Geplaatst 
Vanaf linksboven; 27 mei, 25 juni, 16 juli, 10 september
Déjà is alweer 5,5 maand oud en gisteren, 14 oktober was de dag dat ik hem mocht komen halen.
Best wel toevallig; op 14 mei heb ik hem voor het eerst mogen zien, en precies 5 maanden later mocht ik hem thuis brengen!
Twee super lieve vriendinnetjes van mij gingen mee (RionaFjord en AnnetteFlame hier op Bokt) en we vertrokken rond half negen s'ochtends uit het hoge Noorden! Ongeveer 3 uur en een beetje later waren we dan bij Cynthia. De volgende foto's spreken wel voor zich denk ik zo.
Het afgeven van het paspoort maakte alles heel echt...
Cyn heeft hem heel netjes afgeleverd met een strikje
En eenmaal buiten het hek, in de grote boze buitenwereld, was alles wel echt heel eng...
De grasjes...
De trailer laadklep
Maar met een rustige aanpak en genoeg begeleiding....
Stond ie er binnen 20 minuten toch heel stoer in
Na het laden zijn we uiteraard direct weer op weg gegaan. La Vie, zijn lieve tante, heeft nog éénmaal naar hem geroepen toen we wegreden. Hierop hinnikte Déjà terug als antwoord en op dat moment heeft zijn mama Fiore ook nog even naar hem geroepen. Daarna is zij gewoon weer terug aan haar hooitjes gegaan alsof er niets was gebeurd. Hartstikke mooi dus, en met zoveel rust
Onderweg hebben we hem een paar keer horen hinniken, soms hoorden we een bons maar over het algemeen ging het heel mooi en kalm.
Bij de opfok (van Vulina hier op Bokt!) troffen we hem heel kalm aan in de trailer. Beetje zweet in de oksels, maar verder heel mooi droog.
Hij was enorm onder de indruk van alles, en wilde niet graag vooruit. Met behulp van een super lieve shet en wat duwkracht hebben we hem toch in zijn stalletje gekregen.
Direct even neuzen met de buurman (hierna gingen ze beiden ook direct kauw bewegingen maken
) 
Hij moest wel even van zich laten horen
Gelukkig bleef hij altijd knuffelig, en ging ook graag eten
Missie geslaagd!
Bedankt Cyn, voor het vertrouwen die je me hebt gegeven vanaf het moment dat ik had aangegeven Déjà te willen kopen, tijdens alle bezoekjes en tot het ophalen aan toe!
Onze laatste selfie zegt alles: 
) ! 
Ze loopt wijdbeens van de pijn in haar uier die enorm groot, dik en hard is en ze hinnikt af en toe. Ze is gelukkig niet in paniek, maar je ziet aan haar blik dat ze niet gelukkig is. Even een paar dagen doorzetten, als de pijn weg is, voelt ze zich een stuk beter 
