In 2013 kochten mijn ouders mijn verzorgpony voor mij. Een hele lieve, maar eigenwijze merrie, genaamd Pebbles. Ze was toen 5 jaar en nog best een beetje puppy.
[ img ]Begin 2014 kwam al het idee om een veulen uit Pebbles te fokken. Mijn ouders wilden niet 2 paarden en ik wist dat ik zo'n lief schattig veulentje nooit zou kunnen verkopen. We spraken er niet meer over tot april 2015. Ik zat in mijn eindexamenjaar en de staleigenaar begon erover. Ik zou het jaar erna (dit jaar dus) een tussenjaar nemen, dus zou ik het allemaal goed mee kunnen maken. Hij zou het veulen overnemen vanaf de geboorte. Ik begon voor's en tegen's op te zoeken. Ik wist zeker dat ik een veulen met Pebbles wilde fokken. Nu nog een hengst zoeken. Ik wilde iets braafs (misschien wist ik stiekem al dat ik het veulen zelf wilde houden), dus ik kwam uit bij de New Forest pony's. Ik ging wat zoeken en kwam zo uit bij Lex. Ik vond het een erg gave hengst, maar het was toch niet helemaal wat ik wilde. Ik wilde er een die echt bij me binnen kwam als ik hem zag. En dat was Holthausen Frodo II. Ik zag toevallig ergens dat hij KI dekte, en dat wilde ik het liefst (mensen hadden mij bang gemaakt voor natuurlijk dekken). Toen ik verder zocht, bleek dat Frodo alleen natuurlijk dekte. Ik was enorm teleurgesteld en besloot het na te vragen bij de eigenaresse bij Frodo. We hebben toen heeel lang aan de telefoon gezeten en ik besloot dat ik het toch echt wilde doen.
[ img ] Toen was het wachten tot ze hengstig werd. Dit was precies tijdens mijn examens, dus ik besloot nog een maand te wachten. Ineens, een week te vroeg, was ze hengstig. 12 juni hebben we haar toen naar Erik Braat gebracht, waar Frodo ter dekking stond. We werden warm ontvangen en het voelde goed (onderweg grapten we nog wat dat als het niet goed voelde ze gewoon mee terug naar huis ging). We hebben Pebbles daar achter gelaten, wat ik best moeilijk vond.
Vrij snel kreeg ik een berichtje dat ze niet meer hengstig was en dat we haar konden komen halen. Ik kon zelf nog niet rijden, dus was van anderen afhankelijk. Gelukkig konden we haar toch 2 dagen later ophalen. Allebei waren we blij dat ze weer thuis was.
Op stal stond ook een ruin, die laat gecastreerd was. Daar liet ze altijd goed haar hengstigheid zien (goed is een groot woord, je moet haar kennen om het te merken). Sinds ze terug was heeft ze nooit aandacht aan hem besteedt en ik wist gewoon zeker dat ze drachtig was.
Op 9 juli 2015 is Pebbles drachtig gescand, wat betekende dat we rond 17 mei een veulen konden verwachten. Het was (waarschijnlijk) haar eerste veulen. Waarschijnlijk, omdat ze uit Engeland is geïmporteerd en
what happened in England, stays in England.
Op 15 oktober leek het niet zo goed te gaan met Pebbles. Ik haalde haar erg zwaar ademend uit de wei. Veearts gebeld, maar die kon pas 's middags komen. Ik was erg bang dat het veulen eraf zou komen, maar ik was nog banger dat er iets met Pebbles zou gebeuren. 's Avonds was dit weg en is het niet meer teruggekomen. We weten nog steeds niet wat het was, maar ik besloot wel het rijden te minderen naar alleen nog staprondjes. Midden januari ben ik helemaal gestopt met haar te rijden, ze werd erg dik en begon steeds stijver te lopen.
Begin maart begon langzaam de uier te veranderen. Dit ging heel erg langzaam zo door tot 9 april. De uier was ineens een heel stuk groter dan eerst. 27 april zaten we pas op 320 dagen, dus ik had weer stress.
Fokken: de periode vooraf maakt je 10 jaar ouder, maar als het veulen er is ben je weer 20 jaar jonger. Omdat er daarna geen grote veranderingen meer waren ben ik nog niet op stal gaan slapen. Pebbles gedroeg zich nog normaal en haar uier liep 's avonds nog leeg. 26 april ben ik toch in de caravan op stal gaan slapen. Vanaf toen liep de uier niet meer leeg en werd hij steeds voller. Elke dag hing ik er een stuk of 20 keer onder om te checken. Pebbles werd helemaal gek van me.
[ img ]Ik hield een dagboek bij en steeds meer begon ik te denken dat ze echt zou gaan overdragen. Tot 12 mei: miniharsjes aan de uier
. De miniharsjes verdwenen en er kwam niks terug... Helaas. Ik dacht dat het nog weken ging duren. 16 mei schreef ik nog dat het nog wel eens heeel lang kon gaan duren, want Pebbles was zo rustig.
17 mei hing ik, zoals gewoonlijk, weer onder Pebbles. Ik zag wat grotere harsjes! 's Middags kwam er steeds meer en verkleurde het. Op een gegeven moment stond ze gewoon melk te druppen. Vannacht zou het komen! Ik informeerde de veearts (hij kwam die nacht terug van vakantie; wat een timing). Het was echter erg onrustig op stal. Om 11 voerden we nog en de melk stroomde er inmiddels uit. Om iets voor half 12 was ik in mijn caravan en ik maakte me klaar voor een lange nacht. Ik was even cup-a-soup aan het maken, nog geen 2 meter van de camera. Ik draai me om en zie dat ze is begonnen. Ik appte snel de oude eigenaresse van Pebbles (die woont op stal en ik heb goed contact met haar). Pebbles stond op en de pootjes staken eruit. We belden de veearts, want ze stond en we wisten niet of het oké was. De veearts zei ons dat we naar binnen moesten gaan en haar op de grond moesten houden. Toen we de stal inkwamen was het hoofdje er al uit. Ik zag een mooi blesje! Op de grond houden ging ons nooit lukken, dus ik aaide Pebbles maar wat. Toen viel het veulen er zo uit. Ze hinnikten beide zo lief! Het was zo mooi dat we bijna moesten huilen, met nadruk op bijna
. Het was een bruine merrie met een bles en 4 witte voetjes. Ik noemde haar Bailey.
[ img ][ img ]Eerste kennismaking met Pebbles' beste vriend:
[ img ]En voor het eerst buiten:
[ img ]2 dagen oud:
[ img ]Inmiddels is ze 6 weken oud en al een behoorlijke draak (maar wel een lieve):
[ img ]Al met al is mijn eerste fokervaring erg goed en wil ik graag nog meer veulens fokken. Maar eerst maar eens genieten van mijn 2 dames nu:
[ img ][ img ][ img ][ img ][ img ]PS:
respect voor degene die alles heeft gelezen.