Bokt.nl

Avalanche schreef:

Misschien zelf dan even goed lezen, want bulck zegt dat hij nu in een kleine paddock of box staat.

bribro schreef:

Jeetje TS, wat een verdrietige situatie voor jou en vooral ook voor je dochter. Dit is precies het scenario wat je niet wilt als je voor je dochter een pony gaat kopen.

In die zin vind ik dit topic voor mijzelf ook best confronterend. Wij hopen voor onze jongste dochter van nu 13 ergens volgend jaar een paard te gaan kopen. En ja, ook ik denk dan laten we verstandig zijn. Niet te jong dier zoeken, met ervaring, redelijk relaxed etc. Overigens bij de aankopen van mijn eigen paard ook ervaren dat, ook al kun je het wensenlijstje met proefrijden en keuren keurig afvinken (rationeel), dat nog niet zegt dat het goed komt. Je schrijft ook ergens iets van niet/onvoldoende naar m'n gevoel geluisterd. Dat heb ik bij de aankoop van m'n paard ook niet gedaan. En dat was precies wat ik achteraf wel had moeten doen. Mijn paard en ik passen niet bij elkaar en dat heb ik ergens ver weg wel aangevoeld ten tijde van de aankoop. Gelukkig is ze wel een hele goede match met onze oudste dochter, dus ze is nog steeds bij ons. Overigens heeft onze oudste dochter me er echt van moeten overtuigen dat ze wèl op mijn paard kon rijden (die op dat moment al een paar jaar grasmaaier was want ik wilde niet dat ze verkeerd terecht kwam). Ze wist dat het niet makkelijk zou zijn, maar ze was er ook zeker van dat het goed zou komen.

Maar nu terug naar jullie. Ik ben wel benieuwd hoe je dochters gevoel was bij het gaan kijken en proefrijden bij deze pony. Je geeft sowieso aan dat ze de pony graag wil houden. Heeft ze er zelf vertrouwen in dat het goed komt?

Misschien is het een idee om er een goede gedragstrainer bij te halen? Niet omdat je zelf de kennis en ervaring niet hebt. Maar om iemand met een frisse blik mee te laten kijken naar waar jullie nu staan en hoe je in de situatie waarin jullie nu zitten, een pony met een blessure en met een vrij hoog stressniveau, het beste met hem aan de slag kunt in het opbouwen van een vertrouwensrelatie en het stapwerk wat je om te beginnen straks met hem moet gaan doen.
Er zijn verder al best veel goede tips gegeven vind ik, dus die ga ik niet opnieuw noemen. Wel wil ook ik je een complimentje geven hoe netjes je steeds weer reageert, petje af.

Tot slot, die van mij ging niet stijgeren maar is de eerste maanden dat ze bij ons was een paar keer door haar benen gezakt van de stress. Ze werd echt twee keer zo klein en stortte nog net niet ter aarde. Dit gebeurde zowel bij het ernaast lopen als bij het erop rijden. Na die eerste maanden nooit meer voor gekomen in de bijna 10 jaar dat ik haar heb. Ik schrok me helemaal wezeloos als het gebeurde, want het kwam voor mij uit het niets. Achteraf gezien was inderdaad haar stresslevel al veel te hoog vlak voordat het gebeurde, maar pikten wij de signalen niet voldoende op die ze afgaf. Inmiddels weten we dat ze heel gevoelig is voor sommige dingen en zich (in eerste instantie) heel subtiel uit. Er zijn dingen waarvan mijn dochter zegt dat ga ik niet van haar vragen (want geeft te veel stress), maar ondertussen kunnen ze wel samen naar buiten, gaan ze af en toe naar crosstraining en zijn ze samen op ponykamp geweest. Bij dat laatste hebben ze alles mee gedaan, behalve de buitenrit met de hele groep (dat was too much, dat voelde mijn dochter en is daarom na een paar honderd meter teruggereden naar stal).
Wat ik wil zeggen, je dochter heeft het al een keer goed aangevoeld, dat gaat haar misschien ook juist helpen om samen met deze pony een fijne combinatie te worden....

anjali schreef:

Jouw dochter wil de pony wel houden.En hij staat nu kreupel dus terugbrengen kan nu toch niet. M.a.w. denk ik dat je maar de problemen moet gaan aanpakken, allereerst het gezondheidsprobleem.Heel erg vervelend zo'n deceptie na aankoop. Dat overkomt vrijwel elke paardenliefhebber vroeg of laat wel eens helaas.

DuoPenotti schreef:

Ik lees dit topic al een poosje mee.
En ik heb het idee dat er nogal wat misscommunicatie is geweest tussen verkoper en ts.

Deze pony is geen kinderpony en zo heel braaf was hij ook bij de verkoper al niet.
Er werd al verteld dat hij in een boogje om iets heen kon gaan en met proefrijden stond hij ook al stil voor een hond achter de struiken.
Dat is dus al in de vertrouwde omgeving met de vertrouwde eigenaren er bij.
Dan kun je er eigenlijk wel vanuit gaan dat het op een vreemde plek met vreemde mensen uit vergroot gaat worden.

Het is dus geen pony die wel even overal een braafje is en hoogstens een kijkt want hij deed bij de verkoper al meer dan dat.
Ik meen dat het ruitje was die zei ik sta daar anders in een pony die als braaf verkocht word moet dat ook zijn.
En met die stelling ben ik het eens. Maar ik krijg steeds meer het idee dat de pony helemaal niet zo verkocht is.
Maar ts wel dacht, ooh dat kunnen wij wel aan.
En ja als de pony zijn emmer dan overloopt maar hij moet dan ook nog over de weg, nog meer prikkels, iemand die hem streng vasthoud, dan is er ook maar 1 weg, omhoog.

Ik denk dat de pony bij verkoper ook echt niet meer gedaan heeft dan kijken.
Maar op een nieuwe plek met een ruiter die wellicht minder doortastend rijd dan vooraf gedacht.
Dan is dit al snel het resultaat.

josien_m_ schreef:

Het lijkt mij, na alles gelezen te hebben, dat je vooral je eigen verwachtingen en normen over normaal gedrag een beetje bij moet stellen... Dit dier is een uniek individu met volstrekt eigen gedrag, interessant om je in zijn taal te gaan verdiepen! Hopelijk haalt die invalshoek bij jou wat stress weg! succes.

Fly_high schreef:

Haha, ik wou hetzelfde schrijven en snoepjes ohz gebruiken is sowieso niet te doen, en al zeker niet met de juiste timing, dat gaat gewoon niet. Losgezien van het feit dat heel veel (warmbloed)paarden schijt hebben aan snoepjes maar prima met wel/geen druk te trainen zijn.

IMO is de crux van deze situatie (en of de pony wel teruggebracht mag worden) in hoe die bij de verkoop geadverteerd is en wat de verkoper wel en niet bekend heeft gemaakt mbt karakter van de pony. Ik ben nog steeds van de mening dat een brave kinderpony niet gaat steigeren en niet zomaar ervandoor gaat, niet bij stress, niet als de wereld ineens vergaat, niet als de ruiter zo lomp en onzeker bezig is als het maar kan, nou gewoon niet maar als de pony geen kinderpony had moeten zijn en alleen geschikt voor een ervaren ruiter dan is het een ander verhaal.

DuoPenotti schreef:

Ik kreeg een paard op pension die bij de vorige stalling de stal eigenaar over het erf sleurde
Halthouden of eigenlijk gewoon al tegen willen houden gaf een paard compleet in de stress.
Druk er af.... dat moment kwam niet eens.
Maar een snoepje?! Daar wilde meneer wel langzamer voor stappen. En ook voor halthouden.
En dan minderde vanzelf de druk.
Met heel veel goed zo braaf!!
Was het binnen een paar dagen een ander paard.
En waar hij de eerste paar dagen onderweg naar de wei meerdere snoepjes kreeg was het eind van de week alleen nog maar na het omdraaien in de wei en de gesp los klikken.
En dit was geen koudbloed maar gevoelig kwpn paard.

Uiteraard daarna geen snoepjes meer, ja heel soms. Met stormachtig weer. Dan werd hij ook weer druk.
En kon het dan zonder snoepje, zeker.
Maar liet ik dan weten dat ik er een bij had ging het ook relaxter. Dus ach waarom niet.

MarjanB schreef:

Hier is ho echt ho en dat begint al bij de eerste stap box verlaten. Vaak is dat een beetje het probleem, vergeten dat je de hele tijd leider bent en jij grenzen bepaald. Bij de een moet je nog consequenter zijn dan bij de andere. Mijn jaarling is brutaal en als ik die 1 vinger geef m’n merrie is gevoelig en slim, die hoef ik niet elke keer overal aan te herinneren en die snapt dr eigen grenzen wel. Dus ook beiden een heel verschillende aanpak.

oji schreef:

Dat is inderdaad heel belangrijk altijd in het geheel, vanaf de eerste stap duidelijk zijn. Ook iets waar bv Rien vd Schaft heel erg op hamert. Als je opstijgt, vanaf het moment dat je in het zadel zit, is het aandacht bij jou en aan het been. Dus niet sloffend rondkijkend losstappen terwijl jijzelf nog met honderdduizend andere dingen bezig bent (jas uit, kletsen met anderen), maar meteen been is reactie en ho is ho. Ook gewoon bij losstappen aan de lange teugel, aandacht bij je paard en ervoor zorgen dat je paard's aandacht bij jou is.

En ik moet zeggen dat ik inderdaad vroeger de invloed van jouw eigen zekerheid echt wel onderschat heb. Ik ben helemaal geen wereldruiter, verre van zelfs. Maar ik ben niet onzeker als ik op een paard stap. Als ik op een paard stap neem ik de leiding, wil ik de aandacht en ben consequent. Ik stap eigenlijk nooit afwachtend op. Ik had een tijd een paard te rijden had wat in mijn beleving echt kuikenmak was, die had nog nooit een bokje of iets van protest had gegeven, braaf, meewerkend, vriendelijk. Toen ik een keer niet lekker was iemand gevraagd, wil jij hem vandaag rijden? Die meid kon zeker niet minder rijden als dat ik doe, maar wel onzekerder en wel afwachtender op een vreemd dier. Als ik het niet met eigen ogen gezien had, had ik het niet geloofd, maar bij het eerste aandraven bokken als een kanon en vloog zij eraf. Terwijl als je me daarvoor had gevraagd is dit paard geschikt voor beginners dan had ik echt volmondig JA gezegd. Was voor mij weer een enorm leermoment.

Elisa2 schreef:

Marus schreef:

Was het maar zo makkelijk als je aangeeft. Zweepje erbij wordt hij helemaal gestresst en gaat hij niet normaal stappen. Hou ik trouwens ook niet van met zweep werken. Leadrope is voldoende.
En het leiderschap overnemen moet je hem echt wel even flink terug Zetten maar dat ga ik nu niet doen met zn voetje. Weet nog van de buitenrit dat het dan dus pas echt explosie wordt want dat is hij niet gewend.
Hem stil zetten en pasje terug ben ik al mee bezig maar dat kan ik tig x doen zodra we wegstappen dendert hij weer door. Maar heb hem wel pas naar stal gebracht toen hij uit eindijk wat meer naast mij bleef.
Met doordenderen bedoel ik trouwens niet dat hij niet te houden is maar snel wil en als je hem daarin tegenhoudt gaat hij stressen.

Dat komt straks allemaal wel goed maar nu met de blessure ff een ding.

Hier gaat dus al veel mis, pony is bang voor de zweep..belangrijk is dat hij gedensibiliseerd wordt op de zweep en leert dat hij geen klappen krijgt ermee. En dat hij vertrouwen krijgt in jullie en de zweep. Deze angst zorgt dus al voor spanning. Flink terugzetten zou ik ook niet doen. Gewoon snel reageren op het moment dat hij het tempo wil overnemen halt laten houden of gewoon langzamer in jouw tempo.

Maar in ieder geval niet dat hij iniatief kan nemen/ het tempo over kan nemen. Natuurlijk gaat hij stressen als hij niet harder kan/ weg kan lopen. Hij heeft heel veel stress en spanning en ik denk dat je daar ook de kern van het probleem hebt wbt het omhoog komen.