Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Avalanche schreef:Marus schreef:Daarom koop ik ook niet een paard voor mijn 14 jarige maar een D pony.
Ze is ervaren maar je moet wel realistisch blijven. Ervaren in haar leeftijd en kunnen. Ze start met paarden tussen de paarden maar op een aantal paarden van stal zou ik haar niet zetten. Daarvoor nog niet handig genoeg.
En de pony’s die ze rijd zijn niet makkelijk, en daarmee gaat ze ook wel eens heeeeeel snel door de baan of langs de weg of als een banaan! En nee geen welsh maar new forest.
Blijf er bij dat ik deze pony niet schaal onder pony voor een ruiter met een beetje ervaring………. Gevaarlijke situaties creëer je dan
Ik vind soms paarden nog wel braver dan ponies
Maar ja, ik snap wat je bedoelt hoor.
Voor nu, gewoon leren van wat er gebeurd is, en verder, laat je dochter op haar gevoel afgaan met hem. Ik zag in een ander topic nog een supplement wat goed schijnt te helpen voor ponies die alleen maar willen racen maar rustig moeten revalideren
Monique1963 schreef:Vervelende situatie. Ik heb 7 jaar geleden een Tinker gekocht 3 jaar, zelfde als wat jij vertelt. Fokker was uiteraard vol lof, ze was superbraaf vond men, kon alleen en met zijn allen naar buiten, goed doorgereden al. Als het niet zou gaan, kon ze altijd terug. Deze fokker nam altijd zijn producten terug als het niet goed ging, zei de fokster.
Dierenarts heeft gekeurd, met foto's rondom zelfs ook achter op mijn verzoek, wel waar ik bij was, maar was hun d.a. Zij waren een grote klant uiteraard van hem, met 40 fokdieren. Dus alles wat ik opperde werd weggewuifd door de d.a. De dingen die ik toen meende te zien, hebben me achteraf veel problemen bezorgd. Ik zag toen dat ze niet rad liep, maar dat zou het grind zijn geweest waar ze op liep en dat zou geen probleem vormen. Ik heb overigens alles gefilmd, dus ik heb zw/w dat de d.a. dat zei.
Ik heb haar daar bij de fokker op het terrein en met een groepje in het bos gereden, dat ging goed, maar ik had wel een roze bril op. Toen ze bij me was, ging ze de tweede dag met een wandelingetje van land naar box al uit haar bol, door te schrikken en me omver te lopen. En dat schrikken is er niet meer uit gegaan en is alleen maar erger geworden.
De gevoeligheid van haar voeten was dramatisch. Heel dunne zolen.
Uiteraard de fokker bijna dagelijks op de hoogte gehouden van alweer de volgende ramp die ons overkwam. Alles werd weggewappert en alles was door mijn toedoen en de veranderde omgeving. Terugnemen was geen optie ook al hadden ze gezegd dat ze hun producten terugnamen. Later bleek dat mijn merrie al een keer aan een ander verkocht was vanuit die fokker en die koper heeft de merrie teruggegeven aan de fokker en is met paardrijden gestopt voor het leven. Maar toen ik vroeg haar terug te nemen, kreeg ik nul op request. Ondanks beloftes.
Toen ik na een half jaar met een dubbele beenbreuk in het zkh kwam en máánden rolstoel en revalidatie, heb ik weer gevraagd of ze haar wilden terugkopen. Maar ook dat deden ze niet.
We zijn nu 7 jaar verder en ik heb er heel wat naast gelegen. Het is overigens een geweldig dier verder. Ben echt gek op haar, maar ik heb altijd compromissen moeten maken met dit paard en ze heeft altijd moeilijke voetjes gehouden. Begin dit jaar had ik eindelijk, na 6 jaar dus, het idee dat het beter met ons ging. En toen scheurde ze een pees af van het sesambeen met een stuk bot. Het is for ever over. Rijden zal nooit meer kunnen.
Ze schrikt nog steeds ook gewoon in het land. Ik heb er een paar maanden geleden een ander paard bijgekocht, waar ik het erg fijn mee heb.
Ik kan alleen maar zeggen, als het niet blijft klikken, zou ik hem doorverkopen.
Monique1963 schreef:Vervelende situatie. Ik heb 7 jaar geleden een Tinker gekocht 3 jaar, zelfde als wat jij vertelt. Fokker was uiteraard vol lof, ze was superbraaf vond men, kon alleen en met zijn allen naar buiten, goed doorgereden al. Als het niet zou gaan, kon ze altijd terug. Deze fokker nam altijd zijn producten terug als het niet goed ging, zei de fokster.
Dierenarts heeft gekeurd, met foto's rondom zelfs ook achter op mijn verzoek, wel waar ik bij was, maar was hun d.a. Zij waren een grote klant uiteraard van hem, met 40 fokdieren. Dus alles wat ik opperde werd weggewuifd door de d.a. De dingen die ik toen meende te zien, hebben me achteraf veel problemen bezorgd. Ik zag toen dat ze niet rad liep, maar dat zou het grind zijn geweest waar ze op liep en dat zou geen probleem vormen. Ik heb overigens alles gefilmd, dus ik heb zw/w dat de d.a. dat zei.
Ik heb haar daar bij de fokker op het terrein en met een groepje in het bos gereden, dat ging goed, maar ik had wel een roze bril op. Toen ze bij me was, ging ze de tweede dag met een wandelingetje van land naar box al uit haar bol, door te schrikken en me omver te lopen. En dat schrikken is er niet meer uit gegaan en is alleen maar erger geworden.
De gevoeligheid van haar voeten was dramatisch. Heel dunne zolen.
Uiteraard de fokker bijna dagelijks op de hoogte gehouden van alweer de volgende ramp die ons overkwam. Alles werd weggewappert en alles was door mijn toedoen en de veranderde omgeving. Terugnemen was geen optie ook al hadden ze gezegd dat ze hun producten terugnamen. Later bleek dat mijn merrie al een keer aan een ander verkocht was vanuit die fokker en die koper heeft de merrie teruggegeven aan de fokker en is met paardrijden gestopt voor het leven. Maar toen ik vroeg haar terug te nemen, kreeg ik nul op request. Ondanks beloftes.
Toen ik na een half jaar met een dubbele beenbreuk in het zkh kwam en máánden rolstoel en revalidatie, heb ik weer gevraagd of ze haar wilden terugkopen. Maar ook dat deden ze niet.
We zijn nu 7 jaar verder en ik heb er heel wat naast gelegen. Het is overigens een geweldig dier verder. Ben echt gek op haar, maar ik heb altijd compromissen moeten maken met dit paard en ze heeft altijd moeilijke voetjes gehouden. Begin dit jaar had ik eindelijk, na 6 jaar dus, het idee dat het beter met ons ging. En toen scheurde ze een pees af van het sesambeen met een stuk bot. Het is for ever over. Rijden zal nooit meer kunnen.
Ze schrikt nog steeds ook gewoon in het land. Ik heb er een paar maanden geleden een ander paard bijgekocht, waar ik het erg fijn mee heb.
Ik kan alleen maar zeggen, als het niet blijft klikken, zou ik hem doorverkopen.
Marus schreef:Ohja ben ik het mee eens! Alleen als je haar op de paarden ziet dan denk ik wel oeh het is nog maar een meiske. De beweging uitzitten, het bij elkaar rijden, als ze een gekke sprong maken of sprinten dan ook nog eens mee moeten zitten. En als ik haar op de ponys zie denk ik oh die is bijna toe aan paarden maar voelt voor haar toch iets fijner om te bewerken en uit te zitten.
Weet je nog hoe dat heet?
Monique1963 schreef:@babootje, tja, echt erg naar en ze is ook niet zo'n klein beetje kreupel ook. Nu al een half jaar.
@ Marus TS. Je schrijft "Ik blijf niet lang aanmodderen. Als de klik er niet is dan ga ik actie ondernemen. Maar ik geef hem wel de tijd om dat te onderzoeken.
Geen zin in projecten."
Heel erg verstandig. Maar hoe lang is 'hem de tijd geven'. Een maand? 2 maanden? Half jaar? Je zit natuurlijk ook met de blessure.
Het probleem met mijn situatie was, dat ik het telkens weer aan iets anders weet en dan het weer uitstelde en weer het probleem wilde oplossen. En iedere keer dacht ik het gevonden te hebben en dan was er weer een volgend (gedrags)probleem. Het is lang tobben geweest. Ik verlegde telkens mijn grenzen.
Elisa2 schreef:Ik kijk er misschien iets anders tegenaan dan veel mensen, maar ik denk altijd dat je van de lastigere paarden een betere ruiter/ trainer wordt omdat ze je dwingen na te denken en te ontwikkelen.
Moet het wel veilig blijven natuurlijk.
anjali schreef:@Monique, ik heb jou altijd bewonderd omdat je zo veel voor Callas over hebt en van haar bent blijven houden ondanks dat ze zo moeilijk is.
Marus schreef:0000 schreef:Het stukje over het keuren en de voetjes, dat had je zelf als het goed is met kijken al gezien en lijkt mij daarom logisch dat het niet achteraf nog is overlegd. Je hebt de pony gezien en besloten te laten keuren, inclusief ongelijke voeten. Als hij er klinisch niet goed op was geweest is het een ander verhaal, maar dat lijkt me niet aan de orde.
Het gedrag vind ik, zeker voor een 15 jarige echt wel een ding. Is de verkoper particulier of bedrijf? Is er voor de pony veel veranderd qua huisvesting en management? Heb je specifiek gevraagd of hij ook gewend is om alleen op pad te gaan?
Van de hoeven was mij niet opgevallen. Exterieur is niet mijn expertise en daarom schakel ik een dierenarts in.
Nee niet specifiek de vraag gesteld of hij alleen op pad kan. Wel of hij braaf op buitenrit is omdat mijn dochter alleen de weg uit moet.
Nu achteraf zegt ze dat zij altijd met een ander paard gingen.
Hij liep daar de laatste tijd 24/7 buiten met de mogelijkheid in de stal. Heb gevraagd of hij op stal kon en dat kon prima was hij voorheen ook gewend maar nu box tekort.
Hier alleen snachts op stal.
Hij kreeg daar alleen na rijden brok.
Hier onbeperkt hooi en bietenpulp waar ik oerbalans doorheen meng. Hij is mag wat voller want kreeg hem wat aan de schrale kant.
Monique1963 schreef:Elisa2 schreef:Ik kijk er misschien iets anders tegenaan dan veel mensen, maar ik denk altijd dat je van de lastigere paarden een betere ruiter/ trainer wordt omdat ze je dwingen na te denken en te ontwikkelen.
Moet het wel veilig blijven natuurlijk.
@Elisa, was deze gedachtegang voor mij of voor de TS?
Elisa2 schreef:Ik kijk er misschien iets anders tegenaan dan veel mensen, maar ik denk altijd dat je van de lastigere paarden een betere ruiter/ trainer wordt omdat ze je dwingen na te denken en te ontwikkelen.
Moet het wel veilig blijven natuurlijk.
Marigold schreef:Volgens mij is de pony weg want zag m op MP en nu is de adv veranderd in ‘paard gezocht’ omschrijving.
En dat is natuurlijk TS haar goed recht, je koopt en verkoopt om je leven vorm te geven zoals je in gedachten hebt, klikt het niet dan is dat zo.
Misschien is de pony elders beter op zijn plek, ergens met meer ruimte op het erf en veel weidegang. Soms weet je ook niet waarom een dier zich ergens niet op zijn gemak voelt. En kan het op een andere plek ineens beter gaan.