janouk schreef:Het onafhankelijke scharen vindt hij fijner, daar kan hij blijkbaar de druk zo mee brengen dat hij het als pretiig ervaart. Het is puzzelen, want hij is nog niet constant genoeg om meer oprichting te vragen. Eerst moet de balans voor elkaar zijn.
Bedankt voor je uitleg. Ik pik dit stukje er even uit.
Mijn ervaring is dat door het onafhankelijke scharen de ene kant best ver doorslaat (en er heftig uitziet), terwijl de andere kant dan stil blijft. Zelfs als je een stille hand hebt en een kleine ophouding maakt ziet het er dan al heel heftig uit. Dat was voor mijzelf de reden om dit bit weer weg te doen. Ik kon er geen stille aanleuning mee krijgen en mijn schimpie kwam er net niet lekker door omdat ze hem te scherp vond. Maar dat is uiteraard persoonlijk.
Wat betreft het kantelen van Antons hoofd: Zou het niet zo kunnen zijn dat door het verre doorscharen er wat extra druk op een kant komt, die
Anton dan ontwijkt door zijn hoofd te kantelen? Ik denk dat zolang hij kantelt de aanleuning nooit 100% kan zijn omdat hij met het kantelen zichzelf ergens aan de druk onttrekt.
Maar ok, ik loop even hardop te denken hoor. Jullie weten zelf het beste hoe hij voelt. Het kantelen van het hoofd viel me gewoon op.
Het puzzelen is heel herkenbaar en het weinig ruimte in de bek ken ik ook. Lastig is dat.
Succes. Hopelijk gaat het kantelen eruit en kunnen jullie weer stappen maken.