Twee vragen die door mijn hoofd spelen.

Kunnen IJslanders gewichten van ruiters rond de negentig kilo aan ?? Zijn er ook ruiters die deze paardjes berijden die boven de 1.85 zijn ?
Levert dit rijtechnische problemen op, met het geven van hulpen etc. (compensatie stem ?) ?

Alvast bedankt voor jullie input

Robert

Er zijn zeker ruiters die met 90 kilo op een ijslander gaan zitten. Zelf vind ik dat, zeker als het een onervaren ruiter is, te zwaar. Er zijn ook lange mensen die op IJslanders rijden, ook hier geld dat een onervaren persoon het paard behoorlijk in de weg kan zitten met de lengte. Het blijven kleine paardjes, daar moet je echt rekening mee houden

Nou ik was laatst op u tube aan het kijken en daar zitten toch best zware mannen tussen die wedstrijden rijden. Maar goed die zijn wel ervaren natuurlijk.

Ik zeg toch ook helemaal niet dat het niet gebeurt? Lees mijn eerste zin nog maar eens 'Er zijn zeker ruiters die met 90kilo op een IJslander gaan zitten'.

ik ben zelf 1.80 en rijd nu op een ijsje. Ik weeg 68 kilo.
Paardje kan het makkelijk aan maar ik vind het geven van hulpen lastig.
Ik raak de pony eigenlijk alleen met de bovenkant van m'n kuit. Ben dus nog aan het uitzoeken hoe ik toch een beetje kan dressuurrijden. Ik merk dat ik steeds m'n benen ga optrekken voor bijv. galophulp ed.

Ik ben benieuwd naar de reacties van anderen!

Gaan we weer...

maar goed. Skabelpunk, waarom denk jij dat je je voeten nodig hebt om beenhulpen te geven Ik geef die met mijn kuit en dat begrijpt mijn paard prima hoor. Mijn voeten gebruik ik voor gewichtshulpen. Overigens rijd ik wel veel op stem, niet ter compensatie maar omdat mijn paard daar goed op reageert.

Ik ben 1,82 meter, mijn paard zal rond de 1,34 zijn. Ja, ik ben lang, dus is het voor mij nog belangrijker dan voor een kleine ruiter om goed met de beweging mee te gaan als ik mijn paard niet in de weg wil zitten. Mijn lesgever is er behoorlijk streng op, en terecht. Daarnaast heb ik heel bewust voor een BREED paard gekozen, zodat mijn voeten er niet al te ver onder uit steken.

Sommige van die grote mannen van 90 kilo kunnen trouwens wel beter rijden dan ik ooit zal kunnen, en ook nog eens op paarden waar ik nauwelijks een meter normaal op zou kunnen afleggen

Er zijn hele lange ruiters... lichte en zware... en een gewicht van 90 kg zal bij een 'stevige' IJslander die correct is ingereden geen probleem zijn als de ruiter recht boven zijn paard kan blijven...

Ik was stiekem toch ook wel een beetje benauwd of mijn kleintje (ze is denk ik nog niet eens 1.30... ik 1.70 en zo'n 64 kg...) mij wel zou kunnen dragen. Nou... no problem....

Groetjes, [***]

Denk dat je daar een punt hebt Wieke. Hoe zwaarder/langer de ruiter hoe beter de randvoorwaarden moeten zijn. Dus paard moet gezond zijn, beslag en ondergrond moeten meewerken, zadel moet echt goed passen, enz.

De 'randvoorwaarden' gelden voor IEDER paard en Iedere ruiter.

Gezond... van lijf, leden en psyche, een goed passend harnachement en een goede basis training.... en een geschoolde ruiter. Beslag is niet één van de noodzakelijke voorwaarden toch? Sterk hoefweefsel weer wel... wat de nodige training vereist over hard oppervlak.

Sterke spieren maken de draagkracht groter.... je kunt een groot en breed gebouwd 5 jarig paard nemen... maar ook die moet 'geschoold' en 'sterk' zijn voor hij een mens kán dragen. Daar wordt nogal eens aan voorbij gegaan.

Groetjes, [***]

Tuurlijk gelden die voor iedere combinatie, ik denk alleen dat pak 'm beet een fries minder moeite met mijn lengte zou hebben dan mijn ijsje. Omdat ik op die fries minder uitzwaai. Dus als ik op mijn IJslander (van tien jaar, maar qua ontwikkeling een vijfjarige, alleen dan scheef en volledig verkeerd bespierd) ga zitten houd ik er rekening mee dat wij qua fysieke verhoudingen misschien niet helemaal de ideale combinatie zijn. Als ik dus op mijn paard wil rijden moet ik zorgen dat ik dat compenseer, meer dan ik op die fries zou moeten.

Heeft het nu puur met de gangen te maken die een ijslander heeft dat ook de iets langere mensen er toch nog zo graag oprijden of meer het karakter?

Ik ben zelf 1.78 + slank maar vind mezelf echt te groot voor ijslanders. Pas vanaf 1.53 en hoger begint het er 'in mijn ogen' voor mij leuk uit te zien.

@ Salka, je hebt wel eens 'IJslanders' gereden? Ik weet nog dat ik van de paarden voor het eerst op een tölter stapte die echt front had en echt 'knalde'... nou... alles wat je bedenkt maar 'klein' komt niet in je op. Meer WOW... meer paard dan dat ik ooit gereden had! Grote grijns terwijl ik er op zat en die is echt een hele dag blijven plakken... nu rijd ik zeeeeeer regelmatig rond met een grote grijns en ben dan ook echt 'ijslanderverslaafd'.

Ik heb sindsdien nog maar een paar keer (op 1 hand te tellen) op een 'gewoon' paard gereden. Maar nee... dat is het toch niet. Geef mij maar een IJslander. Het is het totaalpakket. Het mega relaxte, het vurige (oproepbaar 'on demand'...), de gangen, de spanning en de sensatie, het met je ogen dicht door het bos kunnen rijden, de 'drive' van zo'n paard... Het haar, de diversiteit, de veelzijdigheid...

Ik ken trainers van 190... en die misstaan echt niet op een IJslander...

Groetjes, [***]

@Wieke,
Nee, om eerlijk te zijn niet. Wel al eens op een 'mix' paard de tölt meegemaakt.
Ik begrijp na je verhaal in iedergeval een stuk beter waarom de ijslanders zo populair zijn. Hun grootte doet dus niets af aan hun karakter.
Over een jaar ben ik van plan een eigen paard aan te schaffen maar heb nog geen ras gekozen. Ik ben in iedergeval wel opzoek naar een paard wat meer gangen kent dan stap,draf,galop wegens mijn (helaas) gevoelige rug.

Wat een heerlijk rijtje Wieke, waar ik nog graag aan toe zou willen voegen:
het is zo leuk om met een paard op zoek te gaan naar de balans in de gangen. Mijn paard is een vierganger, ik heb ook een tijdje les gehad op een vijfganger* Bij beide paarden liggen draf en tölt dicht bij elkaar. En toch zijn die twee paarden zo verschillend om te rijden, niet alleen qua drive maar ook qua gangenverdeling. Het is zo ontzettend leuk om uit te vogelen hoe veel of hoe weinig je moet doen, en wat, om het paard in goed gescheiden gangen te laten lopen.
Daarnaast vind ik het zo fijn dat mijn paard inderdaad vurig on demand is maar voor de rest gewoon koel is. Niet suf, ik bedoel het soort koel dat wanneer hij op een stuk ijs terecht komt doet van: "hee, m'n ene hoef glijdt." En niet in paniek raakt en gaat glibberen. Hij wacht dan gewoon tot ik ben afgestegen, of hem op z'n minst vertel wat hij moet doen. Wanneer ik dan ga lopen, tussen de plakken ijs door, loopt hij ook vanzelf achter mij in plaats van naast mij. Hij loopt precies waar ik loop, is zich bewust van het "gevaar", net of hij ieder moment in een IJslands ravijn kan storten Bij geen een niet-IJslander heb ik zoiets ooit gezien.

* edit: Salka, dit paard zit NIET fijn in tölt. En in draf al helemaal niet. Het is niet zo dat iedere IJslander automatisch als een leunstoel zit, ook niet in tölt. Er zijn steeds meer paarden met veeeel beweging.

@ Salka. Vergis je niet. Niet iedere IJslander legt zonder problemen een vlekkeloze 'bierproef' af. Voor absoluut comfort en een slechte rug kun je het beste zoeken naar een 'natuurtölter' met vlakke gangen. Er zijn steeds meer paarden die 'veel beweging' hebben. Niet altijd even comfy... Het paard van mijn dochter (een IJslander van >150! ) draaft als een KWPN'er en tölt met heel veel beweging en actie. Hij is een 4-ganger. Maar ook een 5-ganger kan net zoveel beweging hebben en hoog opgooien in draf!

En ja, je hebt gelijk hestejente. Ik heb ooit mijn merrie Ála aangetroffen die zich compleet in een draad gewikkeld had. Toen ik zag dat ze niet bij de rest van de kudde stond toen ik aankwam en ik haar riep en ze niet kwam... bleek ze compleet vastgedraaid maar bleef keurig rustig staan... en liet zich braaf helemaal uitwikkelen voor ze weer bewoog. Ze had dan ook geen schade. Ze zijn gewoon cool in de kop. Wel heet te rijden en temperamentvol. Maar flippen niet zo snel. Stel je rijdt door het bos en ineens blijft er een grote stam hangen in de staart van je paard! Gewoon halthouden en losmaken. No problem.

Ook heb ik IJslanders zien herstellen van wonden waarbij de dierenarts bij aankomst zei: euthaniseren. De eigenaren... laten we nog even wachten. Beide paarden hadden in de draad gezeten en grote open wonden gemaakt (ijzerdraad). Een half jaar later hebben beide paarden de megastrandrit gelopen. Het 'dicht bij de natuur staan' van deze paarden vind ik heerlijk. Ze lopen hier in een kleine kudde, dag en nacht buiten in weer en wind en er mankeert nooit wat aan... (afkloppen...). En als je 3 weken slecht weer hebt en je klimt er weer op... hoef je je IJslander echt niet eerst 3 kwartier af te matten in de longeerkraal. Je kunt gewoon lekker gaan rijden.

(Uitzonderingen daargelaten!).

Groetjes, [***]

Als jij met 3 weken slecht weer 3 weken sneeuw en ijs bedoelt zeg ik: die drie weken lekker rijden, juist leuk dat hij opleeft. In de zomer is het af en toe zo'n suffe knol, door de hitte. Maar ook na 3 weken sneeuwstorm (of 3 weken niet rijden door wat voor reden dan ook) kan je er inderdaad zo weer op

Afgelopen winter is er precies 1 dag geweest waarop ik dacht: oei, laat ik maar niet gaan rijden, hij is wild Was de eerste dag dat het sneeuwde, mijn paard was in uiterste joepiestemming en stoomde als een locomotiefje heen en weer

Nou als je een slechte rug hebt , zeker een ijslander nemen.
Ik heb op diverse paarden gereden ook paarden waarvan de eigenaar zij dat ze niet hoog opgooide en als een zetel zaten. Op die paarden kon ik echt niet goed ontspannen door zitten door mijn rugklachten. Op mijn ijsco gaat het als vanzelf echt een verademing!

Als ik heel eerlijk ben lijkt mijn IJs op mij... bij 'pokke weer' blijft ze liever in de wei... (waarschijnlijk projectie en zoek ik een excuus om bij slecht weer gewoon alleen te 'voeren/controleren' hihi) maar vriezen en een zonnetje... jippie! Het meeste jippie hebben we in de overgang naar het voorjaar.

Groetjes, [***]

@NatasjaM74
Super dat je ondanks je rugklachten toch lekker op je ijslander kunt rijden. Ik denk dat er nu ik ieders commentaar heb gelezen tussen de ijslanders ook veel verschil kan zijn.

Ik zat zelf al een tijdje te denken aan een Tennesssee Walking Horse. Schijnt ook erg aangename gangen te hebben maar heb hier nog nooit op gereden.
Sorry beetje offtopic info

Lees dan. Op hoeveel IJslanders behalve je eigen heb je gereden en zaten ze allemaal even lekker? Nou dan. Je gaat mij niet wijsmaken dat een paard als Hvinur of Keilir lekker zit voor iemand met rugklachten

Er zijn echt zoveel verschillende IJslanders met verschillende 'gebruiksdoelen'.... het is een ras wat zeer breed ingezet kan worden.

4 en 5-gangers met beweging tot zeer veel beweging, 5-gangers met vlakke bewegingen en natuurtölters met vlakke bewegingen...

Niet iedere IJslander is in zijn gangen even comfortabel of makkelijk te rijden. Als je een 4-ganger koopt met een vlakke tölt maar het kost zo'n 4-ganger ontzettend veel moeite om te tölten... dan is dat ook niet echt comfy...

Groetjes, [***]

Ik vind ijslanders echt geweldig zou er graag eentje van mijzelf hebben, ik vind ook als je eenmaal op een ijslander heb gereden wil je bijna niet anders meer! Ooit komt mijn eigen ijsje er!!

90 kilo zou een gezonde ijslander moeten kunnen dragen

Helemaal gelijk, alleen op deze ijslander gereden, maar wel meer goede verhalen gelezen.

Ja, er zijn best wat IJslanders die lekker zitten. Maar IJslander = zit automatisch lekker is wel heeeeeel erg kortdoor de bocht.