Wat een leuk ritje was liep af in een nachtmerrie. Voor ik verdere stappen onderneem zou ik graag willen weten wat onze regels en rechten zijn en of er mensen hier soortgelijke ervaringen hebben.

Ik zal het zo kort mogelijk proberen uit te leggen.

R. en ik reden samen met onze paarden op een smalle landweg, schuin achter elkaar. Een auto naderde ons met hoge snelheid. R. seinde of het tempo iets rustiger kon terwijl we richting de berm stuurde. De dame in de auto negeerde dit en gaf ons geen tijd en ruimte en reed daardoor bijna het paard van R. aan, het scheelde echt heel weinig. Daarna haalde ze ons alsnog in, waar eigenlijk nog niet voldoende ruimte voor was, en parkeerde de auto voor ons waarmee ze de weg blokkeerde. Het was een gevaarlijke situatie. Ze stapte met een agressieve houding uit en greep de teugels van mijn paard vast. Ik verzocht haar op vriendelijke doch zeer duidelijke wijze mijn paard los te laten. Na zeker 5 verzoeken hield ze nog steeds vast waardoor R. boos werd en riep "Blijf van onze paarden af!!" Mevrouw liet los en liep naar het paard van R. Als een klein kind stak zij haar vinger uit en raakte het paard aan. Na nogmaals 3 verzoeken dat niet te doen gaf R. een kleine tik met haar zweep op de arm. Mevrouw reageerde "ik mag gewoon dat paard aanraken als ik dat wil en hij heeft daar geen last van". Zelfs toen weer pakte ze de teugels en reageerde niet op het verzoek om los te laten. R. heeft toen wel een paar redelijke tikken gegeven met de zweep uit zelfverdediging. Eindelijk liet mevrouw los, riep dat ze de politie zou bellen en reed met slippende banden weg. Eenmaal op stal (priveterrein) aangekomen stond mevrouw ons daar op te wachten. Wij hebben daar een verhitte discussie gehad. Zij vond dat wij niet op de weg hadden mogen lopen en was niet voor reden vatbaar. Na 20 minuten kwamen we er nog niet uit en hebben wij uit onmacht excuses aangeboden waarop zij eindelijk vertrok.

Nu weten wij de verkeersregels voor ruiters en hier hebben wij ons gewoon netjes aan gehouden. Echter beweerd mevrouw nu dat zij is "mishandeld en verminkt met de zweep", maar in onze ogen was dit zelfverdediging.
Wij vinden dat je een paard niet zomaar mag aanraken en zeker niet vastgrijpen. En dan nog niet te spreken of het verdere gedrag van deze vrouw.

Hoe sterk zouden wij staan als wij aangifte zouden willen doen? Ook in het belang van andere ruiters die daar rijden.

Helaas niet heel sterk, ik heb zelf meegemaakt dat mensen werden mishandeld (o.a. mijn partner die door een aso weggebruiker op zijn gezicht is geslagen met de vuist) en die werden niet vervolgd.. Er is behoorlijk wat voor nodig om een aangifte daadwerkelijk ook zinvol te maken. Helaas heeft de politie het al verschrikkelijk druk met allerlei aangiftes waar vervolgens niks mee gedaan wordt. Schandalig eigenlijk.

Ik denk dat je dus pech hebt hierin, je kunt het proberen maar ik geef je weinig kans. Behalve als dus veel mensen hebben gezien dat zij heel asociaal was, maar iemand kan niet worden vervolgd voor zulke dingen (behalve als zij JULLIE heeft geslagen of het paard zichtbare verwondingen heeft).

Ik denk dat je in dit geval ook te maken hebt met of er daadwerkelijk gevaar was waardoor noodweer nodig was.

Buiten de teugels vastpakken heeft ze niets gedaan wat noodweer zou vragen.

Ze heeft echter ook totaal niet voldaan aan de geldende verkeersregels omtrent paarden.

Wellicht kun je eens het politiebureau bellen, en vragen wat je kansen zijn. Het juridisch loket kan je wellicht anders verder helpen?

Pfoe moeilijk.
Toen ze jullie stond op te wachten, waarom hebben jullie toen niet de politie gebeld? Dat zou ik gedaan hebben.
Ik zou dr overigens, net zoals jullie, paar meppen met de zweep hebben gegeven hoor.
Ik denk dat een aangifte niet ver komt, maar zou zeker goed zijn melding te maken en kenteken door te geven.

Ze mag jullie paarden niet vasthouden en ze mag niet op privéterrein komen..
Misschien is het idee om het in ieder geval te melden voor het geval het nog een keer gebeurd.
Kennen jullie die vrouw?

Ik had haar waarschijnlijk harder aangepakt met de zweep, dan had ze een reden om zo'n dingen te zeggen!

Een van de redenen dat ik de laatste jaren dat ik deed paardrijden een helmcam had draaien en een zweep bij me had.

Helaas is dat asociale gedrag steeds vaker aan de orde. Godzijdank is het met een 'sisser' afgelopen.

Jeetje, wat een nare situatie zeg. Vanuit persoonlijke noot wil ik vooral uitspreken dat ik snap dat je je daar knap rot onder gevoeld hebt en dat dit nog steeds erg doorspeelt.

Vanuit het meer "wettelijk" perspectief en de rol van de politie:
Hoe sterk je staat is moeilijk in te schatten en zou ik zelf niet als motivatie nemen. Soms sta je niet sterk genoeg voor een aangifte inderdaad. Maar behalve aangifte is er ook een andere mogelijkheid die je kunt overwegen, namelijk een melding. Zowel bij de aangifte als bij de melding is het een enorme meerwaarde als je iets van gegevens hebt van deze vrouw, naam bijvoorbeeld of een kenteken. Ik kan me indenken dat je daar op dat moment niet aan hebt gedacht, dus dan is het wellicht ook goed om na te denken of je nog weet wat voor soort auto, etc ze reed en hoe ze eruit zag.

Hoeveel zin heeft dat? Tjah, dat is echt heel erg afhankelijk van zeer veel factoren. Die afweging hoef je overigens niet altijd zelf te maken, bij twijfel kan de politie je daar zelf ook over adviseren. Zij toetsen dan of er daadwerkelijk sprake is van vermoeden van een strafbaar feit en dan zal meestal een aangifte worden geadviseerd. Is er onduidelijkheid, of sprake van een net niet strafbaar feit, dan wordt melding geadviseerd.

In dit scenario vind ik het zelf ook een moeilijke afweging. Er is uiteindelijk niemand gewond geraakt (vermoeden) en het is moeilijk in te schatten of het handelen van haar direct duidelijk tot een gevaarlijke situatie zou kunnen leiden. En zelfs als je dit kunt indenken op basis van jouw ervaring, moet je je beseffen dat dit wel "bewezen" dient te worden. Dat is het ongelooflijk banketstaaf van dit soort situaties. Daarnaast, om even advocaat van de duivel te spreken, is zij inderdaad bij rechte om zelf ook aangifte te doen, in dit geval van eenvoudige mishandeling, en is het moeilijk te toetsen in hoeverre de zelfverdediging daadwerkelijk aan de orde was en of die proportioneel tot de bedreiging was. Frustratie, paniek en angst is niet altijd reden genoeg.

Dat gezegd hebbende, vanuit de rationele kille stoel, je hebt je bedreigd gevoeld, je hebt je angstig gevoeld en je hebt flink ongemak ervaren door het toedoen van een ander. Dat is reden genoeg om melding te doen van het gedrag van deze mevrouw. Als hier daadwerkelijk een aangifte aan gehangen kan worden, zullen ze je dit vertellen. Belangrijk is wel even voor jezelf te vragen waarom je dat doet. In het geval van een melding of aangifte kan het heel goed zo zijn dat ze er verder naar jou toe niet zoveel mee kunnen ivm gebrek aan bewijs etc. Stel je voor dat deze dame dit soort geintjes vaker uithaaldt, dan betekend dat dat ze er al een dossier van hebben en dat kan in de eventuele toekomst dan wel degelijk meerwaarde bieden.

Mijn advies; als het goed voelt ga bij het plaatselijke bureau langs, leg kort uit wat je hebt meegemaakt en dat je twijfelt of je daar melding of aangifte van wilt doen. Zij kunnen dan kijken of je daadwerkelijk aangifte kunt doen van "iets" (bureaucratie, ala) en helpen je dan verder in het afwegen van de keuze. Je mag altijd iemand meenemen tijdens zo'n gesprek, sommige bureau's hanteren afspraken voor het doen van een aangifte, dus dan moet je later terugkomen. Een melding kun je ook online doen, zorg dan dat je zo duidelijk mogelijk de situatie omschrijft en zoveel mogelijk gegevens deelt.

Ik zou dit voorval zeker melden bij de politie, stel zij doet wel aangifte van de tikken met de zweep (in mijn ogen terrecht) dan staat er wel op papier wat jullie hebben ervaren.
De politie kan je vast vertellen of je dit het beste door een aangifte kan doen of gewoon een melding.

Veel sterkte ermee

Dit is dus één van de redenen waarom ik tegenwoordig ook met een helmcamera op buitenrit ga.

Ik zou exact hetzelfde gehandeld hebben, ruiters worden gezien als bestuurders in het verkeer en mogen (moeten durf ik niet te zeggen) op de weg.

Verder denk ik helaas dat je geen poot heb om op te staan, ik weet de regels verder niet m.b.t het vastpakken van je paard..

Zoals eerder al aangegeven, ik had het zelfde gehandeld, zo heb ik op het strand ooit een keer een hond in de staart van het paard van een vriendin gehad, deze heb ik ook een tik verkocht. Eigenaar was in eerste instantie woest, maar na het even aan hem uitgelegd te hebben dat een tikje van mij beter zou zijn voor de hond dan een tik van het paard was er begrip voor.

Ik zou het wel melden, desnoods ergens op stal het kenteken van de desbetreffende auto bekend maken.

in iedergeval het kenteken noteren....
denk dat je weinig kan doen..

wat ik wel weet is dat het heel anders af had kunnen lopen.
en vermoed dat hier een staartje na komt

Ik denk dat beide partijen niet sterk staan. Ook als zij aangifte doet zal er niet veel mee gedaan worden.
Ik zou inderdaad hetzelfde hebben gereageerd. Ik denk wel dat ik na de situatie een camera zou aanschaffen.
Ik twijfle nu al. Door verhalen van anderen.

Ik zou er zeker wel een melding van maken.
Hoe haalt ze het in haar hoofd
Heb je het kenteken?

En als ruiter val je onder bestuurder (ook als je ernaast loopt) dus jullie moeten zelfs op de weg (of bij mogelijkheid in de berm).
Dus mevrouw mag sowieso wel even een theorielesje gaan volgen

Zo die dame heeft blijkbaar nogal wat problemen met anger management! Ik zou zeker aangifte doen maar met het oog op melden van haar idiote gedrag. Je hebt best een kans dat ze vaker idiote dingen doet en dat geeft de politie munitie om haar aan te pakken.

Edit: dan moet je het liefste wel weten wie het is of bijv het kenteken weten.

Ik zou hier ook een melding van maken.
Op de ponyclub waar mijn kind lid van was is het een keer voorgekomen dat 2 jonge kinderen die op de fiets begeleid werden door hun ouders op asociale wijze (te hard rijden en toeteren) gepasseerd werden. De auto is omgedraaid en nog een keer op deze wijze voorbij gereden. Deze ouders hebben dit gemeld bij de politie waarop de politie de vrouw heeft bezocht en haar heeft aangesproken op haar gedrag.

Ja er lopen meer gekken rond als dat er vast zitten. Dat blijkt wel weer. Persoonlijk had ik tijdens het incident gelijk de politie gebelt , dat was eeen goed plan van de dame, en het kenteken genoteerd. En als het dan toch zo ver moet komen dat ik mijn zweep moet gebruiken (wel lastig wanneer je die niet bij je hebt) dan had ik haar zo hard als mogelijk geraakt. Zodat mishandeling ook zichtbaar is.
Van de politie hoef je niet veel te verwachten hoor. En de dame in kwestie ook niet.

Ik zou het "geen spoed wel politie" nummer bellen (0900-8844), mijn ervaring is dat ze je daar super netjes verder helpen. Ook in situaties waar je geen aangifte kan doen kunnen ze wel een andere oplossing bieden.

Waren er behalve jullie 2 nog andere mensen getuige?

Iedereen onwijs bedankt voor de snelle reacties. Het is ons wel duidelijk dat onze reactie logisch was, dan voelen we ons al minder rot erom!



Heel duidelijk verhaal, bedankt!

Inmiddels zijn we erachter gekomen dat deze mevrouw hier in de omgeving al bekend staat om zulk gedrag en weten we zelfs haar huisadres. We gaan het in elk geval melden, ook in het belang van andere ruiters die daar regelmatig rijden.

in dat geval sowieso melden, hopelijk heeft de politie ook andere meldingen genoteerd.

Wat een drama toch altijd met idioten op de weg en paarden. Om de reden die je in de openingspost noemde (veel te snel inhalen, niet afremmen als daarom gevraagd wordt, en inhalen terwijl dat niet past) ga ik altijd helemaal midden op de weg rijden zodat ze er echt niet langs kunnen. Ik wacht tot ze helemaal terug zijn tot 5 kilometer per uur en alléén als die persoon die 5km/u op een nette manier, met afstand van mijn paard, zonder toeteren of paardenkontkleven heeft bereikt, én er kan op dat punt fatsoenlijk ingehaald worden, dán pas ga ik aan de kant. Soms heb je dus mensen die gaan toeteren en driftig doen. Die laat ik er dus niet langs. Ik ga alleen met een doodbraaf paard naar buiten. Met een normaal paard kan je al niet meer naar buiten. Mensen zijn zo asociaal, niet normaal. Dat toont dit voorbeeld wel weer aan

Wat een naar mens. Kom niet aan mn paard want je bent de mijne. Gewoon serieus.
Wegwezen.
Ik vrees alleen wel dat je geen poot hebt om op te staan qua vervolgstappen ,maar een melding zou ik sowieso maken.

Dit doe ik ook, hoewel het laatst helaas niet hielp. Paard moest op het laatste moment opzij springen voor een quad zonder kenteken... Op dat soort momenten overweeg ik idd die helmcam.

Alleen boeren geef ik altijd ruim baan, mijn paarden kijken toch niet om naar trekkers en die mannen moeten soms onder enorme tijdsdruk de oogst binnenhalen anders gaat er goed eten verloren.

Keer opwachten met een groepje van de stal. Of thuis even op gaan zoeken.

Mag toch hopen dat dit geen serieuze reactie is? Wat denk je met zo’n actie te bereiken? Dat er voor die vrouw ineens een wereld open gaat van begrip voor jullie?

Zou er wel een melding van maken. Hopelijk kan er uiteindelijk wat mee gedaan worden als er genoeg meldingen over dezelfde persoon gemaakt worden.

Klinkt inderdaad niet als een leuke ervaring maar van het moment dat mevrouw niet ingaat op het verzoek om de teugels los te laten had ik mijn mobiel gepakt en de politie gebeld. 9 van de 10 keer was ze het dan al afgebold en indien niet kunnen die het mooi oplossen.

Er op meppen met de zweep doet de situatie geen goed. Ik begrijp dat je in deze situatie waarschijnlijk vooral door adrenaline wordt geleid maar hou de eer aan jezelf.

Met je paard midden op de baan blijven is een optie maar kan best risicovol zijn + je moet 100% weten dat je paard te vertrouwen is in zo een situatie dat er een auto al claxonnerend op zijn hakken zit.