Bokt.nl

moretje schreef:

Wat vervelend dat er ook nog een blessure bij is gekomen!

Ik moet zeggen dat mijn pony in het begin ook nog tijd nodig had om te wennen en inmiddels heel wat jaren verder, na verhuizing naar een nieuwe stal mij verbaasde door ook gedragsverandering te laten zien. Ineens was alles spannend, bij de kudde weg was moeilijk en dit heeft echt wel een paar maanden (zo niet langer) geduurd... en lógisch ook. Het kan nogal een enorme inpact hebben. Ze doen het echt niet om je te pesten. Ik heb een gouden doodmakke pony, maar ze was toen ook gewoon wel heftig even soms. Heb na de laatste verhuizing alleen weer even naar de basis gemoeten en gewoon geduldig laten wennen. Nu is ze weer zichzelf

Misschien kost het bij deze pony ook gewoon tijd en hebben jullie er straks een hele fijne pony aan. En is ze idd mak buiten zoals beloofd

Sterkte iig!

Ir111 schreef:

Toevallig lees ik net dit artikel oa over ongelijke hoeven en de impact daarvan op het lijf. Ik weet niet of een dierenarts volgens protocol iets moet zeggen over ongelijke voeten.
[VN] No feet, no horse – gezonde hoeven voor een lange sportcarrière

Melzazu schreef:

Eerst wil ik zeggen dat het heel vervelend is voor jullie.

Je hebt er nu niets meer aan maar het keuren op deze manier vind ik wel een beetje gek.
Dat je soms beslist om er niet “live” bij te zijn snap ik nog wel ivm eventuele afstand maar tegenwoordig zijn er toch zoveel mogelijkheden en kun je dan toch zo makkelijk iets van FaceTimen en zo de keuring zien en zelfs de DA nog “spreken”.

Zoals al gezegd heb je daar nu niets meer aan en lijkt vooral het gedrag je nu dwars te zitten.

Nu terug doen zal de verkopende partij vast niet voor open staan aangezien de pony nu ook geblesseerd staat.

Ik hoop voor jullie dat de blessure mee valt en dat dat snel weer beter gaat. Verder over het gedrag ben ik het met anderen eens dat ik denk dat dat deels toch ietwat in de spanning van de pony zit en dat dit deels komt door alle veranderingen.
Er is zoveel nieuw. Nieuwe eigenaar, nieuwe plek, nieuw voerbeleid, nieuwe manieren van met de pony omgaan.

Ik vind toch dat het vaak iets van een jaar duurt om een goed setje te worden. Je moet alle seizoenen een keer door zijn geweest met elkaar. En de ene heeft veel meer “last” van alle nieuwe dingen dan de ander.

Geef het de tijd. Stel je verwachtingen eventueel wat bij. Het komt vast goed hoor.

Mijn laatste aankoop is voor mij ook een enorme uitdaging geweest en soms nog maar als ik nu kijk waar we nu staan. En hoe leuk is het dat je dat dan ook samen bereiken kan.

Heel veel succes!

Melzazu schreef:

Achteraf is het altijd makkelijker.
De situatie is nu zoals die is en daar zou ik dan het beste van proberen te maken. Eerst die blessure oplossen en van daaruit maar verder zien denk ik?

Of wat is je eigen idee er nu bij?

Moestuin schreef:

Neem ik het goed op uit jou tekst dat de verkopers een dierenarts hebben aangebracht/geadviseerd (hun eigen dierenarts?)

anjali schreef:

Zie ik het verkeerd, of heeft de pony witte littekens op zijn benen van peesbeschermers? De hoeven vind ik niet ernstig ongelijk zo te zien op de foto.

Rocamor schreef:

Je hebt de pony wel gezien voor de aankoop? En heeft je dochter erop gereden?

Dees schreef:

Zo van voren lijkt het verschil klein. Maar als jij voor aankoop interesse hebt in een dier, bekijk je dat ook van opzij en van onderen.

Die blessure hoeft in het geheel niet voort te komen uit het verschil in de voeten.

Ik denk eerlijk gezegd dat je kwa aankoop gewoon niets ongedaan kunt maken. Je kocht van een particulier en hebt zelf verzuimd goed onderzoek voorafgaand aan de koop te doen. Het dier is via een aankoopkeuring gezond verklaard. Oude peesblessures zouden opvallen bij de buigproeven en aangezien daar niets uitkwam, kan de blessure niet anders dan nieuw zijn. Tja, je kunt daar wel aan blijven twijfelen, maar feit is dat jij gewoon zelf bij die keuring had moeten zijn. En zelf de keuringsarts had moeten kiezen.

Ik zie niet hoe jij de verkopers kunt dwingen de pony terug te nemen. Als ze dat doen, is dat omdat ze hart voor het dier hebben en mogelijk ook van het gezeur af willen zijn. Niet omdat ze het juridisch verplicht zouden zijn