het eigenlijk als dierenmishandeling om dat paard nog terug te brengen naar een plek waar - al was het maar tijdelijk - ze dus de nodige medische zorg niet zou krijgen. Daar ben ik misschien te idealistisch in, dat weet ik van mezelf, maar ik leef liever zelf een paar maanden op water en brood dan dat ik mijn dieren terug inruil omdat ze 'stuk' zijn.
anjali schreef:'marley93 schreef:
Mocht je PZB bedoelen, niet persé... Er zijn meer rotte appels in opvangland. Ik heb een paar jaar terug een soortgelijk verhaal gehad met een opvang aan de andere kant van het land. Paard bleek bij bezoek van de tandarts 10 jaar ouder dan ze aan mij werd aangeboden, en er zaten verscheidene kiezen zo los dat de tandarts ze er zo uit kon pakken. Achteraf ook contact gehad met degene die het paard had aangeboden aan de opvang, en die vertelde mij dat ze haar ook juist had weggebracht omdat de kosten voor de gebitsverzorging haar te duur werden. Ook had ze doorgegeven aan de opvang dat het paard gevoelig was voor koliek, dat haar neus in de zomer tot aan blaren verbrandde, dat soort dingen. Werd aan mij allemaal niet verteld, echt heel jammer.
TS, ik heb het destijds allemaal zelf betaald en al het contact met de opvang verbroken. Voor mij voelde het eigenlijk als dierenmishandeling om dat paard nog terug te brengen naar een plek waar - al was het maar tijdelijk - ze dus de nodige medische zorg niet zou krijgen. Daar ben ik misschien te idealistisch in, dat weet ik van mezelf, maar ik leef liever zelf een paar maanden op water en brood dan dat ik mijn dieren terug inruil omdat ze 'stuk' zijn.
Daar heb je helemaal gelijk in en zo sta ik er ook in. Maar juridisch gezien ben je bij adoptie geen eigenaar.Dus dan zou die eigenaar het dier altijd kunnen terughalen ook tegen jouw wil in.Normaliter komen er geen problemen van adoptie van dieren terwijl dat wettelijk niet eens mogelijk is want alleen kinderen kunnen geadopteerd worden,dieren niet. Dus als je betaald hebt voor hem\haar dan is dat feitelijk gekocht. Maar als er wel een probleem ontstaat dan wordt het ingewikkeld.
anjali schreef:Als het goed is krijg je bij adopteren een contract waarin is vastgelegd wat te doen bij problemen zoals onverwachte zeer hoge medische kosten. Dat zal ts wel niet hebben. In de paardenwereld zijn schriftelijke contracten ook niet heel gebruikelijk en bij echte problemen vaak zelfs niet het papier waard waarop ze geschreven staan.
solarpleure schreef:In dit geval is het juridisch niet erg lastig. Emotioneel wel.
Eerste stap is altijd contact opnemen met de andere partij en samen kijken naar de beste oplossing.
Kom je er niet uit, dan hieronder de juridische opties.
Punt is dat de opvang wist van de klachten van het dier, ze het dier niet behandeld hebben en willens en wetens met een gebrek hebben uitgeplaatst.
De opvang moet ervoor zorgen dat jij een deugdelijk product hebt. Zij moeten dus herstellen of vervangen.
Vervangen gaat bij dieren natuurlijk niet zo makkelijk, hoewel er meer Shetlanders bestaan is er maar 1 Shetlander jouw Shetlander. Dan blijft herstel over.
De opvang dient de herstelkosten te betalen, echter kan niet van hem worden verwacht dat hij onevenredige herstelkosten maakt indien er nog andere opties open staan. De andere optie is ontbinding.
Als vuistregel geldt dat herstelkosten redelijk zijn als ze aanschafprijs + 30% niet te boven gaan.
In jouw geval is dat 450 + 135 = 585 euro.
Bij hogere herstelkosten moet jij akkoord gaan met ontbinding. Dan krijg jij je €450 terug en de opvang de Shetlander.
Dus de maximale tegemoetkoming die je kunt vragen is 585 euro.
Dat is natuurlijk heel lastig omdat je een emotionele band hebt met het dier en je niet weet wat er gebeurt als hij teruggaat. Een trui met een afwijkende kleur wordt gewoon vernietigd, dat kun je kapitaalvernietiging vinden. Ik kan me voorstellen dat het toch minder fijn voelt als de Shetlander terug moet, met de kans ingeslapen te worden of verder mee leuren. Helaas kijkt de wet niet naar dat soort emoties.
Roodvos schreef:Feitelijk/wettelijk bestaat adoptie bij dieren niet.
Ik vind het in deze link heel duidelijk uitgeschreven. Dit gaat over katten en honden, maar lijkt mij ook rechtstreeks toepasbaar op paarden:
https://verhuisdieren.nl/dierenwelzijn/ ... ond-of-kat
Leidend is dus wat er in de overeenkomst staat die je met hun hebt.
Eleen schreef:Dank voor jullie berichten.
Ik heb de opvang gesproken en ze beweerde in eerste instantie hoog en laag dat de gespleten kies er echt uit was gehaald en ze het zelf had gezien.. dit is dus echt niet correct. De pony heeft verder alle kiezen nog. Ik vroeg naar de tandenkaart, die hadden ze niet, toen vroeg ik naar de naam van de tandarts, kreeg ik niet. Toen zei ik dat ik erop stond dat ze de urgente kosten, van de gespleten kies zouden overnemen. Ik heb nu afgesproken dat ik deze week röntgenfoto's laat maken en een kostenindicatie laat opstellen door de tandenkliniek en daarna met hen contact opneem om het op te lossen. Ze was not amused, maar ik ook niet.
Het is voor mij emotioneel gezien geen optie om de shet terug te brengen, precies om de redenen die hierboven al genoemd zijn: ik heb er geen vertrouwen meer in dat ze goed terecht gaat komen en iemand de medische verzorging/kosten op zich zal nemen.
Ook omdat nu achteraf blijkt dat er meerdere belangrijke info achterwege gelaten is welke ik van de vorige eigenaar hoorde en ik bewijs heb gezien dat ze dat wel degelijk aan de opvang heeft gemeld. Zoals ernstige hoefbevangenheid afgelopen voorjaar waardoor ze niet op gras mag en kan niet bij de pony's staan omdat ze dominant is.. terwijl ik duidelijk heb aangegeven dat ze als maatje zou komen voor onze oude, kwetsbare 30-jarige pony.. Met mijn alfa merrie klikt ze goed, maar daarvoor is ze oorspronkelijk dus niet gekomen.
De naam van de opvang is hier genoemd, het is niet mijn bedoeling om hen in diskrediet te brengen, ze doen goed werk maar ik doe dit nooit meer. Ik heb er gewoon geen vertrouwen meer in en zoals ik begrijp ben ik niet de uitzondering?
DuoPenotti schreef:Cayenne schreef:Valt het eigenlijk niet onder een verborgen gebrek?
Maakt dat bij deze uit?
Bij verborgen gebrek zou een paard terug moeten.
En dat zullen ze wel doen.