Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Cayenne schreef:Ik krijg toch wel flink wat pb's die toch wel beschrijven dat het wel degelijk gebeurd dat een para ruiter of amazone de boel bedot om in een hogere graad te worden ingedeeld. Er zijn zelfs een aantal mensen die los van elkaar het over dezelfde persoon hebben. Lijkt me geen toeval.
Knert schreef:Ik denk dat mensen teveel het moment bekijken.
" Oh die ruiter rijdt goed en je ziet er niets tot weinig aan, maar zit wel in een hoge grade. En dat kan toch niet mogelijk zijn?" In de reguliere wedstrijdwereld zul je soortgelijk iets niet zien.
Maar de werkelijkheid is dat velen met een, voor het oog grotendeels verborgen gehandicap, toch degelijk wel hun vele slechte dagen hebben. Misschien wel letterlijk met bloed, zweet en tranen hun sport beoefenen. Puur omdat ze ook liefde voor een hobby hebben en weigeren vanuit een hoekje te moeten toekijken of lid te moeten worden van de plaatselijke schaakvereniging.
Maar wat zien wij? En wat beordelen wij? Net dat mooie momentje. Of net dat moment waarbij de ruiter toch degelijk wel de kaken stijf op elkaar heeft om met verborgen kramp, pijn en moeite tot een mooi resultaat te komen.
Respect, voor alle mensen die toch ondanks hun handicap.. deze sport veelzijdig maken!
En heel misschien zitten mensen inderdaad net in een 'verkeerde' grade, maar ach wij reguliere wedstrijdruiters mogen zich ook wel eens achter het oor krabben.
Peppertree schreef:Heb dat ook wel eens gehad. Iemand die zelf meerdere keren Z gestart heeft startte met een paard dat ook Z liep in het L2. Toen won ze. Ja duhh..Normaal gesproken maakt het me geen drol uit tegen wie ik rij, maar dat vond ik toch wel wat zuur.
Knert schreef:Ik denk dat mensen teveel het moment bekijken.
" Oh die ruiter rijdt goed en je ziet er niets tot weinig aan, maar zit wel in een hoge grade. En dat kan toch niet mogelijk zijn?" In de reguliere wedstrijdwereld zul je soortgelijk iets niet zien.
Maar de werkelijkheid is dat velen met een, voor het oog grotendeels verborgen gehandicap, toch degelijk wel hun vele slechte dagen hebben. Misschien wel letterlijk met bloed, zweet en tranen hun sport beoefenen. Puur omdat ze ook liefde voor een hobby hebben en weigeren vanuit een hoekje te moeten toekijken of lid te moeten worden van de plaatselijke schaakvereniging.
Maar wat zien wij? En wat beordelen wij? Net dat mooie momentje. Of net dat moment waarbij de ruiter toch degelijk wel de kaken stijf op elkaar heeft om met verborgen kramp, pijn en moeite tot een mooi resultaat te komen. En zich ook eens wil meten in een reguliere wedstrijden. Want het zou natuurlijk niet mogen dat gehandicapten eens gewoon willen zijn.
Respect, voor alle mensen die toch ondanks hun handicap.. deze sport veelzijdig maken!
En heel misschien zitten mensen inderdaad net in een 'verkeerde' grade, maar ach wij reguliere wedstrijdruiters mogen zich ook wel eens achter het oor krabben.
Knert schreef:Peppertree schreef:Heb dat ook wel eens gehad. Iemand die zelf meerdere keren Z gestart heeft startte met een paard dat ook Z liep in het L2. Toen won ze. Ja duhh..Normaal gesproken maakt het me geen drol uit tegen wie ik rij, maar dat vond ik toch wel wat zuur.
heb jij echt verloren van haar? Vergelijk jullie gezondheid eens met elkaar.
Ik had haar de hand geschud,.. goed gedaan toch? Ze heeft vast een reden dat ze die dag L2 is gestart, misschien had ze al weken ergens last van,.. maar wilde toch even haar gedachtes verzetten op wedstrijden.
het is geen strafkamp, maar een hobby. De winstpunten zijn persoonlijk. Of ging het je echt om de beker van een paar euro? Ben je toch mooi tweede als zij diegene was die je in de weg zat.