Geplaatst Mijn beleving van ´paardrijden´ is daardoor vooral een interactie met de samenleving.
Ik woon in een agrarische bergomgeving in andalusië.
Geen fietspad, geen ruiterpad, alleen voetpad in het dorp, HEEL veel landbouwverkeer, veel vrachtverkeer, een hoog % automobilisten zonder rijbewij/verzekering en crossbrommers met een open uitlaat zijn de norm.
Met je paard ben je gewoon één van de bovenstaande weggebruikers.
Als ik geen zin heb om gelijk terrein te rijden, moet ik eerst een stukje of stukje over de provinciale weg. Alleen een strook van 70 cm. asfalt buiten de streep. Geen berm , geen ander pad. In de bochten wel een vangrail rechts pal aan de rand van het asfalt....
Je krijgt keurig een meter ruimte van de 10 tonner die met 70 voorbij komen en dat geeft je 1.70 meter
Vanmorgen ben ik te voet op pad gegaan met hengstlief. Dag 3 in een serie van gerichte aandachtsoefeningen.
De opzet is om het hem zo moeilijk mogelijk te maken en dan tóch bij de les te houden.
Vandaag wat laat de provinciale weg op want dan rijden er aardig veel vrachtwagens van de steengroeve en komt er landbouwverkeer weer terug omdat het te warm wordt.
Wederom met opzet naar rechts, want daar staan op verschillende plaatsen paarden achter een hek of aan een touw vrij vlak, tot pál aan de weg.
Knipogende merries rechts op een meter en vrachtwagens/ tractoren met bonkende aanhangers een meter links; PER-FÉCT!
Twee kilometer, daar een rondje door het gehucht Cortijuelo en weer terug.
Ok, dat is het scenario.
Uiteaard komt hij in galóp naar de uitgang van de wei. Hij was geen eerste, maar met wat ´correcties´stond hij toch vooraan al voor ik zelf bij het hek was.
´Steek je kop maar door de rus´, het hek uit, ´links keer - stop´, hek weer dicht.
Voorlangs de boerderij staat mijn lief met de pup op de arm om ons uit te zwaaien. Pup wil even in de neus van pielemans likken die dat geduldig ondergaat.
Het land af de brug over en.... een buurman roept me aan. Zomaar voor een praatje uiteraard maar het is gelijk een perfecte oefening; oplettend niets doen.
Bij de provinciale weg eerst éven links. Tempo wisselingen, gangwisselingen, extra verzamelen langs een paar héél agressieve honden en twee paarden die altijd razend enthousiast aan komen rennen.
De eigenaar is thuis en komt aanlopen voor... een praatje = ´attent niets doen´ deel 2
Nu de weg oversteken en de andere kant op.
Lekker druk en iedereen rijdt lekker door. Een meter, twee meter uitwijken, soms even pál achter ons inhouden voor een tegenligger en uiteraard zwaaien, toeteren (als groet).
Langs verschillende ´afleidingen´ komen we bij Cortijuelo.
Eerst een kruising met een secundaire weg beetje ongelukkig in een bocht pal achter een heuvel.
Uiteaard net een kluts druk verkeer.
Ik ga rechtdoor en heb dus voorrang, maar ik zie dat er van de andere kant een auto naar links wil en het is gewoon een rótpunt om daar midden op de weg te stoppen, dus ´stop - blijf´. Als een stándbeeld.
Een achterligger houdt wat in en auto kan snel tussen twee autos door en toetert/zwaait als dank.
Eerst nog een smal stuk door de bocht tussen vangrails. Extra smal en vrijwel niets naast de zijstreep want het gaat over een brede afwateringsgeul.
Uiteraard een tractor van de andere kant en een vrachtwagen achterop. Natuurlijk ontluchten de remmen van de vrachtwagen pal achter ons. Dat kan je verwachten, dus ik wás al begonnen met zijn aandacht te vragen. Één oor ging naar de rem-sis, het andere bleef bij mij, dus ´Achter-volg´ en we geven alle ruimte.
Phew; bij Cortijuelo.
Even links rechts troelala door de steejges en dan eens kijken of ik Fermin kan roepen voor koffie buiten.
´Capricho - Blijf´ en ik wil de trap op stappen, maar hij heeft me gezien en komt al met een
aangelopen´Is al betaald door xxx´.
Zegt me niets, maar een gegeven paard..., dus ´Lo agradesco´.
Even later komt xxx naar buiten. Is inderdaad niet uit het dorp.
Hij reed ons achterop toen ik voorrang gaf, was degene die wat inhield en hij vond het helemaal top hoe pielemans en ik dat deden.
´Hay que premiarlo´ (dat moet je belonen).
Gewéldig.
Terug ´hetzelfde´ maar dan met andere onverwachte dingen.
De merries van Demonio vonden hem op de heenweg al érg leuk, maar een tweede keer weer zonder iets voorbij was wel erg teleurstellend, dus die máákten toch een misbaar....
Staart omhoog, heel hoog opveren, luid kokekerend en.... perfect in het tempo wat ik vraag; incl. stop, achteruit, weerstandsloos en perfect bij de les
Ok even een sprintje om snel links over te steken en... twee buurvrouwen voor een praatje. Oefening ´attent niets´deel tig. Dit keer met de roepende merries pal achter de schutting....
Diepe, díepe zucht maar wel als een standbeeld.
De buurvrouwen vonden hem een kampioen.
Inmiddels stond zijn eigen harem de dames van Demonio te overschreeuwen dus snel naar de wei.
Tópervaring met superpielemans
Het engste waren twee Jack Russels die van het erf van Ramona af stoven de weg op. Niet voor ons eng, maar met een beetje pech zijn die plat. Dus ik heb ze met een paar armzwaaien teruggejaagd.
Mooiste moment was twee dazen jagen om ze dood te meppen met C. in ´Blijf´ stand terwijl de autos voorbij kwamen. Gewoon even aandacht vragen ´let op´ dat je gaan meppen en hij is alleen maar blij dat je die lastpakken elimineert.
Ja, en de koffie uiteraard.
Als ik de tijd had mocht dat meestal wel. 1 mevrouw vond het zo leuk dat ik telkens langskwam dat ze een hele fotosessie van ons heeft gemaakt.
Maar ik ken inmiddels wel wat mooie plaatsen (en het paard ook :Y, die wil daar vaak het liefst HARD). 
