Geplaatst 
Vorig jaar begon ons avontuur, de weg naar een opvolger voor mijn merrie.
Mijn merrie Rose, Upperville × Utrecht, toen 13 jaar en ZZ-L geklasseerd.
Ik had enkele wensen op het lijstje staan en na veel verschillende hengsten te hebben bekeken (wat best lastig bleek in de corona tijd), is de keuze na een rocky road gevallen op de Duitse hengst, Dimaggio Black. Deze knappe, toen 4 jarige nakomeling van Dimaggio × Fürst Heinrich.
Het lange wachten begon en de bestelling richting mijn merrie was duidelijk. Ik wilde graag een zwarte merrie, hoogbenig met subtiele aftekeningen.
Zoals eigenlijk heel goed bij mijn merrie past, en de titel al een beetje weggeeft, is dit niet helemaal gelukt.
Ik wil niet het woord teleurgesteld gebruiken, maar ik was toch op zijn minst verrast toen er, veel te vroeg, een bijna bonte vos hengst in de stal lag. Heel schattig, maar super klein nog.
Met minstens 2 witte benen, een grote bles en een mega witte vlek onder zijn buik, was ons kleine ventje daar. Super dapper en gelijk heel nieuwsgierig en vocaal.
De eerste weken wat kromme pootjes. Eerst achter erger dan voor, later was het achter goed en voor nog steeds krom. Maar hij was er en hij was gezond!
Van de eerste schok bekomen, heb ik op 3 weken zijn eerste 'fotoshoot' geboekt. Een vriendin kwam langs met de spiegelreflex en we kwamen er achter dat hij toch redelijk fotogeniek was. En naast fotogeniek was hij ook een ontzettende boef.
Omdat hij zo mooi fotogeniek was, dacht ik ook maar gelijk een fotoshoot te boeken met de echte paardenfotograaf. Ondertussen helemaal gewend aan zijn lichte vos kleur en geaccepteerd dat hij vos is en mezelf er redelijk van overtuigd dat het hem ook ontzettend mooi staat. Tegen tijd dat de fotografe kwam, begon hij al een lekkere kring rond de ogen en een donkere snoet te krijgen.
Nu een paar week later heeft hij bijna al zijn veulenvacht ingeruild voor een mooie donkere vacht, en is de definitieve teller voor witte voetjes uitgekomen op 3.
Hij blijft ontzettend fotogeniek, one way or another
.
Nu weet ik dat een vos vacht nog alle kanten op kan gaan en dat hij net zo goed weer terug kan gaan naar 'gewoon vos', maar stiekem hoop ik dat hij donker blijft. Zijn benen kleuren in ieder geval haast zwart op. Het zal nog wel even duren voor hij zijn definitieve kleur toont.
Ik ben in ieder geval heel blij met hem, en hij is precies geworden hoe het had moeten zijn, ondanks dat hij niet volgens bestelling is afgeleverd.
Wat een knap kind, niet
Maar achteraf idd precies zoals het had moeten zijn. En ondertussen kan ik nog steeds niet geloven dat er een zwart paard op stal staat. En die ook nog eens van mij is. 
