Sizzle schreef:Babootje, dat pees probleem was uit geen enkele keuring gekomen.
De aanhechtingen waren niet goed, maar dat werd pas een probleem toen het paard belast werd (recreatief en echt niets bijzonders).
Ook de verkoper kon dat zeer waarschijnlijk niet weten, was gewoon dikke vette pech.
Die peesproblemen hadden uit de keuring KUNNEN komen als er RX foto's waren gemaakt. Dat is in feite bij het paard van de TS ook gebeurd. Aanhechtingsblessures zijn te zien op foto. Een goede veearts zal bij een klinische keuring ook kunnen voelen hoe elastisch de pezen zijn. En KAN eerdere blessures aan de pezen voelen en dan tot een echo besluiten bij een keuring. Verder heb ik net ook uitgelegd waarom peesblessures bij de aanhechting het gevolg zijn van eerdere blessure(s). Vaak omdat een paard na een blessure weer te snel wordt belast en de pees nog niet goed genezen is. Dan gaat een pees scheuren op de aanhechting. Het zijn echt hele vervelende blessures waarbij het paard langdurig op rust moet.
Ik heb het ook een keer meegemaakt; mijn paard had een peesblessure op een schieffel. Dat ingespoten 6 weken aan de hand gestapt, daarna mocht hij onder de man stappen. Mijn bijrijder dacht dat een stapritje naar het strand dan ook wel kon. Enfin, blessure weer terug en op de aanhechting. Precies volgens het boekje.
Het paard heeft daarna een half jaar rust gehad en heeeel erg langzaam opgebouwd. Wel goed gekomen. Dat was trouwens op de oppervlakkige buiger, niet de tussenpees.
Een chronische peesblessure is meestal het gevolg van te zwaar belasten/te vroeg beginnen.
Recreatie is niet altijd, niet belastend. Veel heeft ook te maken met de ondergrond waarop het paard wordt gereden.