Ik vind de foto's echt super Dianne. En ja ik had je inderdaad gezegd dat je hem niet meer zou herkennen , hij groeit op het moment als kool en begint toch wel steeds meer op papa te lijken (wat ik helemaal niet erg vind natuurlijk ). De foto met Sita erbij is ook erg leuk geworden (die oortjes ook van Sita ). Boyan weet gelukkig vanaf dag 1 al wat een hond is en vind het erg leuk om de honden (5 stuks!) uit te dagen voor een spelletje in de wei, wat ook erg grappig is om te zien!
Hij heeft een paar weekjes helaas erg dwars gelegen, zodat ik met mijn handen in het haar zat. Hij wou namelijk niet meer dat je hem aan mocht raken en racede dan ook hard weg zodra je naar hem toe liep of pogingen deed om hem aan te raken. Met Anouk liep hij ook niet meer mee als je haar uit de wei haalde, maar bleef op een afstandje staan kijken en ging daarna rustig verder eten. Babypubertijd noemde we het al op stal! Nu is hij weer als een blad aan een boom omgedraaid en loopt weer met Anouk mee en je mag hem weer aanraken waar hij weer ontzettend van geniet! Je hebt hem echt wat in zijn oor gefluisterd . Nu kan ik toch nog even van "mijn" mannetje genieten voordat hij gaat verhuizen....