De 'wat als' en beren op de weg zien klinken heel bekend. Niet perse met buitenritten, maar gewoon altijd.
Ik loop voor iets anders bij de praktijkondersteuner en we proberen dit soort gedachten niet de overhand te laten krijgen. Wat voor mij goed helpt is gewoon echt in de spiegel zeggen dat ik het wel kan. Vaak kan ik het namelijk ook gewoon. Ben ook een vrij angstige ruiter en de gedachte 'ik kan altijd nog afstappen' helpt enorm. Maar vaak is dat inderdaad niet nodig.